رئیس مرکز تدوین مقررات حملونقل، ایمنی و پدافند غیرعامل وزارت راه و شهرسازی با تاکید بر پرهیز از نگاه بخشی و توجه به منافع عمومی در حوزه ایمنی راهها گفت: باید اقداماتی بدون نیاز به منابع مالی انجام شوند و توجه به انجام صحیح اقدامات جاری در اولویت قرار گیرد. هفدهمین نشست کارگروه […]
رئیس مرکز تدوین مقررات حملونقل، ایمنی و پدافند غیرعامل وزارت راه و شهرسازی با تاکید بر پرهیز از نگاه بخشی و توجه به منافع عمومی در حوزه ایمنی راهها گفت: باید اقداماتی بدون نیاز به منابع مالی انجام شوند و توجه به انجام صحیح اقدامات جاری در اولویت قرار گیرد. هفدهمین نشست کارگروه ویژه کمیسیون ایمنی راههای کشور به ریاست رضا نفیسی رئیس مرکز تدوین مقررات حملونقل، ایمنی و پدافند غیرعامل وزارت راه و شهرسازی با حضور اعضا و نمایندگان برگزار شد.
در این نشست دو موضوع نقشه راه ایمنی راههای کشور و واژهنامه تصادفات رانندگی مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
رئیس مرکز تدوین مقررات حملونقل، ایمنی و پدافند غیرعامل وزارت راه و شهرسازی در این نشست تصریح کرد: همگی باید به فکر اتخاذ تدابیر لازم برای سفرهای نوروزی پیش رو بوده تا حداقل تصادفات و تلفات ناشی از حوادث رانندگی رقم بخورد.
وی خاطرنشان کرد: حتی با کسب موفقیت در کاهش تلفات و تصادفات، شادی و خوشحالی از دستاورد جایز نیست زیرا خانوادههای متعددی در نوروز چشم به راه رفتگان خود هستند.
نفیسی در ادامه با اشاره به کمبود منابع مالی دولت برای تخصیص به حوزه ایمنی راهها تاکید کرد: با در نظر گرفتن محدودیتهای مالی دولت باید اقداماتی بدون نیاز به منابع مالی انجام شوند و توجه به انجام صحیح اقدامات جاری در اولویت قرار دارد.
رئیس مرکز تدوین مقررات حملونقل، ایمنی و پدافند غیرعامل وزارت راه و شهرسازی تاکید کرد: در زمینه ارتقا ایمنی راهها بخشی نگاه نکنیم بلکه منفعت عمومی مد نظر قرار گیرد.
بر اساس این گزارش نقشه راه ایمنی راههای کشور برای یک دوره پنج ساله شامل دو افق زمانی کوتاه مدت ۳ ساله و میان مدت ۵ ساله با چشمانداز تامین حملونقل جادهای ایمن و روان برای تمامی کاربران و با هدف کمی کاهش تعداد کشته شدگان تصادفات رانندگی از ۱۷۲۰۰ نفر در سال ۹۷ به ۱۲ هزار نفر در ۱۴۰۴ تدوین و اعتباری بالغ بر ۲۴ هزار میلیارد تومان پیشبینی شده است.
همچنین پیشنهاد شد از محل عوارض سوخت، هزینه خرید خودرو، اعتبار مورد نیاز برای پیادهسازی نقشه راه ایمنی راهها تامین شود.
در خصوص اقدامات اجرایی نیز مقرر شد، سازمان برنامهوبودجه موظف است ردیف بودجه مستقل پیادهسازی نقشه راه بهبود ایمنی راههای کشور را در بودجه سالانه وزارت راه و شهرسازی بگنجاند و به منظور تامین اعتبار پیاده سازی نقشه راه، تخصیص کامل از محل درآمدهای جرایم رانندگی و بند «الف» تبصره ۱۰ قانون سالیانه انجام شود.
وزارت راه و شهرسازی نیز نسبت به تدوین برنامه کاهش مجروحان تصادفات رانندگی با توجه به شاخص شدت و تعداد تصادفات و مجروحان در مدت زمان دو سال اقدام کند. در خصوص پیاده سازی واژه نامه تصادفات رانندگی، مقرر شد موارد جهت اجرا از طرف دبیرخانه کمیسیون ابلاغ شود.
