گروه سیاسی جمله، اکنون که از انتخابات ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ کشور فارغ شدیم و خوشبختانه دو انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و ششمین دوره مجلس خبرگان بدون مشکل و چالش خاصی به پایان رسید جز اینکه در چند حوزه انتخابیه، نامزدها حائز اکثریت لازم آرا نشدند و انتخابات به دور دوم موکول شد، نگاه ما خواسته و ناخواسته معطوف انتخابات ریاست‌جمهوری نوامبر آمریکا می‌شود که در ۱۵ آبان سال ۱۴۰۳ برگزار خواهد شد.
نکته مهم این انتخابات که موجب می‌شود هر ایرانی یک چشم به آن داشته باشد این است که احتمال پیروزی ترامپ تقریباً از هم‌اکنون قطعی است و تجربه راند اول ریاست‌جمهوری وی که از برجام خارج شد و تحریم‌های سنگینی علیه ایران وضع کرد، موجب شد اقتصاد ایران و پول ملی از سایه ترامپ هم بترسد و با خود اندیشه کند که در راند دوم خود چه اقدامات تخریبی علیه ایران انجام خواهد داد.
حقیقت این است که هم اقتصاد ایران از تحریم‌ها، آسیب‌هایی وحشتناک و بعضاً جبران‌ناپذیر متحمل شد و برعکس آنچه که برخی نمایندگان و همچنین برخی مجریان شبکه‌های صدا و سیما مدعی هستند، تحریم‌ها هیچ خیر و برکتی نداشته است و هم «دونالد ترامپ» نزدیک‌تر از هر زمان به کاخ سفید است تا در راند دوم ریاست خود، دستورها تخریبی خود علیه اقتصاد ما را صادر کند و فک و دندان معیشت مردم را به خون بکشد آن هم در شرایطی که نه اقتصاد ملی و نه معیشت مردم توان و ظرفیت تحمل فشار بیشتر را ندارد.
برخی رسانه‌های وابسته به جریان اصولگرایی و همچنین برخی رجال و شخصیت‌هایی که گویا در جهانی دیگر و در یک ایران موازی، زیست می‌کنند به احکام قضایی علیه ترامپ اشاره و ادعا می‌کنند نظام قضایی ایالات متحده جلوی نامزد شدن وی را در نهایت خواهد گرفت و آمدن ترامپ هم هیچ تأثیری بر اقتصاد ایران ندارد در حالی‌که وی در انتخابات درون‌حزبی جمهوری‌خواهان پیشتار است و خانم «نیکی هیلی» کمترین شانس بر پیروزی بر وی را ندارد طی همین روزهای آتی، اعلام خواهد شد که به نفع ترامپ کنار خواهد کشید و در کنار وی و به نفع دونالد ترامپ در رقابت اصلی با جمهوری‌خواهان خواهد ایستاد و احتمالاً هر اتفاق کوچکی مربوط با انتخابات آمریکا، دلار را به بالا
خواهد برد.
در سوی مقابل نیز دموکرات‌ها با «جو بایدن» کمترین شانس را بر پیروزی ندارند ضمن اینکه طی هفته‌های اخیر گروه «بی‌برچسب» هم برای حضور در انتخابات اعلام موجودیت که بیشتر جامعه هداف وی، دموکرات‌ها هستند و در چنین شرایطی، احتمال شکست دونالد ترامپ تقریباً
صفر است.
برخی تحلیل‌گران بر این باور هستند که ولادیمیر پوتین نیز برنامه دارد تا قبل از استقرار ترامپ در کاخ سفید برنامه دارد جنگ اوکراین را تعیین تکلیف کند به این خاطر که ترامپ برخلاف بسیاری از رهبران سیاسی، اساساً رفتاری قابل پیش‌بینی ندارد و ممکن است جنگ را به سمتی ببرد که در نهایت روسیه زیان کند.
مجموعه مطالب گفته‌شده ایجاب می‌کند سیاسیون داخل کشور اعم از مجلس و دولت باید خردمندانه و عاقلانه بیندیشند و از هم‌اکنون راهبردی برای مواجهه با چنان وضعیتی، ترسیم کنند، راهبردی که جنگ و افزایش تنش در آن جایی نداشته باشد و برابر اصلی که رهبری با عنوان نرمش قهرمانانه و انعطافی که مغایرتی با اصول نداشته باشد، عمل کند.
کسی نیست که نداند اقتصاد و وضعیت کلی کشور به‌گونه‌ای است که بیش از هر زمان به آرامش و ثبات نیاز دارد و دشمنان نیز به دلیل جنگ‌هایی که هم‌اکنون در منطقه در جریان است تلاش بسیاری کردند تا پای جمهوری اسلامی را به جنگ باز کنند و در چنین شرایطی، حضور فردی چون دونالد ترامپ با آن سابقه، معنایی جز تقویت جبهه دشمن ندارد و ما از هم‌اکنون باید بدانیم با چه برنامه‌ای می‌خواهیم با دولت جدید ترامپ مواجه شویم.
نکته مهم دیگری که تیم دیپلماسی دولت سیزدهم کاملاً به فراموشی سپرد احیای برجام است و رفتن به سمت مذاکراتی که دورنمای آن رفع تحریم‌ها باشد که اگر تا قبل از ترامپ، چنین دستاوردی حاصل می‌شد می‌توانستیم توقع داشته باشیم فضا به سمت تنش بیشتر نرود.
نکته مهم بعدی انتقادات و گزارش‌های اخیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است که البته مذاکرات با «رافائل گروسی» ادامه دارد اما لازم است سوءتفاهمات با آژانس نیز در کوتاه زمان تدبیر شود و با آرامش خیال نسبی به سمت آمریکایی در آبان برویم که دونالد ترامپ، راند دوم ریاست‌جمهوری خود را آغاز کرده و با توجه به مشکلاتی که در کلان دارد، احتمالاً تلاش خواهد کرد مسائل فرعی و فرضی برای خود بسازد تا آن مشکلات را پوشش دهد و تشدید فشار اقتصادی بر ایران قطعاً یکی از گزینه‌های روی میز وی خواهد بود.
- نویسنده : ارسالی از سرویس سیاسی
