فریادی که فردا به گوش می‌نشیند !
فریادی که فردا به گوش می‌نشیند !

سرویس سیاسی فریادهای دکتر مسعود پزشکیان که بدون لکنت و بی‌آنکه از قبل آماده باشد ارتجالاً از تریبون صحن علنی مجلس شورا بلند شد، مصداقی از سخنانی بود که از یک دلِ سوخته برمی‌آمد اما واکنش اعتراضی برخی نمایندگان مجلس انقلابی به این سخنان که در قالب تذکر و با ادبیاتی تند  بیان شد نشان […]

سرویس سیاسی
فریادهای دکتر مسعود پزشکیان که بدون لکنت و بی‌آنکه از قبل آماده باشد ارتجالاً از تریبون صحن علنی مجلس شورا بلند شد، مصداقی از سخنانی بود که از یک دلِ سوخته برمی‌آمد اما واکنش اعتراضی برخی نمایندگان مجلس انقلابی به این سخنان که در قالب تذکر و با ادبیاتی تند  بیان شد نشان داد  برخی  رجال سیاسی اصولگرا، ملاکی بالاتر از تشخیص خودشان نمی‌شناسند و حتی اگر طرف مقابل توصیه‌های مولای متقیان و جملات  نهج‌البلاغه را با خود داشته باشد، اظهاراتش را مسموع نمی‌دانند.
برابر سخنان برخی رجال نامدار جناح مقابل، گویا تمامت‌خواهان به این نتیجه رسیدند که به مشارکت حداکثری نیازی ندارند و تصمیم گرفتند انتخابات را به سطحی تقلیل دهند که «روح گزینش» از آن سلب شده باشد تا مبادا کمترین خللی در مسیری که آنان –به اشتباه- باور دارند، ایجاد شود. اینکه این مسیر چه هست و به کجا ختم خواهد شد و نگاه اکثریت ملت در مورد آن چیست و یا از نخبگان ملت هم نظر خواسته شد نیز همه از مواردی است که تمایلی به صحبت کردن درخصوص آن ندارند مگر این‌که این اواخر رسماً اعلام ‌کردند که برای انتخابات نیاز به مشارکت بالا ندارند و حتی مشارکت بالا را هیجانی و گول‌زننده توصیف می‌کنند.
نهیب‌های پزشکیان که غالباً برگرفته از ایدئولوژی سیاسی مولای متقیان و مکتب علوی بود و با آیاتی از کتاب خدا و عباراتی از نهج البلاغه به‎ویژه فرازهایی از نامه مولا به مالک اشتر نخعی که جمهور فقها آن را مرام‌نامه حکومتی شیعه می‌دانند و بدان افتخار می‌کنند، حمایت می‌شد و بر مجاز نبودن حاکمان برای تحمیل سلیقه فردی و باندی خود به جامعه و محدود کردن شهروندان تأکید داشت، اما آیا این نهیب‌ها توسط گروهی که تردید ندارد اگر به رأی مردم گذاشته شوند، مشخص خواهد شد اقلیت کوچکی طرفدار دارند، شنیده می‌شود؟
آنچه که یک مدیر خوشنام و باسابقه در جمهوری اسلامی در اعتراض به ردصلاحیت گسترده انتخابات سیزدهمین دوره رییس‌جمهوری در «خانه ملت» گفت، تنها حرف و سخن خود وی نبود که به دلیل رد یا عدم احراز صلاحیت و از سر حقد و کینه به زبان آورده باشد بلکه بازتابی کوچک بود از آنچه در بطن جامعه جاری است و حرف و حدیث مردمی است که هنوز نگرانند که چه اتفاقی خواهد افتاد و چه بر سر میراث امام روح‌الله آمده که «شورای نگهبان قانون اساسی» بدون هیچ نگرانی دنیایی و عُقبایی، دست به این حذف آشکار در مقیاس بالا زد و سخنگوی این شورا نیز در گفتگو با خبرنگاران مدعی شد نیازی به آرای مردم ندارد چون در کاهش یا افزایش مشروعیت انتخابات بی‌اثر است.