گفتنی است که هفت معیار اساسی که تامین هر چه بیشتر آنها در راههای موجود در صورت اختصاص اعتبارات بیشتر باعث ارتقای سطح ایمنی راهها خواهد شد، جهت بهکارگیری به شرح ذیل است: معیار اول _ طرح هندسی و مشخصات مناسب رویه راه؛ از طریق طراحی صحیح قوسهای افقی و قائم، ورودی و خروجی دسترسیها و تقاطعها، دوربرگردانها، خطوط وسایل نقلیه کندرو، خطوط سبقتگیری، نواحی انتقالی کاهش خطوط، تامین شیبهای مجاز عرضی و طولی، جمع آوری و هدایت آبهای سطحی، وجود رویه هموار بدون خرابی و چاله مشکلزا و با مقاومت لغزشی مناسب.
معیار دوم _ ارائه اطلاعات لازم و به موقع به کاربران راه (افزایش خود معرفی راه)؛ از طریق تامین به موقع و مناسب اطلاعات مورد نیاز کاربران راه و پرهیز از ایجاد شرایط غیر منتظره با ایجاد قابلیت دید مناسب، کاربرد صحیح علایم افقی و عمودی، تجهیزات ایمنی و روشنایی، سیستم های ارتباطی و هوشمند و منظرآرایی میدان دید در حریم راه.
معیار سوم _ ایمن سازی حاشیه وحریم راه (افزایش بخشندگی راه)؛ ایجاد شانه استاندارد متناسب با نوع راه، امکان بازیابی و کنترل وسیله نقلیه از طریق ایجاد شیروانیهای مناسب، حذف موانع موجود در حاشیه راه و درصورت نیاز نصب حفاظها و جانپناههای مناسب و سایرتمهیدات جهت کاهش شدت و خسارات تصادفات وسایل نقلیه منحرف شده از راه.
معیار چهارم _ محدود کردن حرکات پرخطر کاربران راه؛ از طریق مجموعه اقدامات مهندسی نظیر حذف یا مسدود سازی دسترسیهای ناایمن در حریم راه، کاهش تداخلهای ترافیکی و ترافیک بههم بافته، جداسازی مسیرهای رفت و برگشت، آرامسازی صحیح ترافیک در نواحی مسکونی حسب نیاز و کاربرد سیستمهای هوشمند نظارتی.
معیار پنجم_ تأمین نیازهای ایمنی انواع کاربران راه به ویژه کاربران آسیبپذیر؛ از طریق ایجاد تسهیلات و تجهیزات مورد نیاز انواع کاربران راه همچون عابران پیاده، موتورسیکلت سواران، رانندگان و سرنشینان وسایل نقلیه مسافری و باری، وسایل نقلیه کندرو و وسایل نقلیه امدادی و…
معیار ششم _ یکپارچگی و اعمال تدریجی تغییرات در اجزای راه؛ از طریق اجتناب از مواردی نظیر کمعرض شدن غیر منتظره و ناگهانی مسیر، حذف ناگهانی شانه، دسترسیهای غیر مجاز، تغییر ناگهانی در سرعت مجاز، عدم هماهنگی علایم افقی و عمودی، نبود ناحیه انتقالی در اتصال حفاظهای مختلف و ناهماهنگی بین مشخصات راه با محیط پیرامون راه.
معیار هفتم _ تطابق مشخصات راه با نوع و عملکرد راه؛ تطابق وضعیت راه با انتظار رانندگان، طبق استانداردهای رایج در کشور.
با وجود معیارهای فوق، لازم است به نکات ذیل توجه شود:
نکته ۱- تصادفات به وقوع پیوسته در یک راه، محصول تعامل همه اجزای سیستم ترافیک در لحظه تصادف میباشد و آنچه باعث متفاوت بودن وضعیت و تعداد تصادفات در یک راه نسبت به راه دیگر میشود به شش عامل بستگی دارد:
– سطح ایمنی وسایل نقلیه درگیر در تصادف
– سطح ایمنی راه و محیط اطراف آن
– موقعیت زمانی، محیطی و شرایط آب و هوایی محل تصادف
– حجم و ترکیب ترافیک راه
– میزان حضور و اثر گذاری پلیس
– وضعیت رفتاری، روحی _ روانی، مهارتی و دانش ترافیکی راننده (مورد اخیر وابسته به کارآمدی سیستم آموزش و ارائه گواهینامه رانندگی است).