گروه سیاسی/ بارها نوشتیم و گفتند که بسیاری از مشکلات سیاسی، اقتصادی و حتی موضوع کمآبی و ریزگردها در مرزهای شرق و جنوبغرب کشور، با فعالیت دستگاه دیپلماسی مدیریت خواهد شد و زمانیکه دولت سیزدهم استقرار یافت، بسیاری از رسانههای اصولگرا اینگونه ادعا میکردند که با حضور تیم جدید در وزارت امور خارجه، […]
گروه سیاسی/
بارها نوشتیم و گفتند که بسیاری از مشکلات سیاسی، اقتصادی و حتی موضوع کمآبی و ریزگردها در مرزهای شرق و جنوبغرب کشور، با فعالیت دستگاه دیپلماسی مدیریت خواهد شد و زمانیکه دولت سیزدهم استقرار یافت، بسیاری از رسانههای اصولگرا اینگونه ادعا میکردند که با حضور تیم جدید در وزارت امور خارجه، این مدیران بسیاری از موانع را با سرانگشتِ خود، تدبیر خواهند کرد اما امروز که حدود ۱۰ ماه از شروع به کار دولت سپری شد و دولت جدید همه شئون قوه اجرایی کشور را در دست گرفت، شاهد هستیم دستگاه دیپلماسی کشور، در خوابی سنگین فرو رفته است تا جاییکه مدتهاست خبری از وظیفه و تکلیف اصلی آن یعنی «نتیجه و تکلیف مذاکرات وین» نیز به افکار عمومی ارائه نشده است.
به دلیل همین خمودگی و بیعملی دستگاه دیپلماسی کشور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، روز گذشته «حسین امیرعبداللهیان» را به مجلس احضار کردند تا از وی در خصوص موضوعاتی مشخص، سوال کنند.
وزیر امور خارجه بهمنظور پاسخگویی به سوالات تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی حضور یافت.
در این جلسه سوالات متنوعی درباره حوزههای نظری و عملی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دولت مردمی و تحولخواه سیزدهم مطرح شد و وزیر امور خارجه به آن پاسخ داد.
وزیر امور خارجه در این نشست در زمینه سیاست همسایگی، دیپلماسی اقتصادی، گذرگاههای مرزی، دیپلماسی انرژی و آب و دستاوردهای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در ماههای اخیر دیدگاههای وزارت امورخارجه را برای نمایندگان سوالکننده و اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی تشریح و زوایایی از گفتمان سیاست خارجی متوازن، دیپلماسی پویا و تعامل هوشمند دولت را تبیین کرد.
لازم به ذکر است نمایندگان حاضر، علاوه بر طرح سوالات، انتظارات و پیشنهادهای خود در خصوص سیاست خارجی را مطرح و برخی موضوعات کارشناسی در حوزه رابطه با همسایگان و مسایل حوزههای انتخابیه خود در بخش بینالملل را مورد تاکید قرار دادند.
بخش مهمی از سوالات نمایندگان به سدسازیها در ترکیه و اففانستان و آثار سوء آن بر کشورمان اختصاص داشت و نمایندگانِ سوالکننده خواستار پیگیری جدی این موضوع مهم از وزارت خارجه شدند.
وزیر امور خارجه در این دیدار گفت: برای جمهوری اسلامی ایران قابل قبول نیست که کشور دوست و همسایه ما ترکیه اقداماتی در حوزه سدسازی انجام دهد که شرایط زیستمحیطی منطقه را دچار اشکال کرده و مشکلاتی را برای مردم ما و منطقه ایجاد کند و از سویی دیگر بر روی میزان ورودی آب به کشور ما تاثیر منفی بگذارد.
وی ادامه داد: در ۸ ماه گذشته حداقل دوبار به صورت حضوری و چندین بار در تماس تلفنی این موضوع را از وزیر امور خارجه ترکیه پیگیری کردم و علیرغم اینکه هیچ قرارداد دو جانبهای بین تهران و آنکارا در زمینه همکاریهای آب وجود نداشت در طول چهار ماه گذشته با رایزنیهای صورت گرفته قرار است کمیته مشترک آبی بین دو کشور تشکیل شود.
گویا پاسخ حسین امیرعبداللهیان به سوال نمایندگان، پاسخی از روی اقتدار با نتایج مشخص نیست و در حقیقت وی تنها به طرح تذکر به دو کشور اکتفا کرد و ترکیه و افغانستان نیز آن را ناشنیده گرفتند.
وی همچنین اشارهای به آب رودخانه هیرمند در افغانستان کرد و گفت: افغانستان نیز باثید حقآبه ایران را از رود هیرمند بدهد.
نکته بعدی این است که برابر سخنان وزیر امور خارجه دولت سیزدهم، نه کشور ترکیه و نه طالبان در افغانستان، این مطالبه ما را نادیده گرفتند و تا این لحظه تلاش نکردند تا رضایت قلبی ایران را به دست آورند و با توجه به کاهش بارندگی در ماههای پیشِ رو و حجم فزاینده ریزگرد باید منتظر اعتراضات بیشتر در برخی استانها باشیم در شرایطی که دولت نیز امکانی برای اقدام عاجل ندارد.
تذکر ما به وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران این است که از ظرفیت دیپلماسی منطقهای استفاده کند و اجازه ندهد هر مشکل و کاستی، به چالش و اَبَرچالشی برای کشور تبدیل شود و برای این کار، باید از توانِ دیپلماسی کمک بگیرد.
آخرین نکته این است که مومن بودن و انقلابی بودن نه به افتخارات گذشته یک فرد و مدیر بلکه به دستاوردهای امروز وی در حوزه تحت مدیریت خود است و اگر مدیران ارشد وزارت امور خارجه تدبیری کردند و به سمت حل مشکلات از طریق تقویت دموکراسی رفتند، میتوانند خود را یک مدیر ملی در تراز انقلاب بگذارند، وگرنه چنین ادعاهایی، رزومه حقیقی برای کسی نمیسازد و ما از وزیر امور خارجه و همچنین سخنگوی این دستگاه توقع داریم آگاه کردن شهروندان را در دستور کار خود قرار دهد.