سرویس سیاسی جمله – امروز در میانه هفته‌ای هستیم که در تقویم مناسبت‌های جمهوری اسلامی به «هفته وحدت» مشهور است و وجه تسمیه و دلیل نام‌گذاری آن نیز به اختلاف در منابع روایی اهل سنت و شیعه درخصوص تاریخ دقیق تولد پیامبر اکرم(ص) در ۱۲ و ۱۷ ربیع است و به ابتکار بنیانگذار فقید انقلاب اسلامی، فاصله میان ۱۲ ربیع‌الأول که سالگرد ولادت پیامبر اکرم (ص) بنا بر روایات أهل سنت است تا ۱۷ربیع الأول که تاریخ ولادت
رسول الله محمد(ص) بنا بر روایات موجود در شیعه است، از سوی امام خمینی ره، به‌عنوان هفته وحدت نام‌گذاری شده است.
بنابر عُرف چهار دهه گذشته در این هفته، علاوه بر تکریم ولادت آن شخصیت بزرگ جهان که در میان ملل مسلمان از هر مذهبی و همچنین مومنان دیگر ادیان بزرگ چون مسیحیت و یهودیت، به‌طور ویژه مورد احترام است، در ایران برنامه‌هایی برای تقریب دو مذهب بزرگ اهل تسنن و شیعه برگزار می‌شده است.
با توجه به تلاش دشمنان مبنی بر ایجاد اختلاف بین دو فرقه مهم جهان اسلام که تا امروز هم آسیب زیادی به دنیای اسلام وارد کرده است، عزم و همت بزرگان این دو فرقه برای کنارگذاشتن اختلافات تاریخی و تمرکز بر وجود اشتراک، امری لازم است و باید بیش از گذشته بر آن تأکید کرد اما ایران امروز افزون بر وحدت میان شیعه و سنی، به یک وحدت سیاسی بزرگ نیز نیاز دارد، وحدتی که شامل همه جریانات سیاسی و مذهبی باشد و اهدافی بلندمدت را در نظر داشته باشد صرف نظر از اینکه کدام حزب موفق خواهد شد کرسی‌های قدرت را تصاحب کند.
نکته مورد نظر ما همان چیزی است که برخی از آن با عنوان «آشتی ملی» یاد می‌کنند.
جای انکار ندارد اگر کسی ادعا کند به دلیل نگاه حذفی و نگرش تنگ برخی گرایش‌های سیاسی مشخصاً طی دو دهه اخیر به اعتماد عمومی جامعه آسیب جدی وارد شده است و بسیاری از گروه‌های سیاسی تمایلی به مشارکت در رقابت‌ها را ندارند و بسیاری از رجال شناخته‌شده با سوابق انقلابی روشن، در گوشه‌ای نشسته‌اند و سکوت پیشه کردند و نتیجه این نحوه حکمرانی این شد که طی دو انتخابات اخیر، شاهد حضور کمترین میزان مردم بودیم و برخی پیش‌بینی می‌کنند اگر این رویه اصلاح نشود، انتخابات روز جمعه ۱۱ اسفند نیز مشارکتی حدود ۳۵ تا چهل درصد خواهد داشت.
مشارکت بالای مردم در انتخابات و حضور حداکثری در حوزه‌های مختلف در چهار دهه گذشته یکی از دلایل بقای نظام جمهوری اسلامی بوده است که طی دو دهه اخیر و به دلیل قدرت‌گرفتن افرادی که به دنبال «خالص‌سازی» بودند و هر کسی که کمترین نگاه و نظر مخالف داشته باشد را به چوب حذف می‌رانند، آسیب دیده است.
در نتیجه همین نگاه حذفی شاهد بودیم جوانان و متخصصان بسیاری که از اصلاح امور ناامید شدند، تصمیم به ترک کشور و رفتن به غربت گرفتند و شادابی و نشاط از بستر جامعه رخت بر بسته است و بیم آن می‌رود شکاف و مرزبندی‌های سیاسی بیش از گذشته، مشام وحدت و همبستگی ملی را آزار دهد و لازم است اقدامی صورت گیرد.
هفته وحدت و سالروز میلاد پیامبر رحمت به‌عنوان کسی که به تعبیر صریح قرآن «رحمه‌ٌللعالَمین» بود فرصتی مغتنم است تا علاوه بر پیروان مذاهب مختلف اسلامی که دست هم را به گرمی می‌فشارند، گروه‌های سیاسی هم تن خود را در این رودخانه زلال شست‌وشو دهند.
این وحدت سیاسی در داخل کشور از آنجا ضروری به‌نظر می‌رسد که نهادهای تصمیم‌ساز درخصوص برخی کشورهای منطقه و جهان به سمت مذاکره و مدارا و حل مشکلات حرکت کردند و توقع ما این است که لازم است همین نگاه را در داخل کشور
اعمال کنند.
اگر بگوییم امروز کشور به چیزی بیش از آشتی ملی و وحدت سیاسی نیاز ندارد، سخن به گزاف نگفتیم و ضرورت دارد این نیاز از سوی افرادی که در صدر نشستند نیز مورد شناسایی قرار گیرد و مکانیسم و راهکاری عملی برای آن درنظر گرفته شود آن هم در شرایطی که برخی گروه‌های سیاسی تنگ‌نظر و «خالص‌ساز» به مسیر خود می‌روند و گوشی بدهکار این توصیه‌ها ندارند.
روز گذشته یکی از افراد شناخته شده خطاب به دولت هشدار داده بود که طیف تمامت‌خواه و جریان «خالص‌ساز» اگر روزی «علی لاریجانی» را از سر راه خود برداشت و امروز افرادی چون «محمدباقر قالیباف» را تحمل نمی‌کند چند صباح دیگر، «سید ابراهیم رییسی» را نیز هدف قرار خواهد داد و چاره کار را باید از امروز کرد که شاید فردا دیر باشد.
نکته آخر اینکه در برخی کتب تاریخ آمده است پیامبر اکرم(ص) روزگاری پس از جنگ اُحد فردی به نام «وحشی» که حمزه دلاور سپاه اسلام و عموی پیامبر را به شهادت رسانده بود را مورد عفو و بخشش قرار داد و پس از ماجرای فتح مکه نیز نه تنها «ابوسفیان» را بخشید که خانه دشمن سابق خود را محلی امن برای دیگران قرار داد و به مجاهدان زیر نظر خود امر فرمود هرکس در خانه ابوسفیان پناه گرفت در امان است.
امروز نیز لازم است به تأسی از سیره عملی آن حضرت و با هدف وحدت، چنین فرمانی صادر شود تا همه گروه‌ها از هر طیف و جناحی که موجودیت نظام و جمهوری اسلامی را قبول دارند، به‌رغم نقد و نظرهای مخالفی که دارند، دیده شوند و صدای انتقادات آنان شنیده شود و از همه ظرفیت‌ها برای ساختن کشور و برگزاری انتخاباتی باشکوه کمک گرفته شود.
- نویسنده : ارسالی از سرویس سیاسی
