کتاب «مقدمه کیمبریج بر جرج الیوت» نوشته نانسی هنری با ترجمه رحمت‌الله قائمی منتشر شد. مجموعه مقدمه‌های کیمبریج یکی از مجموعه‌های در دست انتشار علمی و فرهنگی است که تاکنون بیش از پانزده جلد ان منتشر شده است؛ این مجموعه مقدمه‌های کیمبریج درباره نام‌اوران ادبیات و اندیشه است؛ کتاب‌هایی که با زبانی روان و پایه‌ای […]
کتاب «مقدمه کیمبریج بر جرج الیوت» نوشته نانسی هنری با ترجمه رحمت‌الله قائمی منتشر شد. مجموعه مقدمه‌های کیمبریج یکی از مجموعه‌های در دست انتشار علمی و فرهنگی است که تاکنون بیش از پانزده جلد ان منتشر شده است؛ این مجموعه مقدمه‌های کیمبریج درباره نام‌اوران ادبیات و اندیشه است؛ کتاب‌هایی که با زبانی روان و پایه‌ای به معرفی اثار و اندیشه‌های نویسندگان و متفکران بزرگ می‌پردازند. این مجموعه‌ها راهنماهای خوبی برای کسانی هستند که مایل‌اند اشنایی کلی و پایه‌ای با اندیشه‌ورزان و یا نویسندگان بزرگ پیدا کنند.
مجموعه کتاب‌های «مقدمه کمبریج» از سوی موسسه انتشارات دانشگاه کمبریج و برای دانشجویان ادبیات تالیف شده و در هر مجلد آن رمان‌ها، داستان‌های کوتاه، مقالات، رساله‌ها و حتی نامه‌های شخصی نویسنده تحلیل و بررسی جدی می‌شود و وضعیت و مختصات تالیف آنها نیز از نظر می‌گذرد.
گفتار حاضر درباره یکی از کتاب‌های این مجموعه یعنی جرج الیوت است. اری آن ایوانس نام مستعار مردانه جورج الیوت را برای خود انتخاب کرد تا اطمینان یابد آثارش توجه جدی مخاطبان را جلب می‌کند. اگرچه نویسندگان زن در آن زمان آزادانه نام اصلی‌شان را در آثار خود می‌نوشتند؛ اما ایوانس می‌خواست فقط نویسنده داستان‌های عاشقانه نباشد.
جورج الیوت نویسنده کتاب «آسیاب کنار فلوس» و «میدل مارچ» یکی از تحسین‌برانگیزترین نویسندگان دوره ویکتوریا بود و امروزه همچنان شخصیتی محوری در کانون ادبی است. او اولین زنی بود که از نوعی داستان سیاسی و فلسفی که قبلا مختص مردان بود، استفاده کرد و با ترکیب ایده‌های فکری دقیق و درک حساس از روابط انسانی به یکی از مهمترین نویسندگان قرن نوزدهم تبدیل شد. او یکی از برجسته‌ترین نویسندگان عصر ویکتوریاست و آثارش که داستان آنها بیشتر در انگلستان به وقوع می‌پیوندند، به دلیل دیدگاه‌های رئالیسم و روان‌شناختی شهرت دارند.
جرج الیوت در سال ۱۸۶۴ «آموس بورتون»، اولین قسمت از داستان‌های «صحنه‌های زندگی روحانی»، را در مجله «بلک‌وود» منتشر کرد. اولین رمان کاملش در سال ۱۸۵۹ به‌نام «آدام بید» به‌چاپ رسیده بود، که استقبال فراوان و البته کنجکاوی مردم را برانگیخت.
بعد از موفقیت رمان «آدام بید» تا ۱۵ سال بعد از آن به نوشتن رمان‌های محبوب ادامه داد. در همان سال رمان «آسیاب رودخانه فلاس» را نوشت و آن را به همسرش «جورج هنری لیوس» تقدیم کرد. اولین اثر ادبی مهم او در سن ۴۳ سالگی (۱۸۶۲) منتشر شد، که ترجمه «زندگی مسیح»، اثر «دیوید استرائوس» بود. آخرین رمان جورج الیوت هم در سال ۱۸۷۳ به‌نام «دانیل دروندا» منتشر شد. این نویسنده روز ۲۲ دسامبر ۱۸۸۰ بعد از دو سال درگیری با بیماری کلیوی در سن ۶۱ سالگی درگذشت.
