سایه برین روزنامه نگار – «محمود احمدینژاد»، سکاندار دولت نهم و دهم منصوب به «بهار»، پس از پایان دوره ریاستجمهوریاش از هیچ تلاشی برای مطرح بودن و در صدر اخبار جایی داشتن، مضایقت نکردهاست. در مورد مشابه، «حسن روحانی»، رئیسالروسای دولت یازدهم و دوازدهم نیز حضور در اخبار را پس از پایان سمت ریاستجمهوری حفظ کرده اما این مهم را با راهاندازی وبسایت و برگزاری جلسات متعدد با دولتمردانش تحقق بخشیدهاست. اما احمدینژاد، شیوه بلاگرها برای مطرح بودن را انتخاب کرده و مثلا با توئیت تبریک تولد «مایکل جکسون»، توجه رسانهها را به خود جلب میکند! او روز گذشته با اصرار بیپایه و اساس برای سفر به گواتمالا جهت شرکت در کنفرانس مدیریت منابع آبی، بار دیگر جلب توجه کرد.
ماجرا از این قرار است که طبق مطالب فوقالذکر، در اخبار اعلام شد که کشور گواتمالا قصد برگزاری کنفرانسی در خصوص مدیریت منابع آبی دارد و از محمود احمدینژاد دعوت به عمل آوردهاست. سپس اعلام شد که از خروج احمدی نژاد از ایران، ممانعت به عمل آمده و گمانهزنیهایی مبنی بر ممنوعالخروج بودن وی بر سر زبانها افتاد. روز گذشته، احمدینژاد با حضور در فرودگاه و ده ساعت تحصن، سرانجام با پذیرش تمام مسئولیتهای ناشی از سفر، بالاخره کشور را به مقصد گواتمالا ترک کرد. حال نگاهی به ابعاد مختلف این اتفاق میاندازیم.
نخست اینکه در خصوص این کنفرانس، ابتدا به امر «رضا رشیدپور»، مجری سابق رسانه ملی که این روزها توئیتهای انتقادی، سیاسی و اجتماعی مینویسد، در توئیتر نوشت: «درتارنمای جهانی https://www.worldconferencealerts.com هیچ اطلاعاتی دربارهی کنفرانس مدیریت منابع آبی در گواتمالا در ماه اکتبر وجود ندارد.»
برخی رسانهها از لفظ «ادعا» برای توئیت رشیدپور استفاده کردهاند اما برای صحتسنجی اظهارات او، ورود به این سایت و جستجوی میزبانیهای کشور گواتمالا در ماه اکتبر، آسانترین راه است. جالب است بدانید که واقعا چنین کنفرانسی در این کشور تعریف نشده و حال دو نکته مطرح است. نخست اینکه یا از اساس کنفرانسی وجود ندارد و این همه اصرار احمدینژاد جهت خروج از کشور، قصه را وارد کانالهای پیچیدهتری میکند یا اینکه چنین کنفرانسی هست و از حیث بیاهمیتی، جایی دراین سایت معتبر بینالمللی ندارد که ادعای دوم از نظر ما درستتر مینماید. احمدینژاد با احداث سد گتوند، یک فاجعه زیستمحیطی عظیم آبی در ایران خلق کرد و کنفرانسی که از چنین کسی برای کارشناسی مدیریت منابع آبی دعوت میکند، قطعا بی در و پیکر است! مگر اینکه رئیس دولت بهار را برای درس عبرت بودن به این کنفرانس برده باشند.
نکته دوم علت ممانعت مراجع رسمی و امنیتی از سفر احمدینژاد به گواتمالاست. ایران در گواتمالا سفارت ندارد و هر اتفاقی برای احمدی نژاد بیفتد، قابل پیگیری نیست. خطر بسیار زیادی نیز بیخ گوش محمود احمدینژاد وجود دارد چرا که اولا او به تازگی از جانب کشور آمریکا به بازداشت افسار گسیخته شهروندان آمریکایی در زمان مسئولیتش متهم شده و متحمل تحریم است. گواتمالا در نزدیکی مرز مکزیک، و به طبع نزدیک به آمریکاست و هیچ تضمینی وجود ندارد که احمدینژاد دستگیر و زندانی نشود. دیگر اینکه گواتمالا با رژیم صهیونیستی نیز روابط عادی دارد و این احتمال بازداشت او را افزایش میدهد. خود این کشور نیز کشوری فقیر و دارای میزان قابل توجهی از آمار جرم و جنایت است و جالب است بدانید که به دارا بودن حیوانات عظیمالجثه و وحشی فراوان نیز معروف است. حضور حیوانات، فقر و جرم و جنایت فراوان که بیشک کاری به دیپلمات ایرانی نداشته و جهت اطلاع خوانندگان از وضع این کشور ذکر شد اما اگر احمدینژاد در این سفر بازداشت شود، در مواجهه با سه کشوری که ایران در آن ها فاقد سفارت است (یعنی آمریکا، اسرائیل و گواتمالا) سرنوشت او چه خواهد شد؟
هنوز زمان زیادی از روزهای سکانداری احمدینژاد نگذشته و بخش قابل توجهی از افراد جامعه آن روزها را به خاطر دارند. احمدینژاد، اصولگرایی بود که در کارنامه کاریاش بخشهای غیرقابل دفاع زیاد است؛ او زمانی که پس از پایان هشت سال ریاستجمهوری حسن روحانی، کاندید این سمت در رقابت با «سیدابراهیم رئیسی» شد، مشمول رد صلاحیت قرار گرفت و هیچوقت متوجه نشد که چرا چنین اتفاقی رخ داد. بابت این تعجب، جامعه نیز با او همداستان بود و احمدینژاد حق داشت که معترض باشد. اما اینکه انتظار داشته باشد گذشته او را فراموش کنیم و باور کنیم که خودش را «لیبرال دموکرات» مینامد، کمی توهین به شعور ماست! احمدینژاد حق دارد که از رد صلاحیتش عصبی باشد اما اگر فیالواقع سودای قدرت نداشت و دلسوز مردم ایران بود، به جای تلاش برای جا دادن خودش در فرقه لیبرالیسم و به دست آوردن دل مردم، کنار همین ابراهیم رئیسی که معتقد است از او بهتر است، تحت عنوان مشاور حضور مییافت. شاید نگاه ما نیز بیش از حد ایدهآلگرا یا مثبتاندیشی خام باشد اما مطمئنیم که محمود احمدینژاد هر کاری که میکرد، عاقلانهتر از توئیتهای واهی، ادعاهای بیاساس، تحریف واقعیت، بستنشینیهای بیدلیل، دفاع بیمورد از دولتمردانش و در نهایت گرفتار کردن خود در خطر عظیم و جبرانناپذیر سفر به گواتمالا، به نظر میرسید.
- نویسنده : ارسالی توسط سایه برین