فعال سیاسی اصلاح طلب در گفتگو با «جمله» در ادامه توضیح داد: در واقع وقتی با دولتی روبرو هستیم که کمترین درکی از مختصات اقتصادی ندارد و مدیریت اقتصادی به مدیران بی تجربه و فاقد نظرات کارشناسی سپرده شده، طبیعی است که بازار مسکن به هم بریزد. همچنین خودرو در طول مدت کمی سیر صعودی بالایی داشته باشد و مردم برای تأمین حداقل‌ها هم مشکل زیادی داشته
باشند؛ بنابراین باید گفت، تا زمانی که در ساختار اقتصادی تجدیدنظر اساسی نداشته باشیم، مردم همچنان از آرامش لازم محروم خواهند ماند و با جامعه‌ای سرخورده روبرو خواهیم شد.
این چهره با اشاره به موج مهاجرت ایرانی‌ها ادامه داد: قانون نانوشته‌ای «مهاجرت» را نشانه‌ای بارز از ناکارآمدی نظام حکمرانی می‌داند. در واقع برای حکومت‌ها بدتر از این امکان ندارد که شهروندان به این نتیجه برسند که زندگی در کشورشان به قدری دشوار شده است که بالاجبار باید قصد اقامت در کشور دیگری داشته باشند. به همین دلیل تصمیم‌گیران لایه‌های بالای حاکمیتی حتماً باید پاسخی قانع کننده به افکار عمومی داشته باشند که چرا کار به جایی رسیده است که طبقه‌های مختلف، قرار را بر رفتن از ایران گذاشته‌اند، با این توضیح که مشکلات اصلی در همه کشورها از جمله ایران اصلی‌ترین دلیل برای مهاجرت به شمار می‌رود.
او افزود: مردم ایران در حالی در یک سال و چند ماه اخیر با گرانی‌هایی به قاعده عجیب و غریب روبرو شده است که می‌توان گفت، دولت مستقر، دولتی است که کمترین فاکتورهای لازم را برای اداره کشور ندارد. با نگاهی سطحی به تیم اقتصادی دولت و همچنین جابه جایی‌هایی که در این دو سال صورت گرفته است، می‌توان اینطور نتیجه گرفت که تا پایان دولت سیزدهم نباید امیدی به اصلاح امور اقتصادی داشته باشیم، یعنی وقتی کارنابلدان وزیر و معاون اقتصادی می‌شوند و نظرات غیرکارشناسی در اظهارات
شخص رئیس جمهوری ملموس و انکارناپذیر است، نتیجه اش این می‌شود که طبقه بالا به طبقه متوسط، طبقه متوسط به طبقه ضعیف و طبقه ضعیف به حاشیه نشینی تغییر وضعیت می‌دهند.
استاد دانشگاه تهران توضیح داد: در واقع وقتی نظام اقتصادی کشور فاقد تجربه و تخصص است و اساساً ساختار دولت بنای جدی‌ای برای ترمیم فضای اقتصادی ندارد و به جای رفع مشکلات مردم موارد بی اهمیت را اولویت می‌داند، طبیعی است که کارگران و حتی کارمندان به سختی امرار معاش کنند و خرید خانه که سهل است، جوانان برای رهن و اجاره هم مشکل داشته باشند. شرح این شرایط لزوم تجدیدنظر اساسی در سیاست‌های کلان اقتصادی را گوشزد می‌کند؛ اما ظاهرا آن‌هایی که برای تزریق آرامش اقتصادی به جامعه مأموریت رسمی دارند، این ضرورت را درک نکرده اند.
ظریفیان در پایان گفت: ایران کشوری غنی است. اینکه یک کشوری همزمان از ذخائر غنی آب، گاز، نفت، برق و … برخوردار باشد، به خودیِ خود شرایط را برای رشد و توسعه تجاری فراهم می‌کند. به نظر من دارایی‌های ایران به حدی بالا است که حتی در حالت تحریم هم بتوانیم نظمِ لازم را در مناسبات اقتصادی برقرار کنیم. کافی است، کار را به افراد کاردان بسپاریم و این را بدانیم که «واقع بینی» شرط اول و اصلی رسیدن به توسعه در حوزه مهم اقتصاد و حوزه‌های دیگر است.
