روزی‌که نام کاظمی به‌عنوان وزیر آموزش و پرورش دولت چهاردهم مطرح شد، بسیاری از کسانی‌که از مشکلات دستگاه تعلیم و تربیت آگاهی داشتند، خرسند شدند از اینکه می‌دانستند هم وزیر آموزش و پرورش بودن، کاری گران و تکلیفی سگنگین است و هم علیرضا کاظمی، مرد کاردیده و باتجربه که از پسِ این وظیفه سنگین برمی‌آید و امروز سکان هدایت وزارت آموزش و پرورش در دست این مدیر مشهدی است.
بر کسی پوشیده نیست که آموزش و پرورش هم محوری‌ترین وزارتخانه دولت و هم گرفتارترین است و مراد ما از گرفتار، ناترازی‌های عجیب و غریبی است که دامن دستگاه تعلیم و تربیت را گرفته است از کمبود معلم و ناچیز بودن سرانه مدارس تا کمبود مدارس و اعتبار قابل توجهی که برای ترمیم و نوسازی مدارس در استان‌های مختلف کشور مورد نیاز است و موجود نیست و این ناترازی‌ها حاصل کوتاهی دولت شهید رییسی نیست بلکه همه دولت‌های قبلی در این زمینه کوتاهی کردند و مسئول هستند و ما در این نوشتار به درصد قصور و تقصیر گذشتگان نمی‌پردازیم بلکه بر این نکته تأکید داریم که چه اندازه وظیفه علیرضا کاظمی، دشوار است.
وزیر آموزش و پرورش روز گذشته و در حاشیه نشست کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی به دو موضوع اشاره کرد که اگر از فردی غیر از ایشان نقل می‌شد، جای تعجب نداشت.
علیرضا کاظمی در مورد توقف توزیع شیر رایگان در مدارس گفت: «توزیع شیر رایگان باید در بودجه سال ۱۴۰۴ دیده شود و تلاش ما بر این است که این مسأله در بودجه سال آینده دیده شود، همچنین در مورد مدارس کانکسی، دکتر پزشکیان رییس‌جمهور برنامه مفصلی دارند و شخصاً این موضوع را پیگیری می‌کنند تا طرح جامع و کاملی برای این مدارس آماده شود». درخصوص این دو نکته چند نکته را لازم به طرح می‌دانیم؛
نخست اینکه توزیع شیر رایگان در مدارس متوقف است و دلیل آن نیز فقدان اعتبار است و لازم است وزیر آموزش و پرورش این نکته را شفاف فریاد بزند و برای حل آن راهی باز کند. آنچه که وزیر آموزش و پرورش گفت دقیقاً همین است اما آن را با واژگانی بر زبان آورد که حساسیت‌برانگیز نباشد آن هم در موضوعی که حساس است.
بخش قابل توجهی از دانش‌آموزان مقاطع ابتدایی و متوسطه اول به دلایل مختلف ازجمله فقر خانواده‌ها، سوءتغذیه دارند که تأثیرات منفی بر یادگیری آینده‌سازان کشور دارد و توزیع شیر رایگان در مدارس می‌تواند بخشی از این مشکل را حل کند.
اینکه وزیر آموزش و پرورش در کمال آرامش به خبرگزاری «خانه ملت» می‌گوید تلاش خواهد کرد تا اعتبار مربوط به توزیع شیر رایگان در بودجه سال آینده دیده شود، معنایش این است که تا پایان سال تحصیلی جاری از شیر رایگان در مدارس خبری نیست.
توصیه ما در این بخش به وزیر این است که به هر شکل و با هر دستوری که ممکن است باید اعتبار شیر رایگان را تأمین و توزیع شیر را از همین روزهای آینده در مدارس آغاز کنند و پس از آنکه بودجه سال بعد به اجرا رسید، اعتبار آن را جایگزین کنند تا این ناترازی جبران شود.
دومین نکته در سخنان وزیر آموزش و پرورش که مایه‌ی تعجب شد، این بود که گفتند رییس‌جمهوری برای مدارس کانکسی برنامه دارند. پس شما چه کاره هستید جناب وزیر و اساساً چرا رییس‌جمهوری باید برای کاری که در شرح وظیفه شماست، برنامه بریزد ؟ آیا خود شما به‌عنوان وزیر آموزش و پرورش برنامه‌ای ندارید ؟ آیا شایسته است که دیگر وزیران کابینه نیز بخشی از تکالیف خود را به رییس‌جمهوری حواله کنند و شانه خود را از بار مسئولیت رها سازند ؟
امروز یکی از ناترازی‌هایی که دستگاه تعلیم تربیت با آن مواجه است، ساخت مدرسه است و ساختمان مدارس در بسیاری از شهرهای بزرگ، فرسوده و مستهلک شده است و باید برای احیای آن اقدامی صورت گیرد. حتماً وزیر آموزش و پرورش بهتر از همه می‌داند که در برخی استان‌های دورافتاده و شهرها و روستاها، مدارس کانکسی و کپری فعال هستند که مایه وهن جمهوری اسلامی است و لازم است علیرضا کاظمی به‌عنوان وزیر آموزش و پرورش در جلسات هیأت دولت و دستگاه‌های مربوطه، مطالبه‌گری کند نه اینکه با واگذار کردن این مسئولیت مهم به ریاست‌جمهوری دست خود را به نشانه تسلیم بالا ببرد و اقدامی انجام ندهد.
نکته نهایی این است که علیرضا کاظمی پیش از پذیرش مسئولیت وزارت بر آموزش و پرورش بر همه این ناترازی‌ها اشراف داشته حتی بیشتر از مسعود پزشکیان و امروز توقع این است که خود برای جبران آن طرح و برنامه داشته باشد و از برنامه خود بگوید.
