سرویس سیاسی جمله – یکی از مشکلات سیاسی و مدیریتی که بهطور خاص در ماههای منتهی به انتخابات مجلس شورای اسلامی، شاهد آن هستیم این است که برخی نمایندگان با اهداف خاص، وزرای دولت را تحت فشار قرار میدهند و در این مسیر هم بیش از گذشته، دست به استیضاح میشوند و دولت هم از سر ناچاری و تعامل بین قوه مجریه و مقننه، در برابر مطالبات و خواستههای نمایندگان کوتاه میآید.
البته استیضاح، طرح سوال از رییسجمهوری و تذکر حق نمایندگان مردم در «خانه ملت» است اما افزایش این موارد، در ماههای منتهی به انتخابات، صورت خوشی ندارد و بعضاً نشاندهنده این است که وزیر با خواسته نماینده محترم در حوزه انتخابیه مخالفت کرده و وکیل مجلس، از این حق خود بهصورت پوششی و ناعادلانه بهره گرفت تا به وزیر آسیب وارد کند و اعتبار دولت را زیر سوال ببرد.
روز گذشته «علی خضریان»، عضو فعال جبهه پایداری و نماینده تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی از ثبت استیضاح وزیر آموزش پرورش و آغاز روند قانونی آن خبر داد و گفت: «در مدت تصدی مسئولیت وزارت آموزش و پرورش توسط آقای مرادصحرایی نهتنها آنچه در برنامه ایشان به نمایندگان اعلام شده بود، محقق نشده است، بلکه در موارد متعددی عکس آن نیز در حال انجام میباشد.»
شاید «علی خضریان» فراموش کرده باشد اما قطعاً افکار عمومی و مردم شریف میدانند که «رضا مرادصحرایی» تنها چند ماه است که به این سمت معرفی و از مجلس رأی اعتماد گرفت. جهت اطلاع این نماینده و برای مرور خاطرات، یادآور میشویم که دومین وزیر کابینه سید ابراهیم رییسی برای آموزش و پرورش، در همین چند ماه قبل به مجلس معرفی شد و در جلسه علنی روز سهشنبه، ۹خرداد ماه، صلاحیت و برنامههای «رضا مرادصحرایی» مورد بحث و بررسی قرار گرفت و در نهایت نمایندگان مجلس با ۱۶۷رأی موافق، ۸۶رأی مخالف، ۱۴ رأی ممتنع و ۲ رأی باطله از مجموع ۲۶۹نماینده حاضر در صحن، تصدی وزارتخانه آموزش و پرورش را به وی سپردند بهعبارتی از استقرار وزیر جدید در وزارت آموزش و پرورش هنوز پنج ماه نگذشته است.
روشن نیست نمایندگان بهدنبال چه چیزی هستند و ظرف کمتر از شش ماه از این وزیر چه توقعی داشتند که به این نتیجه رسیدند که وی ناکارآمد است و باید استیضاح شود ؟
آیا اگر در مقام تحلیل و نه خبر، استدلال کنیم احتمالاً موضوع، خواست و مطالبه شخصی از وزیر آموزش و پرورش توسط نماینده محترم است، خطا کردیم یا جفا ؟
جای تأسف است بنویسیم برخی نمایندگان مجلسی که بارها مورد لطف و تفقّد رهبر معظم انقلاب قرار گرفتند، دقیقاً برخلاف آخرین اظهارنظر جدی رهبری در همین زمینه گام برمیدارند که از بیثباتی مدیریتی در وزارت آموزش و پرورش گلهمند بودند.
رهبری در دیدار با معلمان و مسئولان دستگاه تعلیم و تربیت در اردیبهشت ماه گذشته، به صراحت گفتند: «یک نکتهی مهم که غالباً در آموزش و پرورشِ ما از آن عبور میشود و به آن توجّه نمیشود، مسألهی ثبات مدیریّت است. در این دستگاهِ به این عظمت، به این اهمّیّت، ما دچار بیثباتی هستیم. یکی میآید یک برنامهای میریزد، یک کاری را شروع میکند، [با رفتنِ او] نیمهکاره رها میشود، دیگری میآید. اینجا به من گزارش دادند البتّه خود بنده هم میتوانستم بفهمم، امّا در گزارشها هم بود ــ که از سال ۹۲ تا کنون که ده سال است، ما پنج وزیر و چهار سرپرست در آموزش و پرورش دیدهایم! این چیز خیلی عجیب و غریبی است. خب در وزارتهای دیگرِ ما، [مثل] وزارت خارجه یا وزارت جهاد کشاورزی، هفت سال، هشت سال، گاهی بیشتر، یک وزیر در دو دولت میمانَد؛ چرا در وزارت آموزش و پرورش اینجور بیثباتی در مدیریّت وجود دارد؟ ببینید، همهی فعّالیّتهای دیربازده به ثبات مدیریّت احتیاج دارد، از جمله آموزش و پرورش که خب فعّالیّتش خیلی دیربازده است؛ یعنی شما که امروز روی نوجوان دارید برنامهریزی میکنید، این بایست مثلاً بیست سال دیگر یا سی سال دیگر اثرش ظاهر بشود. اینها به ثبات در مدیریّت احتیاج دارد. خب وقتی وزیر عوض شد، خیلیهای دیگر هم عوض میشوند؛ معاونها عوض میشوند، مدیرها عوض میشوند، مدیران میانی عوض میشوند، حتّی شنیدهام گاهی مثلاً تا سطح مدیر مدرسه با رفتوآمد وزیر عوض میشود. این هم یک مسأله است.»
توصیه ما به نمایندگانی چون «علی خضریان» که ادعای ولایتمداری دارند این است که یکبار دیگر این بخش از سخنان رهبر معظم انقلاب را بخوانند و ببینند دقیقاً برخلاف توصیه ایشان رفتار میکنند اگر بخواهند وزیر آموزش و پرورش را به این دلیل که پس از کمتر از پنج ماه نتوانسته است برنامههای خود را اجرایی و عملیاتی کند، استیضاح کنند.
سایر نمایندگان مجلس شورای اسلامی و همچنین نهادهای نظارتی باید متوجه این حقیقت تلخ باشند که نمایندهای که در حرف و زبان بیشترین ادعای پیروی از رهبری را دارد، در عمل نشان میدهد که به توصیه رهبری آن هم درخصوص دستگاه فرهنگساز کشور توجهی ندارد.
استیضاح وزیر آموزش و پرورش آن هم در ماه نخست شروع مدارس که دستگاه تعلیم و تربیت نیاز مُبرم به آرامش و تمرکز بر وظایف و تکالیف دارد تا به جبران کمبودهای مختلف بپردازد، اقدامی غلط و احتمالاً با اهداف شخصی و شائبه انتخاباتی است که لازم است بررسی شود.
- نویسنده : ارسالی از سرویس سیاسی