علی مغانی/ زمزمه‌هایی که از چند هفته پیش درباره تغییر در اعضای هیأت مدیره استقلال به گوش می‌رسید، بالاخره آخر هفته گذشته محقق شد و همزمان با پذیرفته شدن استعفای کامران منزوی، دو عضو جدید هیأت مدیره معرفی شدند؛ شهردار سابق منطقه ۱۶ تهران که از قضا، ورزشگاه مرغوبکار که قرار است در پروسه […]
علی مغانی/
زمزمه‌هایی که از چند هفته پیش درباره تغییر در اعضای هیأت مدیره استقلال به گوش می‌رسید، بالاخره آخر هفته گذشته محقق شد و همزمان با پذیرفته شدن استعفای کامران منزوی، دو عضو جدید هیأت مدیره معرفی شدند؛ شهردار سابق منطقه ۱۶ تهران که از قضا، ورزشگاه مرغوبکار که قرار است در پروسه خصوصی‌سازی به باشگاه استقلال واگذار شود در همین منطقه قرار دارد و یک فعال اقتصادی که گفته می‌شود در پرداخت بخشی از دستمزد شیخ دیاباته به باشگاه کمک مالی کرده و حالا یکی از اعضای هیأت مدیره است.
هادی زبده شیرکوهی و مهدی عبدیان پیش از اینکه نام‌شان با باشگاه استقلال گره بخورد، هیچ حلقه اتصالی با ورزش نداشته‌اند. همانطور که یک عضو شورای شهر (حجت نظری) و یک هتلدار (اسماعیل خلیل‌زاده) پیش از اینکه در خیابان علامه پاسخگوی سؤالات خبرنگاران باشند، ارتباط روشنی با ورزش و مدیریت ورزشی نداشتند.
اگر در گذشته حتی به شکلی تشریفاتی تلاش می‌شد، لااقل یکی از اعضای هیأت مدیره از پیشکسوتان و قدیمی‌های باشگاه باشند، این بار در ترکیب جدید هیأت مدیره استقلال، این سهم هم برداشته شده. در سال‌های دورتر زنده‌یاد منصور پورحیدری و در سال‌های نزدیک‌تر، مسعود معینی، جواد قراب و میرشاد ماجدی «سهمیه» فوتبالی‌های هیأت مدیره بودند اما در دنیای واقعی و آنچه در باشگاه اتفاق می‌افتاد، «فوتبالی‌ها» در عمل به کم‌اثرترین عضو هیأت مدیره تبدیل می‌شدند و اغلب حضوری تشریفاتی داشتند. این بار وزارت ورزش خیال همه را راحت کرده و اعضایی انتخاب کرده که هیچ نسبت و سابقه‌ای با فوتبال و استقلال نداشته‌اند. کسی چه می‌داند؟ شاید این ترکیب، مؤثرتر از معجون‌های پیشین باشد که بعد از تشکیل چند جلسه، به محض بروز اولین اختلاف نظر، یکی قهر می‌کرد، دیگری استعفا می‌کرد و آن یکی مذاکرات محرمانه را در قالب فایل صوتی تحویل خبرنگاران می‌داد!
درباره این دو گزاره که «مدیر عامل باید مجری مصوبات هیأت مدیره باشد؟» یا «هیأت مدیره‌ای انتخاب شود که با مدیرعامل هماهنگ باشد؟» هم در فوتبال ایران، نظرات مختلفی وجود دارد. در دنیای صنعت و تجارت، معمولاً براساس گزاره اول عمل می‌شود و مدیرعامل باید به شکلی مستمر به هیأت مدیره پاسخگو باشد اما در الگوی فوتبال ایران، اغلب به روش دوم عمل می‌شود و این مدیرعامل است که اختیارات وسیعی دارد و اعضای هیأت مدیره معمولاً در قالب «نظارتی-مشورتی» به کار گرفته می‌شوند. در استقلال هم به نظر می‌رسد هیأت مدیره‌ای به کار گرفته شده‌اند که با احمد سعادتمند هماهنگ باشند اما همه اینها فعلاً در حد گمانه‌زنی است و باید منتظر اولین جلسات هیأت مدیره و اولین اظهارنظرها باشیم.
به تعبیری، هیأت مدیره فعلی استقلال با نفرات جدید، مثل «هندوانه دربسته»ای است که برای قضاوت درباره کارآمدی آن باید چند صباحی تأمل کنیم اما مشتاقانه امیدواریم این تغییرات سرسام‌آور در بخش مدیریتی استقلال لااقل برای مدتی متوقف شود. فراموش نکنیم در ۴۴ ماه گذشته، این دوازدهمین تغییر در اعضای هیأت مدیره استقلال است!
