مردی که زیاد می‌داند!
مردی که زیاد می‌داند!
نوشتن این جمله برای ما آسان نیست اما لازم است بگوییم از ابتدای انقلاب، کسانی که به‌عنوان مسئول، مدیر و سیاست‌ساز در حوزه روابط بین‌الملل قرار گرفتند که کمترین درک و پایین‌ترین شناخت را از نظام حاکم بر جهان داشتند و اصرار می‌کردند رخدادها را با همان نظر تنگ و نگاه باریک خود، تحلیل و بعضاً خواستند جهان را با ترازوی ایدئولوژیک خود تفسیر کنند.

گروه سیاسی جمله – نوشتن این جمله برای ما آسان نیست اما لازم است بگوییم از ابتدای انقلاب، کسانی که به‌عنوان مسئول، مدیر و سیاست‌ساز در حوزه روابط بین‌الملل قرار گرفتند که کمترین درک و پایین‌ترین شناخت را از نظام حاکم بر جهان داشتند و اصرار می‌کردند رخدادها را با همان نظر تنگ و نگاه باریک خود، تحلیل و بعضاً خواستند جهان را با ترازوی ایدئولوژیک خود تفسیر کنند و از همین منظر نیز هزینه‌های بسیاری به کشور و مردم، تحمیل کردند.
افرادی مانند «محمود احمدی‌نژاد»، «سعید جلیلی»، «علی باقری کنی» و «حسین امیرعبداللهیان» و بسیارانی دیگر و همچنین جبهه رسانه‌ای حامی این افراد و جریانات سیاسی منسوب به آنان، در اثر همین فهم ناقص و نادرست و گاه ناشیانه، هزینه‌های گزافی بر زندگی مردم و سرمایه‌های کشور تحمیل کرد که از نمونه‌های آشکار آن عبارت معروفی است که «محمود احمدی‌نژاد» به‌زعم خود خطاب به قدرت‌های جهانی گفته بود در صدر قرار دارد که «آن‌قدر قطع‌نامه صادر کنید که قطع‌نامه‌دان‌تان پر شود» که یکی از عوامانه‌ترین جملاتی است که ممکن است از زبان یک سیاست‌مدار یا کسی که رییس دولت است شنید و کسی از هزینه‌هایی که این جمله بر اقتصاد و امنیت کشور و معیشت مردم وارد کرد، ناآگاه نیست.
نمونه دیگر آن تعریض و کنایه‌ای است که «علی‌اکبر ولایتی» وزیر امور خارجه اسبق در مناظره‌های انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ۹۲ خطاب به «سعید جلیلی» گفته بود که جلسات مذاکره با طرف‌های خارجی، کلاس درس تاریخ نیست و همچنین فاش کرد وی به‌عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی در زمان مذاکرات در دولت احمدی‌نژاد، ضمن این‌که آشنایی با زبان انگلیسی نداشت، همچنین در جلساتی که با طرف‌های غربی داشت، تلاش می‌کرد تاریخ اسلام را برای آنان بازگو کند و با زبان فیلسوفان مسلمان با آنان دیالوگ برقرار کند و دلیل بی‌نتیجه ماندن مذاکرات در آن مقطع همین بود.
در این میان، «محمدجواد ظریف» از معدود سیاسیون و مدیران دستگاه دیپلماسی بود که ضمن تعهد کامل به جمهوری اسلامی، تسلط کامل به زبان انگلیسی، التزام به منطق در بحت، همچنین از آنچه که در پشت پرده سیاست جهان می‌گذرد نیز آگاهی داشته و این نکته را در تمام سخنرانی‌های وی می‌توان فهمید و رهبری نیز همواره از وی ستایش کردند.
البته این نوشته به معنای این نیست که باور داریم به وزیر امور خارجه دولت حسن روحانی، نقدی وارد نیست اما باور داریم وی در جمع مدیران و تصمیم‌سازان دستگاه دیپلماسی، کمترین خطا و اشتباه را داشته و بیشتر موجب خدمت بوده است.
روز گذشته محمدجواد ظریف، وزیر سابق امور خارجه در یک نشست دانشجویی که با عنوان «‌نظم جدید در دنیا‌» برگزار شده بود، در موضوعات مهمی، سخن گفت که نشان داد تسلطی ستودنی به اوضاع دارد و طبق معمول، این موضوع، موجب خشم برخی رسانه‌های اصولگرا شد و به وی حمله کردند.
روزنامه کیهان در مطلبی با قلم «حسین شریعتمداری» با اشاره به این بخش از سخنان محمدجواد ظریف که گفت: «‌موشک مهم است به ابوالفضل مهم است، به خدا مهم است. اما مردم مهم‌تر هستند» نوشت: «این بخش از سخنان ایشان به‌گونه‌ای است که انگار تلاش متخصصان نظامی ایران برای ساخت موشک، به معنای کم‌اهمیت! دانستن مردم است! و در این میان، ساخت و تولید موشک، با‌اهمیت‌تر از مردم تلقی و تصور شده است! باید از ایشان پرسید؛ آقای ظریف چه کسی گفته است موشک مهم‌تر از مردم است که جنابعالی احساس تکلیف کرده‌اید این تلقی را به زعم خود اصلاح کنید؟!»
در پاسخ به کیهان لازم است یادآور شویم که هیچ کس، ارزش و اهمیت توان نظامی کشور خود را دستِ کم نمی‌گیرد و تحقیر نمی‌کند و اتفاقاً جمهوری اسلامی پس از جنگ هشت ساله، آموخت باید از نظر توان نظامی به روی پای خود بایستد اما آنچه که «محمدجواد ظریف» به آن اشاره می‌کند، در میان مردم نیز رواج دارد و بسیاری فکر می‌کنند که دولت، اقتصاد و معیشت مردم را رها کرده و تمرکز خود را بر تقویت بنیان نظامی گذاشته است و تنها حرف یا القای «محمد جواد ظریف» نیست و لازم است روزنامه کیهان، قبل از این‌که به وزیر امور خارجه سابق کشور حمله کند یک بررسی میدانی به‌عمل بیاورد و دریابد که چرا جامعه به چنین برداشتی رسید شاید اشکالی در کار دولت‌مردان ما از دولت فعلی تا دولت‌های پیشین وجود دارد ؟
افکار عمومی می‌بینند که در سیستم نظامی، موشک و پهپاد ساخته می‌شود که با نمونه‌های خارجی خود از نظر کیفیت برابری می‌کند یعنی ازنظر فکرِ فنی، این ظرفیت در داخل کشور وجود دارد اما در صنعت خودروسازی، ماشین‌هایی مانند پراید ساخته می‌شود که سالانه افرادی بی‌شمار را در جاده‌ها به کام مرگ می‌کشاند.
لازم است اصولگرایان و رسانه‌هایی چون کیهان به این موارد پاسخ دهند و از افکار عمومی رفع شبهه کنند وگرنه کسی نیست که از پیشرفت و آمادگی نظامی در همه ابعاد آن ازجمله تکنولوژی موشکی، ناراحت باشد و آن را مانع توسعه در کشور بداند.
اما تحلیل ما این است که یکی از دلایل این‌که ظریف، بیش از همه مورد خشم و نفرت شخصیت‌ها و رسانه‌های اصولگرا قرار می‌گیرد این است که زیاد می‌داند و جهل و نادانی و ناآگاهی اصولگرایان، بیش از هر زمان به چشم می‌آید نه لزوماً برای اینکه وزیر امور خارجه دولت روحانی خیانتی
به نظام کرده باشد.