نخستین تجربه آسیایی نمایشگاه هنری «فریز» در کرهجنوبی رقم خورد. روز جمعه کرهجنوبی به نخستین مقصد آسیایی نمایشگاه هنری «فریز» تبدیل شد. روز گذشته، مهمانان ویژه وارد مرکز «COEX» واقع در «سئول» شدند تا از نمایشگاه «آرت فریز» بازدید کنند. «آرت فریز» آثار هنری بیش از ۱۱۰ گالری نقاط مختلف جهان را به نمایش میگذارد. […]
نخستین تجربه آسیایی نمایشگاه هنری «فریز» در کرهجنوبی رقم خورد. روز جمعه کرهجنوبی به نخستین مقصد آسیایی نمایشگاه هنری «فریز» تبدیل شد. روز گذشته، مهمانان ویژه وارد مرکز «COEX» واقع در «سئول» شدند تا از نمایشگاه «آرت فریز» بازدید کنند. «آرت فریز» آثار هنری بیش از ۱۱۰ گالری نقاط مختلف جهان را به نمایش میگذارد.
نمایشگاه هنری «فریز» که آثار برتر هنرمندان معاصر سراسر جهان را به نمایش میگذارد، برای نخستینبار در یک شهر آسیایی برپا شده است؛ این درحالی است که اغلب «لسآنجلس»، «نیویورک» و «لندن» به عنوان محلهای برگزاری نمایشگاه هنری «فریز» انتخاب میشدند.
کرهجنوبی که اکنون یک قطب هنری برای آثار پساجنگ و معاصر محسوب میشود، سال گذشته موفق شد آلمان را کنار بزند و در رتبه پنجم بزرگترین بازار هنری جهان قرار بگیرد.
بر اساس آمارهای «سرویس مدیریت هنر کره»(KAMS)، فروش آثار هنری با ۱۸۰ درصد افزایش همراه بوده و به رقم بیسابقه ۹۲۲ میلیارد وون معادل ۶۸۰ میلیون دلار رسیده است. از جمله دلایل رشد بازار هنر در کرهجنوبی به افزایش تمایل برای خرید آثار هنری به عنوان نوعی سرمایهگذاری و مقررات مالیاتی سازگار میتوان اشاره کرد.آثار هنری که زیر ۶۰ میلیون وون ارزش داشته باشند، از مالیات بر سود سرمایهگذاری در کرهجنوبی معاف هستند. کارشناسان معتقدند چنین عواملی قطعا مجموعهداران جوان را ترغیب میکنند که سرمایهگذاریهای چشمگیر انجام دهند. باتوجه به این شرایط، دستکم پنج گالری بینالمللی در سال ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ در سئول افتتاح یا گسترش داده شدهاند.
شیشههای رنگین «نوتردام» مرمت میشوند
متخصصان، شیشههای رنگی کلیسای تاریخی «نوتردام» را پس از آتشسوزی مهیب این بنای تاریخی، مرمت میکنند. زمانی که کلیسای نوتردام واقع در پاریس بر اثر آتشسوزی گسترده سال ۲۰۱۹ دچار خسارتهای شدید شد، بخش زیادی از شیشههای رنگی این کلیسای تاریخی در برابر دما و شعلهها تاب آوردند. با این حال، سطح این شیشهها با لایههای ضخیمی از دود و خاکستر پوشانده شد، در نتیجه راه عبور نور از این پنجرهها سد شد و تلألو نورهای رنگی در فضای داخلی این شیشههای تاریخی متوقف شد.
اکنون که بیش از سه سال از آتشسوزی شدید کلیسای نوتردام میگذرد، هشت متخصص شیشه در فرانسه پروژه مرمت ۳۹ پنجره در نقاط مختلف این کلیسا را آغاز کردهاند. «فلیوی وینسنت پتیت» مدیر یک شرکت تولید شیشههای رنگی در پاریس است که مسؤولیت مرمت ۲۲ عدد از این پنجرهها را بر عهده گرفته است. یکی از مراحل مرمت این شیشهها، تمیز کردن سطح آنها با استفاده از پنبه آغشته به آب و اتانول است.
به گفته این متخصص، مرحله بزرگ پاکسازی این شیشهها، از بین بردن خاکستر ناشی از آتشسوزی و همچنین دودههای شمعهای داخل کلیسا را شامل میشود. کلیسای نوتردام از آوریل سال ۲۰۱۹ که آتش سقف و مناره آن را ویران کرد، برای انجام مراحل مرمت و بازسازی به روی مردم بسته شده است.
انتظار میرود این کلیسا که به قرن دوازدهم میلادی تعلق دارد تا سال ۲۰۲۴ و پیش از برگزاری بازیهای المپیک در فرانسه به طور کامل مرمت شود. پنجرههای رنگی نوتردام توسط «اوژن ویوله لو دوک» معمار و طراح مناره ۹۶ متری این کلیسا طراحی شده است.
