گروه سیاسی دورنمای رقابت‌های انتخابات سیزدهمن دوره ریاست‌جمهوری آغاز شد و «کلاب‌هاوس» هم تا این لحظه پدیده انتخابات ۲۸ خرداد بوده است و توانست به نامزدها امکانی ویژه برای عرض اندام بدهد و کاندیداها با اظهار نظرهای خود، موفق شدند موج‌هایی مجازی در فضای انتخاباتی به راه بیندازند. اگر در ادوار گذشته، مناظرات انتخاباتی تلویزیونی […]
گروه سیاسی
دورنمای رقابت‌های انتخابات سیزدهمن دوره ریاست‌جمهوری آغاز شد و «کلاب‌هاوس» هم تا این لحظه پدیده انتخابات ۲۸ خرداد بوده است و توانست به نامزدها امکانی ویژه برای عرض اندام بدهد و کاندیداها با اظهار نظرهای خود، موفق شدند موج‌هایی مجازی در فضای انتخاباتی به راه بیندازند. اگر در ادوار گذشته، مناظرات انتخاباتی تلویزیونی می‌توانست مرزبندی جریانات سیاسی و قطب‌بندی جامعه را شفاف‌تر کند، امروز این اتفاق به صورت یک نوزاد پیش‌رس در کلاب‌هاوس در حال نمودار شدن است.
ویژگی دوران رقابت‌های انتخاباتی ریاست‌جمهوری چه در فضای مجازی باشد و چه در قاب تلویزیون، بیشتر شبیه یک ماه عسل سیاسی است. ماه عسلی که در آن نامزدهای انتخاباتی مانند زوج‌ها، خود را در کنار مردم می‌بینند، آینده را روشن و فردا را آبستن رویدادهای شیرین توصیف می‌کنند و مهربان‌تر از همیشه تلاش می‌کنند بر وجوه مثبت زندگی اجتماعی تکیه کنند.
گذری در شبکه‌های اجتماعی و مناظره‌های پیش‌هنگام تأییدی بر این امر است که ماه‌عسل آغاز شده و همه نامزدها، امیدوارانه از مشارکت مردم در اِعمال تغییر می‌گویند حتی آنان که خود سال‌ها در مصدر امور بودند و در ایجاد چنین وضعیتی، نقش مستقیم یا غیر مستقیم داشتند. نگاهی به لیست نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری و سمت‌هایی که نامزدها قبلاً داشتند خود بهترین گواه اینکه است که اوضاع فعلی را به‌طور مستقسم یا غیرمستقیم باید به پای آنان نوشت.
در این ماه‌عسل سیاسی همچنن نامزدها سخنانی را بر زبان می‌آورند که پیشتر مردم بر زبان آوردند و می‌تواند به‌عنوان یک مطالبه ملی طرح شود، یا حرف‌هایی را بر زبان می‌رانند که برخی لایه‌های افکار عمومی سال‌ها قبل گفته بودند و این نامزدها، گویا پس از دو دهه تأخیر به جایی رسیدند که مردم یا بخش‌هایی از افکار عمومی رسیده بودند.
به این موضوع می‌توان از دو منظر نگریست، نخست از منظر بدبینانه و به این نتیجه رسید که روسای احتمالی قوه مجریه، از فهم جامعه عقب‌تر هستند و جامعه‌ای که تحت حاکمیت چنین مدیران اجرایی باشد، راه به جایی نخواهد بُرد.
نگاه دوم نگاه خوشبینانه است و ما بر این نگاه تأکید داریم و آن قدرت مردم است. یک ملت باهوش و یک ملت صبور، با اصرار بر درک و دریافت‌های درست خود و تکرار مطالبات قانونی و نگرش بحق خود و با ایستادگی و مقاومت، می‌تواند فهم خود را به مدیرانش غالب کند و مدیرانش را از آسمان به زمین بیاورد و حتی پس از گذشت یک یا دو دهه، مدیران، تصمیم‌گیران و سیاست‌سازان را به این نقطه برساند که باورهای عمومی جامعه خود را بپذیرند و به درستی آن اعتراف کنند و دست از لجاجت و مقابله با آن باورها که حاصل تجربه زیستن در میان واقعیات جامعه است، را رها کنند.
این بخش از این ماه عسل انتخاباتی که امروز به‌طور ویژه و خاص در انتخابات ریاست‌جمهوری دوره سیزدهم دیده و شنیده می‌شود، شیرین‌ترین بخش از رویداد بزرگ انتخابات ۱۴۰۰ است و ما امیدواریم مدیران دیگری که هنوز بر طبل ایده‌آل‌های ذهنی و فرا واقعیتی می‌کوبند نیز به زندگی در سطح جامعه و کف زمین بازگردند و با جامعه خود به مفاهمه برسند.
