کسب ثروت در بورس  «پول بادآورده» است؟
کسب ثروت در بورس  «پول بادآورده» است؟

مقام معظم رهبری اخیرا نسبت به فعالیت های غیر مولد و کسب پول بادآورده انتقاداتی مطرح کردند این مسئله موجب شد تاعده ای نسبت به فعالیت در بورس شبهه افکنی کرده و فعالیت در بازارمالی را نفی کنند. مقام معظم رهبری در دیدار اخیر خود با کارگران نسبت به پول‌های بادآورده اشاره کردند و فرمودند […]

مقام معظم رهبری اخیرا نسبت به فعالیت های غیر مولد و کسب پول بادآورده انتقاداتی مطرح کردند این مسئله موجب شد تاعده ای نسبت به فعالیت در بورس شبهه افکنی کرده و فعالیت در بازارمالی را نفی کنند.
مقام معظم رهبری در دیدار اخیر خود با کارگران نسبت به پول‌های بادآورده اشاره کردند و فرمودند درآمد باید ناشی از سعی و کار و تلاش باشد؛ بنابراین پول‌ها و ثروت‌های بادآورده، واسطه گری، سوداگری، دلال بازی، رشوه، ویژه خواری به علت ارتباط با فلان شخص و رباخواری، مخالف منطق قرآنی و دستور پروردگار است. این مسئله موجب شده است تا بعد از صحبت‌های رهبری برخی از افراد نسبت به سرمایه گذاری در بازارهای مالی از جمله بورس شبهه افکنی کرده و اعلام کنند سرمایه گذاری در بورس و کسب درآمد از این طریق مصداق پول‌های بادآورده است.
هرچند که رهبری به طور روشن مصادیق پول‌های بادآورده را اشاره کرده‌اند اما ظاهراً عده‌ای تنها به پول‌های بادآورده توجه کرده و مصادیق را نادیده گرفته‌اند.
موضوع مهمی که در ابتدا باید به آن اشاره کرد این است که سرمایه گذاری در بورس می‌تواند مصداق مشارکت مردم در امر تولید ملی باشد. بررسی صورت‌های مالی شرکت‌های تولیدی نشان می‌دهد برخی از این شرکت‌ها توانستند با مشارکت مردم در بورس تولیدات خود را افزایش دهند و حتی از زیان ده بودن نیز رها شوند. حال ممکن است عده‌ای با ورود به این بخش از اقتصاد سودها و درآمدهای مناسبی را نیز کسب کرده باشند. نا گفته نماند قبل از ریزش تاریخی بورس در سال ۹۹ بورس به شدت در نزد مردم مطرح شد، تجربه نشان می‌دهد آن دسته از افراد که توانستند با دانش و علم وارد این عرصه شوند سودهای مناسبی را کسب کنند، اما در عوض افرادی که فقط به صرف پولدار شدن وارد این عرصه شدند ضررهای هنگفتی را متحمل شدند به همین دلیل همواره کارشناسان بازار سرمایه توصیه می‌کنند قبل از ورود به این بازار باید با نحوه فعالیت در بازارهای مالی آشنا شد.

مصادیق پول‌های بادآورده از نگاه رهبری
همیشه از سفته بازی به عنوان یکی از عوارض اقتصاد ایران نام برده شده است که معمولاً مردم سفته بازان را با نام
دلال می‌شناسند.
به عبارتی دیگر کلمه دلال مسکن، دلال خودرو، دلال ارز، دلال سکه و طلا و یا دلال توزیع محصولات کشاورزی همیشه در اذهان مردم منفی بوده و دلالی یکی از موارد افزایش قیمت در همه بازارها و حبابی شدن قیمت‌ها به رسمیت شناخته شده است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد، واسطه گری کلان برخی از افراد در بازارهای غیر مولد را می‌توان پول باد آورده دانست، یعنی شخصی ۱۰ خودروی خارجی خریده و آن را بیش از چند ماه یا چند سال دپو می‌کند و حال با عرضه آن در بازار می‌تواند سود کلانی به جیب بزند، این فرد بدون هیچ زحمت، تحلیل اقتصادی و سختی توانست سرمایه خود را بیش از چند برابر کرده و حتی بازدهی به شدت بهتر از تورم داشته باشد. مورد دیگر خرید زمین، خانه، سکه، طلا و ارز تنها به علت نوسان گیری است، این گونه فعالیت‌ها هم باعث کمبود پول در چرخه تولید شده و هم باعث افزایش تورم از راه تقاضای انباشته خواهد شد، مصادیق پول‌های بادآورده از نگاه رهبری همین نوع فعالیت‌ها بوده که شخص بدون هیچ زحمت، تلاش و بهره وری توانسته است ثروت‌های بادآورده کسب کند.
راه حل این موضوع نیز تنها مالیات بر عایدی سرمایه است که می‌تواند از جذابیت دپوی کالا کاسته و عرضه را در بازار بیشتر کند.