نتانیاهو و ایده گسترش جنگ!
نتانیاهو و ایده گسترش جنگ!
ده روز قبل که «بنیامین نتانیاهوجج» به آمریکا رفت و ضمن سخنرانی در جمع نمایندگان مجلس و سنا، با «کامالا هریس» و «دونالد ترامپ» دیدار داشت خودش این تصور را نداشت که موضع هر دو نامزد حزب دموکرات و جمهوری‌خواه برای انتخابات 5 نوامبر ایالات متحده -15 آبان- درخصوص ضرورت آتش‌بس برای رسیدن به صلح پایدار بین اسراییل و فلسطین شبیه هم باشد و احتمالاً نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از همان روز متوجه شد گذر زمان به نفع وی نیست و لازم است باب جدید در جنگ منطقه‌ای خود باز و تلاش کند پای آمریکا به این بازی پیچیده باز شود.

برخی تحلیل‌نویسان بر این نظر اصرار دارند که جناح دموکرات درخصوص جمهوری اسلامی ایران، بیشتر بر مذاکره و حل مشکلات بین تهران و واشنگتن تأکید می‌کند اما جمهوری‌خواهان، فشار حداکثری و اقدامات سخت‌گیرانه را در اولویت قرار می‌دهند و شاید این تحلیل تا حدی درست باشد اما درخصوص موضوع فلسطین و حملات بی‌پروا و غیرانسانی اسراییل به غزه و کشتار غیرنظامیان و بلاتکلیفی شهروندان هم دموکرات‌ها و هم جمهوری‌خواهان هم‌نظر هستند بر آتش‌بس و برقراری صلح تأکید دارند و یکی از دلایل آن می‌تواند انتخابات پیشِ رو باشد آن هم در شرایطی که بخش قابل توجهی از افکار عمومی آمریکا و در صدر آن جوانان و دانشجویان، خشونت‌های تل‌آویو در اراضی اشغالی را محکوم کردند و برخی تشکل‌های حقوق بشری و دادگاه‌های بین‌المللی نیز برای نتانیاهو پرونده نسل‌کشی و قتل‌عام تشکیل دادند.
در چنین شرایطی «بنیامین نتانیاهو» اقدام به ترور اسماعیل هنیه کرد تا هم فضا را کمی رادیکال‌تر کند و طرف فلسطینی نیز با آتش‌بس مخالفت نماید و هم پای ایران به این مهلکه باز شود و با ورود ایران، بسیار محتمل است آمریکا نیز به‌عنوان متحد بزرگ اسراییل، وارد جنگ شود و خیال نخست‌وزیر راست‌گرا و افراطی که بقای خود را در جنگ می‌بیند تا چندین ماه از بابت صلح و آتش‌بس راحت شود.
مشکل بنیامین نتانیاهو در این روزها دو نکته است که می‌تواند مانع از تحقق رویای شومش گردد؛ نخست هوشیاری تهران است که در واکنش به مهمان‌کشی، شکیبایی کرده و تا این لحظه وارد بازی به شکلی که وی پیش‌بینی کرد، نشد درحالی‌که برخی تصور داشتند جمهوری اسلامی ایران مانند حمله اسراییل به کنسولگری ایران در دمشق، در کوتاه‌زمان به ترور اسماعیل هنیه پاسخی مشابه و حتی سهم‌گین‌تر خواهد داد.
مشکل دوم نتانیاهو که از مشکل اول نیز جدی‌تر است آمریکا است که در حال حاضر هم دو رقیب اصلی انتخابات بعدی، موافقت و همراهی با ادامه جنگ غزه ندارند و رییس‌جمهور فعلی نیز به همراه چند کشور عربی بیانیه‌ای برای آتش‌بس در دست دارد و نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی بهتر از هر کسی می‌داند پایان جنگ غزه یعنی به بن‌بست رسیدن دولت ائتلافی وی و به همین دلیل وی به دنبال گسترش این جنگ است.
در بیانیه مشترک آمریکا، مصر و قطر آمده است: زمان آن فرا رسیده است که توافق آتش‌بس منعقد شود و گروگان‌ها و زندانیان آزاد شوند
این سه کشور در بیانیه خود از اسرائیل و حماس دعوت کردند تا مذاکرات برقراری آتش‌بس را در ۱۵ اوت در دوحه یا قاهره از سر بگیرند و تأکید کردند زمان آن فرا رسیده است که توافق آتش‌بس منعقد شود و گروگان‌ها و زندانیان آزاد گردند و نوشتند ما سه کشور و تیم‌هایمان به‌طور خستگی‌ناپذیر طی ماه‌ها تلاش کرده‌ایم تا چارچوبی که اکنون روی میز است را ایجاد کنیم و تنها جزئیات اجرایی آن باقی مانده است.
در این بیانیه افزوده شده است: این توافق بر اساس اصولی است که جو بایدن رییس‌جمهور آمریکا در ۳۱ ماه مه ۲۰۲۴ بیان کرد و قطعنامه ۲۷۳۵ شورای امنیت سازمان ملل متحد آن را تایید کرد. دیگر زمانی برای تلف کردن و یا بهانه‌ای از هیچ طرف برای تاخیر بیشتر وجود ندارد.
پیش از این سخنگو و هماهنگ‌کننده ارتباطات راهبردی شورای امنیت ملی کاخ سفید نیز ادعا کرده بود توافق آتش‌بس در غزه و آزادی «گروگان‌ها» میان اسرائیل و حماس در دسترس است.
پس از این بیانیه بود که «جوزف بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا با بیان این‌که توافق آتش‌بس در غزه به کاهش تنش‌های منطقه و از بین بردن رنج فلسطینیان کمک می‌کند، گفت: بروکسل از فراخوان قطر، مصر و آمریکا برای حصول هرچه‌سریع‌تر توافق حمایت می‌کند.
همچنین وزارت خارجه عربستان در بیانیه‌ای در این باره تاکید کرد: عربستان از بیانیه مشترک صادر شده ازسوی «جو بایدن» رپیس‌جمهور آمریکا، «عبدالفتاح السیسی» رییس‌جمهور مصر و «تمیم بن حمد آل ثانی» امیر قطر استقبال می‌کند.
وزارت امور خارجه عراق و نماینده جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل نیز از برقراری آتش‌بس در نواره غزه، کاهش رنج فلسطینی‌ها و آزادی اسرا حمایت کردند و در چنین شرایطی نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به دنبال اقدامی است که سطح تنش را بالا ببرد و شاید هم دست به دعا بلند کرده و منتظر است تهران آن‌گونه که وعده خون‌خواهی مهمان را داده بود، دست به اقدامی بزند که آن نیز با تدبیر و هوشمندی جمهوری اسلامی ایران، محقق نخواهد شد هرچند جمهوری اسلامی ایران گفته است شیوه، مکان و زمان این خونخواهی را خود تعیین می‌کند.