سرویس سیاسی جمله – انسان مدرن آموخته است برای رفع و تخفیف مشکلات خود با دیگران، «گفت‌وگو» کند و می‌تواند این ابزار و ابتکار را هم در موضوعات فردی و هم در مسائل پیچیده و کلان سیاسی، اجتماعی به کار بندد.
اساساً افرادی که از این «فن شریف» برای بازگشایی مسیرهای جدید و کاهش تنش استفاده می‌کنند هزینه زندگی برای مدیران ارشد کشور هزینه حکمرانی را
کاهش می‌دهند.
حدود ده روز از آغاز جنگ غزه گذشت، جنگی که با اقدام تلافی‌جویانه مبارزان «حماس و جهاد اسلامی» که کانون فعالیت آنان در غزّه است، شروع شد و پس از آن اسراییل، بی‌وقفه منطقه باریکه غزّه را بمباران کرد و علی‌رغم کشتار غیرنظامیان، زنان و کودکان هنوز هم نمی‌خواهد کوتاه بیاید و تهدید به حمله زمینی به غزّه کرد و برخی برنامه‌ها حکایت از عزم قطعی اسراییل برای اخراج ساکنان از شمال غزّه یا حتی اشغال تمام این منطقه دارند.
طی ۲۴ ساعت گذشته، «ولادیمیر پوتین» نیز هشدار داد که جنگ غزّه دامنه‌دار خواهد شد و در منطقه گسترش می‌یابد.
همزمان مقامات چینی تلاش دارند یک «آتش‌بش» موقت را در منطقه بین طرفین مخاصمه برقرار کنند که هنوز دورنمای روشنی ندارد.
نگرانی‌ها زمانی بیشتر می‌شود که به این موضوع فکر کنیم که زمان آغاز جنگ اوکراین در پنجم اسفند ۱۴۰۰، بسیاری از تحلیل‌نویسان بر این باور بودند که این نبرد چند صباحی بیشتر طول نخواهند کشید و امروز شاهدیم که به دومین سال شروع خود نزدیک می‌شود و احتمال گسترده شدن آن نیز دور از ذهن نیست.
به‌نظر می‌آید هر چه از شنبه گذشته و روز شروع جنگ فاصله گرفتیم شرایط بغرنج‌تر شد و امروز منطقه در حال تبدیل شدن به یک باروت و منبع قابل انفجار است که هر حرکت کوچکی از یکی از طرفین فرعی این درگیری محدود می‌تواند به یک جنگ بزرگ منطقه‌ای تبدیل شود.
طی ۲۴ ساعت گذشته صداهایی که سخن گفتند و قراینی که مشاهده شد، نشان داد که کنترل شرایط درحال از دست رفتن است و این روند باید متوقف شود.
حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه کشورمان ساعاتی قبل تاکید کرد: هیچ چیز در منطقه تحت کنترل ما نیست و جبهه مقاومت خودش به‌تنهایی تصمیم گرفت و عملیات کرد و در ادامه هم خودش تصمیم می‌گیرد. وزیر امور خارجه کشورمان در ادامه سخنان خود، نکته‌ای را گفت می‌تواند اشاره به یک خطر قریب‌الوقوع باشد و برخی این نکته را سیگنال به مخاطب داخل جمهوری اسلامی ایران ارزیابی کردند.
وی گفت: امروز اگر از غزّه دفاع نکنیم باید از شهرهای خود در برابر بمب‌های فسفری اسراییل دفاع کنیم، آقای «سید حسن نصرالله» هم گفتند اگر ما اقدام پیش‌دستانه نکنیم باید فردا در بیروت با نظامیان صهیونیستی بجنگیم.
حقیقت این است که مسیر مبارزه فلسطینی‌ها با اسراییل، مسیری نیست که متوقف شود و حق ملت مظلوم فلسطین از کشورشان نیز با به راه انداختن این جنگ و آن بمباران، نه متوقف می‌شود و نه فراموش، اما وقوع جنگی وسیع‌تر در این منطقه می‌تواند نتایج فاجعه‌باری حتی به زیان موجودیت فلسطین داشته باشد.
امروز طرف اسراییلی توسط آمریکا و برخی شرکای غربی خود تشویق به اشغال غزّه می‌شود و اسرییل نیز اقدام به سرازیر کردن چند صد تن بمب در باریکه غزّه کرد بدون آنکه پیامدهای چنین اقداماتی را ارزیابی کند.
باور ما این است که «صلح هنر است» و امروز برای کاهش رنج ملت مظلوم فلسطین و بازگرداندن آرامش به منطقه، همه دولت‌ها باید وارد میدان شوند و از طرفین درگیری بخواهند سلاح را بر زمین بگذارند و پشت میز مذاکره بنشینند، اتفاقی که در جنگ‌های قبلی فلسطینیان با اسراییل داشتند و در عمده موارد نیز دولت‌های منطقه واسطه شده بودند.
حقیقت این است که جهان و به‌ویژه منطقه خاورمیانه و ملت مظلوم فلسطین که طی همین چند سال، چندین جنگ و تجاوز بزرگ را تجربه کرده است، تاب و طاقت جنگ و خون‌ریزی بیشتری را ندارد.
یکی از نقدهای ما به برخی گرایش‌های جریان اصولگرایی داخل کشور این است که طی ده روز گذشته، دائم دولت را به ورود مستقیم نظامی به نفع جبهه مقاومت توصیه کردند، در رسانه‌های خود خبر از آمادگی برای اعزام به غزه دادند و به این شکل نویدِ گسترده‌تر شدن نبرد را می‌دهند و بعضاً تلاش و توصیه برای صلح و آتش‌بس بین دو طرف فلسطینی و اسراییلی را خیانت به جبهه مقاومت معرفی می‌کنند در شرایطی که امروز هر تلاشی که موجب شود رژیم صهیونیستی، دست از ماشه بردارد، بزرگترین کمک به مردم مظلوم فلسطین و جبهه مقاومت است.
ما امیدواریم این نبرد گسترده‌تر از این نشود زبانه‌های آن بی‌گناهان بیشتری را در کام خود نکشد هرچند اسراییل نیز بهتر از هر کسی می‌داند حق فلسطین بر مقاومت مشروع و بازپس‌گیری اراضی اشغالی، حقی نیست که بخشیده یا فراموش شود.
- نویسنده : ارسالی از سرویس سیاسی