مناظرات انتخاباتی خواه از نوع کلاب هاووس یا تلویزیونی نشان می‌دهد گفت‌وگو با مخالفان و پذیرش اشکالات موجود در سیستم نه تنها سیاه‌نمایی نیست بلکه برای شناسایی دقیق مشکلات در حوزه‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و در نهایت برنامه‌ریزی برای رفع و حل آن اقدام لازم است.
این مناظرات همچنین بر درستی فهم عمومی جامعه صحه می‌گذارد و اینکه انکار واقعیات برای یک جامعه در دوران مدرن، خطرناک است، موجبات مرگ اعتماد اجتماعی را فراهم می‌سازد و به فاصله بیشتر بین مردم و دولت ختم می‌شود. طرح آزادانه مشکلات موجود سازنده است اما هر نوع تلاش در پنهان نگاه داشتن آن مشکلات و کجی‌ها جامعه را به نابودی می‌کشاند.
امروز و در شرایطی که تنها یک‌ماه تا انتخابات مهم ریاست‌جمهوری زمان داریم شاهد هستیم که نامزدهای سرشناس در شبکه‌های اجتماعی قول شناسایی و حل مشکلات را می‌دهند و برای هیچ حوزه‌ای هم استثنا قائل نشدند و بر این باور هستند که همه مشکلات با تعامل و همراهی «دولتمردان»، «مردم» و «عقلانیت» ممکن است و به گذشته که بر می‌گردند صادقانه به وجود شیوه‌های نادرست و غلط اعتراف می‌کنند و این نقطه شیرین ماجراست اگر تنها به انگیزه گرم کردن فضا و رأی‌گرفتن نباشد و محدود به همین ماه عسل یک‌ماهه نشود.
پیشنهاد ما به نامزدها این است که روشی که در همین کوتاه مدت در پیش گرفتند را پس از پیروزی نهایی و قرار گرفتن در هر پست و موقعیتی در پیش بگیرند و آن را به رویه دائم در نگرش مدیریتی خود تبدیل کنند نه یک راهکار موقت انتخاباتی.
این ماه عسل طرحی برای فردا خواهد شد و رفته‌رفته جامعه را از سیل نابسامانی‌ها نجات خواهد داد و نامزدها نباید مانند برخی مدیران، سر را چون کبک در زیر برف فرو کنند و خود را به نادیدن و ناشنیدم بزنند وقتی مشکلات هر روز و هر شب به زندگی شهروندان سَرَک می‌کشد.
حقیقت تلخی است که برخی مدیران هنوز به شیوه آزمون و خطا در حال بقا در چرخه مدیریت هستند اما حاضر نیستند با افراد دلسوز و آگاه در حوزه تحت مدیریت خود گفت‌وگو کنند، از این ظرفیت مشورت بگیرند و به بررسی مشکلات در سایه همفکری و هم‌افزایی بپردازند و حضور در مناظرات انتخاباتی که این روزها در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های مجازی جریان دارد، کلاس درسی برای این دسته از مدیران است و ما امیدواریم از این کلاس بهره ببرند چون نتایج این نگرش خردمندانه به مدیریت، در آینده نزدیک همه کشور را در بر خواهد گرفت و جلوی روندهای غلط و نادرست در سایه این همفکری و مفاهمه گرفته خواهد شد و گام نخست برای اصلاح امور، سد کردن همین فرایندهای نادرست است.
گذری در شبکه‌های اجتماعی و مناظره‌های پیش‌هنگام تأییدی بر این امر است که ماه‌عسل آغاز شده و همه نامزدها، امیدوارانه از مشارکت مردم در اِعمال تغییر می‌گویند حتی آنان که خود سال‌ها در مصدر امور بودند و در ایجاد چنین وضعیتی، نقش مستقیم یا غیر مستقیم داشتند. نگاهی به لیست نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری و سمت‌هایی که نامزدها قبلاً داشتند خود بهترین گواه اینکه است که اوضاع فعلی را به‌طور مستقسم یا غیرمستقیم باید به پای آنان نوشت.
در این ماه‌عسل سیاسی همچنن نامزدها سخنانی را بر زبان می‌آورند که پیشتر مردم بر زبان آوردند و می‌تواند به‌عنوان یک مطالبه ملی طرح شود، یا حرف‌هایی را بر زبان می‌رانند که برخی لایه‌های افکار عمومی سال‌ها قبل گفته بودند و این نامزدها، گویا پس از دو دهه تأخیر به جایی رسیدند که مردم یا بخش‌هایی از افکار عمومی رسیده بودند.
به این موضوع می‌توان از دو منظر نگریست، نخست از منظر بدبینانه و به این نتیجه رسید که روسای احتمالی قوه مجریه، از فهم جامعه عقب‌تر هستند و جامعه‌ای که تحت حاکمیت چنین مدیران اجرایی باشد، راه به جایی نخواهد بُرد.
