گروه سیاسی روز گذشته اجلاس آب و هوایی سازمان ملل متحد معروف به اجلاس گلاسکو در اسکاتلند به کار خود پایان داد. دکتر سلاجقه رییس سازمان حفاظت محیط‌زیست به نمایندگی از جمهوری اسلامی ایران در آن حضور داشت، اجلاسی که به دنبال مکانیسم‌های اجرایی برای توافقنامه پاریس و مقابله حقیقی با گرمایش جهانی و تغییرات […]
گروه سیاسی
روز گذشته اجلاس آب و هوایی سازمان ملل متحد معروف به اجلاس گلاسکو در اسکاتلند به کار خود پایان داد. دکتر سلاجقه رییس سازمان حفاظت محیط‌زیست به نمایندگی از جمهوری اسلامی ایران در آن حضور داشت، اجلاسی که به دنبال مکانیسم‌های اجرایی برای توافقنامه پاریس و مقابله حقیقی با گرمایش جهانی و تغییرات اقلیمی بود.
«توافقنامه اقلیمی پاریس» پیمانی در چهارچوب کنوانسیون تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد است که امضاکنندگانش قرار گذاشته بودند از سال ۲۰۲۰ اقداماتی در جهت حل مسائل مربوط به تعدیل، تأمین بودجه و سازگاری با بحران انتشار گازهای گلخانه‌ای در سطح جهان انجام دهند.
متن این توافقنامه در بیست و یکمین کنفرانس اقلیمی سازمان ملل متحد در پاریس به تصویب و در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۵ به تایید عمومی رسید و بعدها –در سال ۲۰۱۶- با قدرت گرفتن «دونالد ترامپ»، ایالات متحده آمریکا از این پیمان کناره کشید هرچند «جو بایدن» در نخستین روز کاری خود به‌عنوان رییس‌جمهوری طی فرمانی اجرایی، دولت خود را به اجرای این پیمان مکلّف کرد.
این اجلاس که طی یک هفته گذشته در اسکاتلند ادامه داشت و در شرایطی که خیلی امیدها را به خود جلب نکرده بود، در روز پایانی یک سورپرایز برای فعالان سبز و طرفداران محیط زیست داشت. حقیقت این است که دو کشور آمریکا و چین که به سختی در رقابت اقتصادی و صنعتی با هم هستند، بیشترین گازهای آلاینده را وارد جو زمین می‌کنند و همواره به هم بدبین بودند و حاضر نبودند در این زمینه، گام نخست را بردارند یا پیش‌قدم شوند.
در روز پایانی اجلاس گلاسکو، «جان کری» نماینده ویژه رییس‌جمهوری ایالات متحده آمریکا در امور تغییرات اقلیمی و «شی ژن‌هوا» نماینده جمهوری خلق چین در یک بیانیه غافلگیرکننده، خبر دادند دو کشور چین و آمریکا که مسبّب تولید بیشترین میزان گازهای گلخانه‌ای هستند، برای کاهش سرعت گرمایش زمین با یکدیگر همکاری خواهند کرد.
در این بیانیه تأکید شد آمریکا و چین برنامه‌هایی برای همکاری با یکدیگر برای مبارزه با گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی ارائه می‌کنند.
در حالی که اجلاس آب و هوایی سازمان ملل در گلاسکو وارد روز پایانی خود می‌شد، دو تولیدکننده بزرگ گازهای گلخانه‌ای در جهان گفتند که تشخیص داده‌اند که دهه آینده، دهه‌ای تعیین‌کننده خواهد بود.
بیانیه این دو غول صنعتی جهان، بر اهمیت حیاتی کاهش شکاف بین تلاش‌هایی که تاکنون برای مقابله با مشکل انجام شده و تلاش‌هایی که مورد نیاز بوده است، تأکید می‌کند.
دو کشور به طور خاص بر کاهش انتشار گاز متان تمرکز کرده‌اند. شی ژن‌هوا، مذاکره‌کننده ارشد چین در زمینه آب و هوا، و جان کری، فرستاده ایالات متحده، در گلاسکو، گفتند که این تصمیم نشان می‌دهد که همکاری دولت‌ها در این شرایط تنها راه رو به جلو است.
پیش از این، ایالات متحده و اتحادیه اروپا همچنین از همکاری جهانی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای متان تا سال ۲۰۳۰ رونمایی کرده بودند و افزون بر آن نیز بیش از ۱۰۰ کشور جهان وعده داده‌اند که در این جهت حرکت کنند.
در اولین هفته اجلاس کاپ ۲۶ در گلاسکو، که با شرکت بسیاری از رهبران جهان از جمله جو بایدن، رییس‌جمهوری آمریکا برگزار شد، توافق‌هایی به دست آمد. از جمله اولین توافق بزرگ این اجلاس حاصل شد که بر اساس آن بیش از ۱۰۰ رهبر جهان وعده دادند که جنگل‌زدایی را تا سال ۲۰۳۰ پایان دهند و روند آن را معکوس کنند.
بیش از ۴۰ کشور جهان هم متعهد شده‌اند که سوخت خود را از زغال سنگ به سوی سوخت‌های دیگر تغییر دهند. چندین کشور و همچنین آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد، خواهان اقداماتی برای تسریع در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در این دهه هستند تا هدف باقی ماندن دمای زمین در حد یک و نیم درجه سانتیگراد پابرجا بماند.
بک تجزیه و تحلیل جدید نشان می‌دهد که با وجود وعده‌هایی که در کنفرانس اقلیمی سازمان ملل متحد درگلاسکو، موسوم به نشست کاپ ۲۶، داده شده، جهان با اهداف مربوط به محدودسازی افزایش گرمای زمین، فاصله زیادی دارد هرچند اعلام ضرورت حرکت، خود گامی رو به جلو است.
این تحقیق محاسبه کرده که دنیا به سمت ۲/۴ درجه سانتیگراد افزایش دما پیش می‌رود که بسیار فراتر از یک و نیم درجه‌ای است که کشورها به آن متعهد شده‌اند.
با وجود نگرانی‌های جدی که درخصوص گرمایش جهانی وجود دارد و خطری که زندگی بشر بر روی کره زمین را تهدید می‌کند و با وجود اقداماتی که باید در یک بازه زمانی کوتاه، انجام شود تا از آب شدن بیشتر یخ‌ها و از بین رفتن درختان ممانعت صورت گیرد اما این اولین همکاری بین آمریکا و چین در بسیاری از تحلیل‌ها به عنوان نقطه امید دیده شد و کارشناسان امیدوارند این همکاری تا رسیدن به اهداف مورد نظر ادامه یابد.