عدم ثبات در اقتصاد و اشتغال دولتی
یکی از تغییرات اقتصادی در چند دهه اخیر افزایش سهم بخش خصوصی در کیک اقتصادی است که خود خبر از تحول دیگری می دهد و آن گسترش بخش «خدمات» است. اگر تا نیمه های قرن بیستم سهم بخش صنعت کم کم از بخش کشاورزی پیشی گرفته بود، به یک باره در نیمه دوم این قرن و با تحولات در نظام سرمایه داری و مشخصاً در فناوری بخش خدمات گوی سبقت را از سایر بخش های اقتصادی ربود. اهمیت این تحول تا بدان جا بود که برای جامعه شناسی همچون دانیل بل پیشی گرفتن بخش خدمات نشانگان آن چیزی بود که او «جامعه پساصنعتی» می خواند.
منظور از گسترش بخش خدمات هم مشخصاً افزایش تعداد شاغلین در این بخش بود. اگر «کارگر» چهره اصلی نظام سرمایه داری در دو قرن ابتدایی بود، «کارمند» به چهره اصلی جامعه سرمایه داری متاخر بدل شد؛ کارگرانی که در اصطلاح «یقه آبی» خوانده می شدند و در مقابل کارمندان «یقه سفید». بهرحال بخش خصوصی بتدریج گسترش بسیار یافت، با ذکر این نکته که شاید هیچ گاه نتوان از جدایی یا تمایز قاطع بخش خصوصی و بخش عمومی یا دولت صحبت کرد؛ هرچه نباشد زیربنای قانونی و نهادی همواره به دست دولت طراحی و اجرایی می شود. نتیجه منطقی گسترش انواع کسب و کارهای خصوصی یا غیردولتی هم افزایش سهم شاغلین در این بخش است.
غالباً استدلال می شد که کار در بخش خصوصی توام با تحرک و انگیزش بیشتر است، انعطاف دارد و مزایای شغلی در آن بیشتر است. در مقابل بوروکراسی دولتی متصلب خوانده می شد و پویایی اش کمتر. اما این رابطه در برخی وضعیت های اقتصادی و اجتماعی به چالش کشیده می شود و آن وقتی است که بحران اقتصادی به ناامنی
دامن می زند.
در این شرایط چشم انداز جذاب کسب و کارهای شرکت های خصوصی یا حتی خوداشتغالی تحلیل می رود و مسئله امنیت شغلی و تامین حداقل ها اهمیت می یابد. در این شرایط است که اتفاقاً روند معکوسی طی می شود و مشاغل دولتی جذابیت می یابند. این مشاغل با وجود حقوق مزایای کمتر، دورنمایی از تامین حداقل ها را وعده می دهند، حدی از شمولیت در بیمه های اجتماعی، و از این رو در کوتاه مدت آرامش ذهنی را فراهم می آورند.
و این اتفاقی است که در چند سال اخیر در ایران رخ داده است. در نتیجه بحران اقتصادی، تحریم های بین المللی، افزایش نرخ ارز و بی ثباتی اقتصادی بخش خصوصی با مشکلات بسیاری مواجه شد. بسیاری از شرکت ها و کسب و کارها به تعدیل نیرو پرداختند و انبوهی از کارکنانشان از کار اخراج شدند.
پیامد گسترش بیکاری بود. در نتیجه این باور شکل گرفت که بخش دولتی با وجود مصائبش آسیب پذیری کمتری دارد و حداقل ها را تامین می کند. در نتیجه استخدام های دولتی پس از دوره ای کسادی دوباره رونق گرفتند و به یک باره با حجم گسترده ای از متقاضیان، حتی در میان اصطلاحاً «نخبگان» روبرو شدند. انگار که برای اشتغال راهی نمانده جز پناه بردن به دامان دولت.
«زالاوا» میهمان جشنواره وحشت لیسبون
«زالاوا» به کارگردانی ارسلان امیری در بخش مسابقهی شانزدهمین جشنواره بینالمللی فیلمهای وحشت لیسبون (MotelX) پذیرفته شد.
این رویداد سالانه با هدف معرفی بهترین آثار ژانر سینمایی و کوتاه ژانر وحشت از سراسر جهان از تاریخ ۶ تا ۱۲ سپتامبر (۱۵ تا ۲۱ شهریور) در شهر لیسبون پرتقال برگزار میشود. «زالاوا» به تهیهکنندگی سمیرا و روحالله برادری با بازی نوید پورفرج، پوریا رحیمیسام و هدی زینالعابدین در بخش مسابقه اصلی جشنواره که به برترین فیلمهای وحشت در دوسال اخیر اختصاص دارد، با ۲۴ فیلم از دیگر کشورهای جهان رقابت دارد.
این فیلم که برندهی سه سیمرغ جشنواره فجر و دو جایزه از فستیوال ونیز ۲۰۱۲۱ است، در ماه جاری در بخش مسابقه چهلمین فستیوال فانتاستیک فست بروکسل در بلژیک و سیزدهمین جشنواره فیلمهای کردی لندن به نمایش درمیآید. «زالاوا» همچنان در روزهای پایانی اکران، با سانسهای معدود در سینماهای کشور به نمایش در میآید.