هادی شاه مرادی / مسعود غفوری‌اصل پیشکسوت و مدافع دهه ۷۰ تیم فوتبال استقلال در گفتگوی اختصاصی با دبل استار نه تنها در خاطراتش به مطالبی جنجالی اشاره نمود بلکه از برنامه‌اش برای مربیگری استقلال نیز صحبت به میان آورد که با هم بخشی از این گفتگو را مرور می‌کنیم. شروع فوتبال پیشکسوت استقلال […]
هادی شاه مرادی /
مسعود غفوری‌اصل پیشکسوت و مدافع دهه ۷۰ تیم فوتبال استقلال در گفتگوی اختصاصی با دبل استار نه تنها در خاطراتش به مطالبی جنجالی اشاره نمود بلکه از برنامه‌اش برای مربیگری استقلال نیز صحبت به میان آورد که با هم بخشی از این گفتگو را مرور می‌کنیم.
شروع فوتبال پیشکسوت استقلال با یک اتفاق جالب همراه بوده است. غفوری اصل در این خصوص گفت: «فوتبالم را از کوچه پس کوچه های خیابان سپه آغاز کردم. محله ما فوتبال خیز بود و ما هر روز بعد از مدرسه بدون استراحت فوتبال بازی می‌کردیم. به واسطه یکی از دوستانم با باشگاه راه آهن آشنا شدم و با تایید استاد عزیزم آقای لارودی بازیکن این تیم شدم. همیشه دوست داشتم مهاجم بازی کنم اما آقای لارودی که استعدادیاب بودند تشخیص دادند که من در پست فوروارد آنطور که باید نمی‌توانم مثمرثمر باشم و به صورت آزمایشی از من به عنوان دفاع وسط استفاده کردند که اتفاقا در این پست حسابی خوب بودم و برای همیشه وفاع وسط شدم.»
وی ادامه داد: «الگوی فنی و اخلاقی من آقای فرزام نیا بازیکن تاج بود. ایشان بسیار جنتلمن بود و دسیپلینی که داشت باعث شد همواره در تلاش کنم برای تیمم و حتی خارج از زمین مسابقه مثل آقای فرزام نیا باشم. نمی‌دانم تا چه اندازه توانستم به این هدف برسم اما همیشه تلاشم بر این بود.»
مسعود غفوری یک چالش عجیب با فیروز کریمی تجربه کرده است. او روایتش را اینگونه بیان کرد: «سال ۶۸ در کنار آقایان بابازاده، فنونی زاده و مرفاوی بازیکن دارایی بودم تا اینکه من سرباز شدم. آن زمان بازیکن ملی بودم و برای گذراندن خدمت سربازی باید راهی تیم پاس می‌شدم. سرمربیگری پاس با فیروز کریمی بود و به خاطر لجبازی که با من داشت، یک سال کامل مرا نیمکت نشین کرد و حتی یک ثانیه بازی نکردم. این یک رفتار غرض ورزانه بود چرا که هیچ مورد خاصی برای این تصمیم وجود نداشت. حتی بازی‌های پیش آمد که فلان بازیکن پاس دو اخطاره یا مصدوم می‌شد اما جناب کریمی حاضر بود از فوروارد تیم به عنوان دفاع استفاده کند ولی به من بازی ندهد. چون دوست ندارم وارد حاشیه شوم این موضوع را بیشتر از این باز نمی‌کنم و نکاتی که لازم بود هواداران بدانند را مطرح کردم.»
ماجرای آبی پوش شدن مدافع اسبق استقلال نیز شنیدنی است که خودش اینگونه تعریف کرد: «بازیکنان که سرباز می‌شدند باید در تیم هایی مثل ابومسلم و پاس خدمت سربازی را می‌گذراندند و من بالاجبار به شرایطی که فیروز کریمی برایم ایجاد کرده بود تن داده بودم. همان زمان آقای اولیایی که مدیرعامل استقلال بودند طی صحبتی که با مدیران ورزشی داشتند این اجازه را گرفتند که بازیکنان سرباز بتوانند در سایر تیم ها بازی کنند. بعد آقای اولیایی مرا به استقلال برد و از من قول گرفت که تا آخر دوره سربازی بدون حاشیه به کارم ادامه دهم. هرچند برایم تجدید دوره رد کردند اما من به عنوان سرباز بازیکن استقلال شدم. با این وجود باز هم دست بردار من نبودند و بارها و بارها برای بازداشت من به محل تمرین یا بازی تیم می‌آمدند. خدا را شکر همیشه گیر ژاندارم‌های استقلالی می‌افتادم و به همین خاطر دردسر رفع می‌شد. شرایطم در استقلال به لحاظ روانی شرایط عجیب و حتی سختی بود اما به خاطر اینکه خانوادگی به این تیم علاقه داشتیم با وجود همه آن اتفاقات برای تیم بازی می‌کردم. یادش بخیر همان سال قهرمان آسیا شدیم.
