مقصد بعدی بی‌خانمان‌ها کجاست !
مقصد بعدی بی‌خانمان‌ها کجاست !

گروه سیاسی همین دوسال پیش بود که اخباری از گورخوابی معتادان متجاهر در برخی مناطق حاشیه تهران در رسانه‌ها منتشر شد و واکنش‌های متعددی داشت و این روزها نیز سبک زندگی جدیدی -به تعبیر یکی از مدیران- در پایتخت شیوع یافت که از آن به «اتوبوس‌خوابی» یاد می‌شود، خبری که در ابتدا تکذیب شد اما […]

گروه سیاسی

همین دوسال پیش بود که اخباری از گورخوابی معتادان متجاهر در برخی مناطق حاشیه تهران در رسانه‌ها منتشر شد و واکنش‌های متعددی داشت و این روزها نیز سبک زندگی جدیدی -به تعبیر یکی از مدیران- در پایتخت شیوع یافت که از آن به «اتوبوس‌خوابی» یاد می‌شود، خبری که در ابتدا تکذیب شد اما در ادامه تأیید شد و حتی برخی از مدیران شهرداری تهران گفتند این اقدام، مدیریت‌شده و برای صیانت از این افراد در برابر سرمای زمستان است.

عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران در مورد پدیده اتوبوس‌‌خوابی گفت: ما در ستاد سمن‌ها سعی داریم از توان سازمان‌های مردم‌نهاد در این زمینه استفاده کنیم و از آنها بخواهیم برای این پدیده که زاییده شرایط اقتصادی کشور است، فکری کنند.
سید احمد علوی با اشاره به پدیده اتوبوس‌خوابی در «بی‌آر‌تی» گفت: از گذشته شاهد بودیم که به خصوص در زمستان معتادان بدون مکان، برای خوابیدن سوار اتوبوس‌های خط شبانه شده و در طول مسیر می‌خوابیدند.
وی با بیان اینکه اما حالا براساس گزارش‌ها، شاهد هستیم که پدیده جدیدی در اتوبوس‌های بی‌آرتی که خطوط شبانه‌روزی هستند رخ داده و آن‌هم خوابیدن افراد غیرمعتاد در اتوبوس است، گفت: مسئولان شهرداری اعلام کردند که این افراد ظاهر موجه‌ای دارند و معتاد نیستند و حتی شاغل هستند اما توان پرداخت کرایه خانه یا کرایه مهمان‌سرا را ندارند به همین دلیل اتوبوس را برای خوابیدن انتخاب می کنند چراکه هم امنیت دارد و هم در این شب‌های سرد، گرم است.
علوی با اشاره به اقدامات مدیران شهری گفت: شهرداری تهران گرم‌خانه دارد که صرفاً مخصوص معتادان نیست اما این افراد مایل نیستند که از این گرم‌خانه بنا به دلایل مختلف از جمله هم‌نشینی با معتادان و مسیر طولانی استفاده کرده و در آنجا مستقر شوند.
وی با اشاره به اینکه رانندگان اتوبوس نمی‌توانند بین اتوبوس خواب و مسافر تفکیکی قائل شوند و نمی‌توانند اجاره‌نامه یا سندخانه مسافران را ببینند و بعد به آنها اجازه ورود دهند، ادامه داد: ما در ستاد سمن‌ها سعی داریم از توان سازمان‌های مردم‌نهاد در این زمینه استفاده کنیم و از آنها بخواهیم برای این پدیده که زائیده شرایط اقتصادی کشور است، فکری کنند.
علوی به راه‌اندازی کمیته‌ها و کارگروه‌های تخصصی سمن‌ها نیز اشاره کرد و گفت: هفته گذشته کمیته اجتماعی ما تشکیل شد که یکی از اهداف ایجاد آن استفاده از ظرفیت سازمان‌های مردم در حل معضلات شهری است و قرار است موضوع اتوبوس‌خوابی نیز به‌عنوان یک معضل در کارگروه‌های این کمیته مطرح و سمن‌های مرتبط پای کار بیایند.
با این سخنان عضو شورای شهر تهران که روز گذشته در برخی خبرگزاری‌ها انتشار یافت و برخی اظهار‌نظرهای مشابه، رسماً تایید شد که برخی از شهروندان با این‌که معتاد متجاهر نیستند و ممکن است شغلی هم داشته باشند، فاقد مسکن و مکانی ملکی یا استیجاری هستند و ناچارند جایی چون «گرم‌خانه» یا «اتوبوس» را برای اقامت در شب‌های سرد و سیاه پایتخت سر کنند.
این‌‎که شهرداری تهران به‌موازات گرم‌خانه، اقدام به تمهید اقامت برخی دیگر از شهروندان در اتوبوس بی‌آرتی کرد نیز ارزشمند است اما جای یک سوال در افکار عمومی همچنان باز و بی‌پاسخ مانده است و آن این است که چرا به چنین وضعیتی رسیدیم و مسئول چنین وضعیتی چه کسی است که نرخ اجاره بها در تهران و بسیاری از شهرها، طی دو سال اخیر چند ده برابر رشد کرد و بسیاری از همین افراد که در منازل اجاره‌ای خود سکونت داشتند امروز توان همان را نیز ندارند و گاه می‌شنویم یک کارمند شریف، انباری بالای پشت‌بام منزلی را اجاره کرد تا کودکانش آبرو و آرامشی نسبی داشته باشند یا دو خانواده یک آپارتمان را اشتراکی اجاره می‌کنند تا از پس پرداخت اجاره‌بها برآیند؟
این‌که شهرداری پایتخت دغدغه معتادان متجاهر و حتی افراد شریف و شاغل اما با توان مالی و اقتصادی پایین را دارد و برای‌شان ارزش و احترام قائل بوده و علاوه بر «گرم‌خانه»، اتوبوس بی‌آرتی در نظر گرفت خوب است اما سوال ما این است که چه کس یا کسانی چنین وضعیتی را برای شهروندان شریف ایجاد کردند و اگر همین وضعیت ادامه یابد و تعداد افرادی که به چنین پناهگاه‌هایی نیاز دارند افزایش یابد و شهرداری امکان پوشش همه افراد را نداشته باشد، برای این دسته از شهروندان که مانند طفلی بی‌پناه، نیاز به حمایت دارند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
توصیه ما به مدیران ارشد دولت سیزدهم این است که به موازات اتخاذ راهکارهای موقت که شهرداری تهران در پیش گرفت، به فکر راهکارهای دائم باشند و از اقتصاد و معیشت مردم غافل نشوند و تلاش کنند مذاکرات به فرجام برسد و تحریم‌ها به فوریت لغو شود تا اقتصاد ملی به ساحل ثبات و آرامش برسد.