داوود بصیری – نویسنده و ترانه‌سرا حتی در آنجا که تاریکی حکم می‌راند هم اهل هنر بی محابا روشنایی را بر تارک افکارشان می‌آویزند با افتخار. «یوهان ولفگانگ فون گوته» یکی از چهار رکن ادبیات اروپا محسوب می‌گردد و شاخصی در ادبیات جهان در رمانتیسیسم. در طی قرون ۱۸ و ۱۹ میلادی «گوته»، […]
داوود بصیری – نویسنده و ترانه‌سرا
حتی در آنجا که تاریکی حکم می‌راند هم اهل هنر بی محابا روشنایی را بر تارک افکارشان می‌آویزند با افتخار.
«یوهان ولفگانگ فون گوته» یکی از چهار رکن ادبیات اروپا محسوب می‌گردد و شاخصی در ادبیات جهان در رمانتیسیسم.
در طی قرون ۱۸ و ۱۹ میلادی «گوته»، «شکسپیر»، «دانته» و «هومر» بی شک برجسته‌ترین مردان اروپا هستند از منظر تالیف شاهکارهای ادبی.
گوته به زبان‌های لاتین، عبری، یونانی، فرانسوی، انگلیسی و تا حدودی فارسی و عربی تسلط داشت. او شاعر، فیلسوف، نقاش، سیاستمدار و ادیب بزرگی بود که جهان کمتر به خود دیده در طی آفرینش.
آثارش همچون فاوست، اگمونت، دیوان شرق ـ غرب و ایفی ژنی به عنوان مرجع، سال‌هاست که تدریس می‌شوند در دانشگاه‌های معتبر ادبی. او مرد بزرگی بود بی گمان اما آنچه متمایزش می‌کند از هم‌عصران و همراهانش در هنر اروپاییان ادبیات جهان، نقش متجلی قرآن است در تبلور بلوغ تفکراتش نسبت به حقیقت هنر در جهان پیرامون.
او شیفته اشعار حافظ بود و اسلام چنان در تار و پود تفکرش جاری و ساری گردیده بود که نه تنها تاثیرپذیری خویش را از شریعت پنهان نمی‌نمود بلکه در مواجهه با جهان، انکار نمی‌کرد شائبه مسلمانی‌اش را. او شاعری در آن سوی گیتی بود که تراژدی تکان‌دهنده‌ای به نام «نغمه محمد» در تکریم پیامبر اکرم سرود که بر اساس دیالوگ به رشته تحریر در آمد؛ با محوریت مولا علی (ع) و فاطمه اطهر.
او در شعری که سرود مکتوبات کلینی پیامبر اعظم را به آب تشبیه کرد و امت را به قطراتی رو به دریا که تن به این جریان لایزال سپرده‌اند برای دستیابی به حیات، پاکی، آبادانی و اعتدال.
به باور او، اسلام دین اکمل است و محمد(ص) انسان کامل.
گوته به استادش «گونترید هردر » می‌نویسد: می‌خواهم برای تو چون موسی در قرآن دعا کنم؛ آنجا که می‌فرماید «رب شرح لی صدری…».
از نظر او چنان که در تعالیم اسلام یافته که خداوند در طبیعت جلوه می‌کند، می‌فرماید: «مشرق و مغرب از آن خداست؛ پس به هر جا رو کنید همان جا رو به خداست. خداوند فراخ رحمت و داناست». (بقره؛۱۱۵) مفاهیمی چون توحید، تقدیر، قسمت و تسلیم در پیشگاه اراده الهی از مهمترین آموزه‌های قرآن محمد (ص) است که گوته بر آنها تکیه و تاکید دارد.
او چهار هفته پیش از مرگ و در ۸۲ سالگی می‌نویسد: اگر با دقت بیشتری به جهان بنگریم درمی‌یابیم که انسان‌ها می‌توانند خویشتن را از ترس نجات دهند؛ البته به شرطی که در تفکر شفابخش اسلام رها شوند و به خداوند توکل کنند.
«یوهان ولفگانگ فون گوته» ستاره‌ای تابناک است در کهکشان هنر که منور گردیده به کرامت پیامبر خاتم و شریعت اسلام. او در ساقی نامه دیوان شرقی ـ غربی خویش می‌گوید: «اینکه قرآن قدیمی است را من نمی‌دانم، در اینکه قرآن حادثه است پرسشی ندارم، من تنها این را می‌دانم که قرآن محمد (ص) کتابِ کتاب‌هاست…، سبک قرآن قوی، با عظمت، پربار و توام با حقیقتی شگرف است».