دکتر مسعود پزشکیان سیاستمدار اصلاح‌طلب و نماینده‌ مردم تبریز، آذرشهر و اسکو است. وی در دهمین دوره مجلس شورای اسلامی، نایب رییس اول مجلس شورای اسلامی بود.پزشکیان همچنین در دوره‌های هشتم و نهم و دهم و یازدهم نماینده همین حوزه انتخابیه و همچنین در دولت هشتم وزیر بهداشت بود  و از دهه هفتاد نیز مدیریت در سطوح استانی را تجربه کرد و  در دهه ۸۰ و ۹۰ با حضور در هیأت دولت و «خانه ملت»، مدیریت در سطح ملی را نیز به تجربیات خود افزود  و ساختارهای حاکم بر مدیریت اجرایی کشور و جریانات مهم سیاسی و خاستگاه فکری هر جریان را به‌خوبی می‌شناسد.
دکتر مسعود پزشکیان به‌طور واضح در سخنان خود گفت برخی جریانات سیاسی، در افکار عمومی به‌ویژه در میان طبقات متوسط فکری و جریان‌های اثرگذار در جامعه، جایی ندارند و به همین دلیل آشکارا از این‌که نماینده‌های جریان سیاسی خود را به رأی همگانی بگذارند واهمه دارند و به همین دلیل حتی به قیمت حذف بخش اعظمی از مردم و پاشیدن گرد یأس و نومیدی حاضر شدند آرایش نیروها را در انتخابات به  گونه‌ای تنظیم کنند که امکان و احتمال بیرون آمدن نامی غیر از آنچه مد نظر آنان است به صفر بچسبد اما آیا این دیدگاه در راستای آیات قرآن و جملات مولا علی(ع) در نهج البلاغه است؟
به باور ما فریادهای دکتر مسعود پزشکیان، از سوی همان جریانات تمامت‌خواه که رأی مردم را تازمانی که در تأیید آنان باشد، قبول دارند نیز شنیده خواهد شد هرچند با تأخیر. این فریادهای دلسوزانه که در «خانه ملت» و در دفاع از حق ملت که برابر آیات قرآن، نهج البلاغه و قانون اساسی به مردم سپرده شد، فردا به خوبی شنیده می‌شود اگر فردا دیر نباشد.
ما از همه دلسوزان توقع داریم به این نکته ساده توجه کنند که نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران که حاصل تلاش مبارزاتی ملت از انقلاب مشروطه تا امروز است و به قیمت خون هزاران زن و مرد شهید در دوران خفقان پهلوی، ترورهای اول انقلاب، شهیدان دوران دفاع مقدس و مدافعان حرم است و به تعبیر سردار سلیمانی، در حکم حرم، در نخستین انتخابات خود در روزهای ۱۰ و ۱۱ فروردین ۵۸ مشارکت بیش از ۹۸ درصد شهروندان را با خود داشت، در آخرین انتخابات خود در ۲ اسفندماه ۹۸ به زیر ۵۰ درصد رسید و این معنایی جز این ندارد که یک جای کار اشکال دارد.
برای شناسایی و رفع این اشکال و بازگرداندن مشروعیت نظام اسلامی به وضع مطلوب، نمی‌توان از مکانیسم‌های حذف و بستن دهان معترضان دلسوز پناه برد بلکه باید وجود مشکل را به رسمیت شناخت و تن به اصلاحات سپرد. شوربختانه فرصت نیز به انتها رسیده و زمان زیادی برای تغییر فرایندهای نادرست باقی نمانده و هم نخبگان، هم مدیران ارشد نظام و هم بزرگان جریانات سیاسی باید در کنار هم بنشینند و پایه‌های مشروعیت این نظام را ترمیم کنند.
لینک کوتاه :