مشکلات سربازی من در استقلال هم حل نشد و در نهایت با قوانینی که برای خرید سربازی وضع شد باشگاه استقلال سربازی‌ام را خرید تا بدون مشکل برای ادامه مسابقات در خدمت تیم باشم.
از همان سال ۷۰ که به استقلال آدم در پست من ترافیک بازیکن بود. با وجود اینکه باید با ستاره هایی مثل مهدی فنونی زاده، شاهین بیانی (کاپیتان تیم) و رضا حسن زاده در این پست رقابت می‌کردم همان سال نه تنها دربی را تجربه کردم بلکه بازی های زیادی را توانستم در ترکیب باشم.»
مسعود غفوری اصل در ادامه از پیشنهاد پرسپولیس نیز رونمایی کرد. او در این باره گفت: «یک سال بعد باشگاه به مشکل مالی خورد و بسیاری از بازیکنان تصمیم به جدایی گرفتند. همان سال علی پروین از پرسپولیس برایم واسطه فرستاد که بازیکن این تیم شوم اما به خاطر عرق به استقلال قبول نکردم. و همین باعث شد آقای پروین که همزمان با پرسپولیس، سرمربی تیم ملی هم بود علیرغم اینکه من در اوج آمادگی بودم اما اسمم را از تیم ملی خط بزند.
خلاصه که آن سال چون در آستانه ازدواج هم بودم و به من پیشنهاد قرارداد ۳ میلیون تومانی به همراه تامین جهیزیه کامل عروسی داده شد اما به خاطر عشق به استقلال و تماس تلفنی که منصورخان با من گرفته بودند به تمام این‌ها “نه” گفتم و قراردادم را با استقلال تمدید کردم.»
غفوری اصل با وجود پارگی رباط تا دو سال برای استقلال بازی کرد و در نهایت محروم شد. پیشکسوت متعصب آبی‌ها در این خصوص نیز اظهار داشت: «سال ۷۱ در جریان بازی استقلال و بانک تجارت من و علی دایی که مهاجم حریف بود بر سر یک توپ بلند شدیم و سر را که زدم روی زمین افتادم و علی دایی هم روی پای من افتاد و رباط صلیبی‌ام پاره شد. آن بازی را یک هیچ جلو بودیم اما یک – یک مساوی تمام شد. بزرگترین اشتباه زندگی‌ام این بود که پایم را جراحی نکردم و تا ۲ سال با شرایط عجیب آن مصدومیت برای استقلال بازی کردم. آن سال در بازی دربی دعوای عجیبی به راه افتاد و مجتبی محرمی و امیر قلعه نویی در متن این دعوا بودند. منم درگیر شدم که نتیجه آن شد محرومیت ۶ ماهه من از فوتبال. از آن ۶ ماه استفاده کردم و پایم را عمل کردم.»
از پیشکسوت استقلال درباره شرایط فعلی این تیم سوال کردیم که با نارضایتی از تغییرات زیاد این باشگاه گفت: «متاسفانه عملکرد استقلال نه تنها در سال ۹۸ بلکه در چند سال اخیر با نوسانات زیادی همراه بوده و علت آن هم تغییرات پیاپی و بعضا گسترده در بخش های مدیریتی باشگاه و همینطور کادر فنی و بازیکنان تیم بوده است.»
وی در همین خصوص سپس ادامه داد: «در فوتبال همیشه تیمی موفق بوده که تغییرات در این سه رکن اصلی باشگاهش به حداقل حالت ممکن رسیده و این را می‌توانید برای تمام تیم‌های موفق فوتبال دنیا ببینید. یکی از اصلی ترین مولفه های استقلال در دهه های قبلتر همین بحث “ثبات” بود. در دهه ۶۰ می دیدیم که یک بازیکن در تمام دوران فوتبالش از رده های پایه تا بزرگسالان فقط برای استقلال بازی کرده است و البته برای سایر تیم های بزرگ نیز به همین شکل بود. ولی متاسفانه امروز چنین چیزی در فوتبال باشگاهی ایران خصوصا باشگاه استقلال وجود ندارد.»
