در این مناظره، حجت‌الله عبدالملکی که چند سال بعد و در دولت مرحوم رییسی بر همان جایگاه تکیه زد، ادعا کرده بود سالانه بین ۱۵ تا ۲۵ میلیارد دلار کالای قاچاق وارد مجموعه بنادر تحت مدیریت دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد کشور می‌شود و ترکان در پاسخ به وی گفته بود این حجم از کالای قاچاق در بنادر و مجموعه‌های تحت کنترل مناطق آزاد کشور نمی‌گنجد.
روز گذشته مرتضی آقاتهرانی رییس کمیسیون فرهنگی مجلس دوازدهم و رییس شورای مرکزی جبهه پایداری با اشاره به تصویب قانون عفاف و حجاب مدعی شد با اجرای این قانون توسط دولت، چهارپنجم مشکلات فرهنگی کشور حل خواهد شد.
آقا تهرانی افزود: اجرای این قانون، حدود چهار پنجم از مسائل فرهنگی را حل می‌کند و در راستای عملی‌شدن کامل آن، آموزش و پرورش، فرهنگ و ارشاد و وزارت‌خانه‌ها پای کار می‌آیند و درصورتی‌که محقق نشود، نماینده می‌تواند وزیر را استیضاح کند.
باید به این نماینده عضو جبهه پایداری و رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی گفت: شما نه عدد می‌شناسید و نه اساساً از مشکلات فرهنگی جامعه آگاهی دارید و از همه بدتر گویا از طرح عفاف و حجاب که در گذشته بارها گفته‌اید حاصل تلاش ویژه شما و سایر دوستان جبهه خالص‌سازی است، اطلاع چندانی ندارید و با وجود افرادی چون شما که حوزه‌های فرهنگی را قرق کرده‌اید، باید منتظر پیچیده‌شدن مشکلات در حوزه فرهنگ باشیم.
هر کس که درکی نسبی از مسائل فرهنگی دارد، می‌داند ریشه بسیاری از مشکلات فرهنگی، اقتصاد و معیشت و یأسی است که بر جامعه به‌ویژه جوانان سایه افکنده است و به عبارت روشن، بسیاری از این مشکلات، خود معلول شرایطی بغرنج هستند و ناگفته پیداست تا آن عوامل شناسایی نشوند و اراده‌ای برای رفع آنان، در سطح ملی ایجاد نشود، مشکلات فرهنگی روند افزایشی خود را ادامه خواهند داد.
ما با شناختی از نگاه سیاسی و اولویت‌های فرهنگی جبهه پایداری و همچنین شخص آقاتهرانی داریم می‌توانیم حدس بزنیم تلقی و تصور ایشان و هم‌پالکی‌های‌شان در جریان خالص‌ساز از مشکلات فرهنگی به حجاب منحصر است و قصدشان از اینکه در قانون عفاف و حجاب برخی وزارت‌خانه‌ها ازجمله وزارت آموزش و پرورش را پای کار آوردند نیز این است که محتسب‌وار کشیک بدهند تا دانش‌آموزی، روسری از سر نیندازد و معلمی در پروفایل خود عکسی که با استانداردهای جبهه پایداری ناهماهنگ باشد، انتشار ندهد و اگر چنین شد، حراست و گزمه و عَسس باید وارد شوند و برخورد کنند.
وقتی درک درست از فرهنگ نباشد، برخوردهای قهری و حتی امنیتی در این حوزه نیز به امری واجب، مانند فریضه روزانه تبدیل می‌شود و اگر فلان وزارت‌خانه و بهمان وزیر به‌زعم آقایان، کوتاهی کرد، حتماً نمایندگان جبهه تنگ‌اندیش پایداری با تنها روشی که در آن تبحر دارند، یعنی غوغاسالاری و هوچی‌گری وارد عمل می‌شوند و هم وزیر را استیضاح می‌کنند و هم دق‌دلی خود را بابت شکست سعید جلیلی در انتخابات از دولت چهاردهم می‌گیرند و همه این‌ها فرایندی است که به حل چهارپنجم مشکلات فرهنگی منتهی خواهد شد اما به آقاتهرانی باید گفت: زهی تصور باطل زهی خیال محال !
شاید این نکته در ظرف ذهن مرتضی آقاتهرانی نگنجد اما مسائل فرهنگی در جامعه ما به حدی پیچیده و مانند یک سرطان، به حدی بدخیم است که برای حل آن باید دهه‌ها صبر کرد و نقطه شروعش نیز همزمان باید از اقتصاد و معیشت مردم و آموزش و پرورش باشد نه طرح عفاف و حجاب.
طرح عفاف و حجاب هیچ کدام از مشکلات فرهنگی جامعه را حل نمی‌کند و چه بسا به شکاف و تقابل بین برخی اقشار جامعه بیفزاید.
همین چند روز قبل «حسین راغفر» عضو هیأت علمی دانشگاه الزهرا، با اشاره به آمار دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل گفت: عامل اصلی و تعیین‌کننده در وضعیت نابسامان فعلی آموزش همگانی در ایران، نظام اقتصادی اجتماعی حاکم است و این سازوکار سبب شده که ۳۰ درصد مردم فقیر بمانند و نزدیک به ۸۰۰ هزار نفر هم لااقل از تحصیل باز بمانند.
اگر مرتضی آقاتهرانی در اندیشه مشکلات فرهنگی کشور هستند و اگر حقیقتاً نگران هستند که ادامه این وضعیت، ما را به کجا خواهد کشانید، لازم است نگاهی به اقتصاد داشته باشند و از آموزش و پرورش شروع کنند.
شیوه‌های قهری در موضوع حجاب و همچنین بی‌توجهی به حق انتخاب مردم در سبک زندگی، اگر موثر بود، ما اساساً نباید از دهه شصت فاصله می‌گرفتیم چون آن روزگار همه این روش‌ها با دقت و گاه با خشونت اجرا شد و وضعیت امروز حجاب در جامعه، نتیجه همان نگرش افراطی است که امروز جبهه پایداری تلاش دارد آن را احیا کند.