معروف‌ترین رمان الیوت «میدل‌مارچ» (۱۸۷۱–۱۸۷۲) است که نقطه عطفی در تاریخ رمان محسوب می‌شود. بعد از جین آستین هیچ نویسنده‌ای به اندازه الیوت در آثارش صریحا به بیان مشکلات اجتماعی و انتقادهای سیاسی نپرداخت. رمان‌های «افسانه جوبال» و «فلیکس هالت افراطی» منحصرا آثار سیاسی او هستند. الیوت اگرچه به‌دلیل حجم فروش کتاب‌هایش چندان موفق نبود، اما هنوز هم از لحاظ سبک نوشتاری از احترام ادبیات‌دوستان برخوردار است. او هفت رمان و ۱۱ کتاب شعر از خود به‌جا گذاشته‌است.
کتاب «مقدمه کیمبریج بر جرج الیوت» تلاشی نوآورانه برای آشنا کردن دانشجویان و محققان ادبیات با بافت مذهبی، سیاسی، علمی و فرهنگی آثار الیوت است و آنچه را برای فهم رمان‌ها، داستان‌ها، اشعار و مقالات انتقادی او لازم است در اختیار مخاطب قرار می‌دهد. این اثر تالیف نانسی هنری، دانشیار زبان انگلیسی دانشگاه ایالتی نیویورک در بینگهمتون است. او در کنار آثار دیگرش نویسنده‌ی کتاب «جورج الیوت و امپراتوری بریتانیا» نیز است. برگردان کتاب به زبان فارسی محصول تلاش رحمت‌الله قائمی است و انتشارات علمی و فرهنگی آن را در ۲۱۷ صفحه با شمارگان هزار نسخه و با قیمت ۴۰ هزار تومان روانه بازار چاپ و نشر کرده است.
درس تاریخ
تاسيس حكومت غزنويان
۱۵ نوامبر سال ۹۸۸ ميلادي سبُكتَكين ازسران طوايف معروف به «تُركان غُز = اَغوزها» كابل را تصرف كرد كه مورّخان، اين روز را سالروز تاسيس حكومت غزنويان مي دانند كه عمدتا بر ايران خاوري و گاهی تا «ری» حكومت كردند. غزنویان نخستین دودمان تُرک زبان بودند که بر بخشي از ایران سلطنت کردند، سلجوقیان دومین آنها و حکومت تُرک و مغول (آلتائیک ها) بر ایران تا دوران صفویان که آنان هم به نوشته برخي از مورخان (که تبار شاه اسماعيل يکم را بررسي کرده اند) نیمه تُرک بودند ادامه یافت و پس از زندیه، یک ایل دیگر آلتائيک (مغول تبار ترکمن) به نام قجَر (قاجار و از نسل قاجار نویان امیرزاده مغول) حکومت ایران را به دست گرفت تا زمان پهلوی ها.
ساسانيان براي جلوگيري از ورود طوايف دوردست «آلتائیک» به منطقه فرارود (ماوراءالنهر)، در سرحدات شمالي اين منطقه (سير دريا = رود سيحون) پادگانهاي متعدد به نام «مرزبان» تاسيس كرده بودند كه پس از افتادن ايران به دست عرب، اين پادگانها برچيده شدند و مهاجرت آن طوايف به «فرارود» آغاز گرديد و عباسيان و پيش از آنان حتي امويان به استفاده از مردان اين طوايف در ارتشهاي خود پرداختند كه اصطلاحا «غلام» خطاب مي شدند و از اين طريق قدرت يافتند. قدرت گرفتن سبكتكين هم از همين راه بود. وي عميق تر از پيشينيان خود در ايران خاوري پيشروي كرده بود. مخالفت ساسانيان با ورود آلتائيک ها به قلمرو ايران، نژادي نبود و فرهنگي و رفتار بود. رفتار آلتائيک هاي تهاجمي بود و به علاوه، در تضاد با اخلاقيات ايراني. سلطان محمود غزنوي مهمترين حكمران غزنويان (منسوب به شهر غزنه، مقّر حکومت آنان) بود. وي با اين كه از تبار ايراني نبود به ادبيات فارسي خدمت بسيار كرد. محمود چندبار به هند شرقي حمله نظامي برد و مردم اين ديار را به مسلمان شدن ترغيب كرد كه نتيجه اش (۹ قرن بعد) ايجاد كشور پاكستان بوده است.