نگاه دوم نگاه خوشبینانه است و ما بر این نگاه تأکید داریم و آن قدرت مردم است. یک ملت باهوش و یک ملت صبور، با اصرار بر درک و دریافت‌های درست خود و تکرار مطالبات قانونی و نگرش بحق خود و با ایستادگی و مقاومت، می‌تواند فهم خود را به مدیرانش غالب کند و مدیرانش را از آسمان به زمین بیاورد و حتی پس از گذشت یک یا دو دهه، مدیران، تصمیم‌گیران و سیاست‌سازان را به این نقطه برساند که باورهای عمومی جامعه خود را بپذیرند و به درستی آن اعتراف کنند و دست از لجاجت و مقابله با آن باورها که حاصل تجربه زیستن در میان واقعیات جامعه است، را رها کنند.
این بخش از این ماه عسل انتخاباتی که امروز به‌طور ویژه و خاص در انتخابات ریاست‌جمهوری دوره سیزدهم دیده و شنیده می‌شود، شیرین‌ترین بخش از رویداد بزرگ انتخابات ۱۴۰۰ است و ما امیدواریم مدیران دیگری که هنوز بر طبل ایده‌آل‌های ذهنی و فرا واقعیتی می‌کوبند نیز به زندگی در سطح جامعه و کف زمین بازگردند و با جامعه خود به مفاهمه برسند.
مناظرات انتخاباتی خواه از نوع کلاب هاووس یا تلویزیونی نشان می‌دهد گفت‌وگو با مخالفان و پذیرش اشکالات موجود در سیستم نه تنها سیاه‌نمایی نیست بلکه برای شناسایی دقیق مشکلات در حوزه‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و در نهایت برنامه‌ریزی برای رفع و حل آن اقدام لازم است.
این مناظرات همچنین بر درستی فهم عمومی جامعه صحه می‌گذارد و اینکه انکار واقعیات برای یک جامعه در دوران مدرن، خطرناک است، موجبات مرگ اعتماد اجتماعی را فراهم می‌سازد و به فاصله بیشتر بین مردم و دولت ختم می‌شود. طرح آزادانه مشکلات موجود سازنده است اما هر نوع تلاش در پنهان نگاه داشتن آن مشکلات و کجی‌ها جامعه را به نابودی می‌کشاند.
امروز و در شرایطی که تنها یک‌ماه تا انتخابات مهم ریاست‌جمهوری زمان داریم شاهد هستیم که نامزدهای سرشناس در شبکه‌های اجتماعی قول شناسایی و حل مشکلات را می‌دهند و برای هیچ حوزه‌ای هم استثنا قائل نشدند و بر این باور هستند که همه مشکلات با تعامل و همراهی «دولتمردان»، «مردم» و «عقلانیت» ممکن است و به گذشته که بر می‌گردند صادقانه به وجود شیوه‌های نادرست و غلط اعتراف می‌کنند و این نقطه شیرین ماجراست اگر تنها به انگیزه گرم کردن فضا و رأی‌گرفتن نباشد و محدود به همین ماه عسل یک‌ماهه نشود.
پیشنهاد ما به نامزدها این است که روشی که در همین کوتاه مدت در پیش گرفتند را پس از پیروزی نهایی و قرار گرفتن در هر پست و موقعیتی در پیش بگیرند و آن را به رویه دائم در نگرش مدیریتی خود تبدیل کنند نه یک راهکار موقت انتخاباتی.
این ماه عسل طرحی برای فردا خواهد شد و رفته‌رفته جامعه را از سیل نابسامانی‌ها نجات خواهد داد و نامزدها نباید مانند برخی مدیران، سر را چون کبک در زیر برف فرو کنند و خود را به نادیدن و ناشنیدم بزنند وقتی مشکلات هر روز و هر شب به زندگی شهروندان سَرَک می‌کشد.
حقیقت تلخی است که برخی مدیران هنوز به شیوه آزمون و خطا در حال بقا در چرخه مدیریت هستند اما حاضر نیستند با افراد دلسوز و آگاه در حوزه تحت مدیریت خود گفت‌وگو کنند، از این ظرفیت مشورت بگیرند و به بررسی مشکلات در سایه همفکری و هم‌افزایی بپردازند و حضور در مناظرات انتخاباتی که این روزها در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های مجازی جریان دارد، کلاس درسی برای این دسته از مدیران است و ما امیدواریم از این کلاس بهره ببرند چون نتایج این نگرش خردمندانه به مدیریت، در آینده نزدیک همه کشور را در بر خواهد گرفت و جلوی روندهای غلط و نادرست در سایه این همفکری و مفاهمه گرفته خواهد شد و گام نخست برای اصلاح امور، سد کردن همین فرایندهای نادرست است.
لینک کوتاه :
https://jomlehonline.ir/?p=136674
