معلم جدی و بسیار با تجربه ای بود که علاوه بر تدریس جذاب ، در حاشیه درس نکات ظریف و آموزنده ای را در زمینه مسائل اجتماعی به ما دانش آموزان گوش زد می کرد ، از جمله آن نکته ها قانون موفقیت ناصواب از راه تکیه بر سه حرف « پ » بود که با خنده می گفت: « متأسفانه در دوران بزرگسالی شما تنها راه رسیدن به هدف « پول، پارتی و پر رویی » خواهد بود که البته امیدوارم هیچکدام از شما برای رسیدن به موفقیت هرگز به این سه « پ » متوسل نشوید.»
و اما، ساعد سهیلی که در سال ۱۳۸۰ با حضور در « شب برهنه » ساخته پدرش وارد دنیای بازیگری شده، پس از چند حضور موفق در ساخته های عامه پسند سینمایی پدرش و دیگر فیلم سازان، این بار هم با « پول و پارتی » پدرش بازیگر نقش اصلی است تا هم پول درآورد و هم با پارتی بازی، ایفاگر نقش اول یک فیلم دیگر از سعید سهیلی باشد.
پردیس احمدیه نیز بعنوان بازیگر نقش مقابل او، پس از درخشش در سریال « پوست شیر » و « لامبورگینی » زنده یاد داریوش مهرجویی در« پول و پارتی » ایفاگر نقش دختری مدرن و امروزی است که در دو موقعیت مختلف بخوبی از پس ایفای نقش این کاراکتر بر آمده ، حضور چهره هایی چون؛ داریوش فرهنگ ، مهدی هاشمی و امیر جعفری در این فیلم به آن اندکی وزن داده است و هادی کاظمی از بازیگران شیرین این فیلم به شمار می آید.
کاظمی که بازیگری را با مهران مدیری آغاز کرده، در سال ۱۳۸۴ با ایفای نقش کاراکتر « دو برره » در مجموعه تلویزیونی « شب های برره » به شهرت رسید، این روزها یکی از عوامل جذب تماشاگران به فیلم های سینمای بدنه به شمار می آید.
و نیوشا ضیغمی که تاکنون دو بار نامزد دریافت جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم فجر شده در این فیلم چیزی بیشتر از تکرار نقش های قبلی خود را بر عهده ندارد.
این فیلم که با حمایت یک شرکت تولید کننده مواد غذایی ساخته شده داستان دختر و پسری جوان است که سعی دارند برای هم نقش بازی کنند به امید آنکه مورد پسند طرف مقابل قرار گرفته و پس از ازدواج به ثروت و خوشبختی برسند.
فیلمساز در این اثر تلاش زیادی کرده تا با رویکردی اجتماعی به مسائل روز جامعه ایران بپردازد، ولی حاصل کار یک فیلم سطح پایین با میزان بسیار زیادی از شوخی های ناپسند و بالای ۱۸ است.
شاید لوکیشن های متنوع، بازی های جذاب بازیگران چهره و معروف ، استفاده از موسیقی مورد پسند جوانان و حرف و حدیث های عاشقانه کاراکترهای اصلی از جذابیت های این فیلم به شمار بیاید ولی بقول یکی از دوستان، سعید سهیلی این بار از پلکان بالیوود بالا رفته تا گیشه را فتح نماید.
این کارگردان که روزگاری با ساختن «گشت ارشاد » های ۱ و ۲ و ۳ به موفقیت چشمگیری دست یافت این بار و بر خلاف روال معمول کارهای قبلی اش، به سراغ موضوع کمدی عاشقانه رفته تا با میکس کردن خنده و حرف های عاشقانه بار دیگر در دل مخاطبان عام سینما راه پیدا کرده و در گیشه بیشتر از گذشته موفق شود.
فیلم ساز در هیچ سکانسی از این اثر، سینمای بالیوود را از نظر دور نداشته و حتی در زمینه هندی سازی فیلم و بازیگران آن تأکید هم داشته است، از نام گذاری شخصیت ها و بازی بازیگران گرفته تا ریتم تدوین، میزانسن ها و حتی زاویه دید دوربین فیلمبرداری….
صحنه‌ای را بیاد بیاوریم که در آن « شاهد » دقیقاً هنگامی که بر سر راه دختر پولدار داستان قرار می‌گیرد تا به او ابراز علاقه نماید طبق قرار قبلی، دایی ناتنی اش « عادل » وانمود می کند که قصد خود کشی دارد و در این لحظه « شاهد » برای جلب نظر آن دختر بصورتی مضحک قرار می گذارد که برود و « عادل » را از خودکشی بر حذر دارد.
بازی ساعد سهیلی در نقش « شاهد » به هیچ وجه برای تماشاگر باور پذیر نیست ضمن آنکه دیگر کاراکترهای فیلم نیز وضعیتی بهتر از او ندارند.
نکته دیگر اینکه انگار این فیلم هیچ فیلمنامه ای نداشته و آنچه بر پرده می بینیم بر اساس طرحی چند خطی ساخته شده و فیلمساز در تلاش است تا ضمن خنداندن تماشاگر با الفاظ رکیک, به آنان بقبولاند که تنها راه رسیدن به ثروت راه خلاف است و بس!
با آنچه گفته شد آنقدر تولید فیلم های خوب ( یا همان گروه G ) پایین آمده که تماشاگر علاقمند به سینما چاره ای جز روی آوردن به فیلم های بزن بکوب برای پر کردن اوقات فراغت خود و اعضای خانواده اش ندارد..
- نویسنده : محمد عمرانی_ عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی
