سرویس اجتماعی جمله – شیر خشک از جمله اقلام ضروری و بعضا حیاتی کشور است که هرسال خبر کمبود آن در مقاطعی منتشر می‌شود و مردم گلایه مند از این داروخانه به آن داروخانه سردرگم تهیه یک قوطی هستند. این اتفاق از آن جهت بسیار تلخ است که شاهد تلاش‌های فراوان حاکمیت برای افزایش فرزندآوری هستیم، آنهم در حالیکه وضعیت مسکن و خوراک و پوشاک و درمان و آموزش اگر بحرانی نباشد بسیار وخیم است. بنابراین حتی اگر زن و شوهر کارمند باشند، بازهم در صورت به دنیا آوردن تنها یک فرزند کل زندگی شان دگرگون خواهد شد، مخصوصا اگر مستأجر هم باشند که قوز بالای قوز است.
در چند ماه اخیر – مخصوصا از اول تابستان تابحال – نیز مجددا ماجرای کمبود شیرخشک فراگیر شده و شاهد انتقادهای فراوان والدین در شبکه‌های اجتماعی هستیم.
۱۷ شهریور ماه بود که هانی تحویل‌زاده رئیس انجمن تولیدکنندگان شیرخشک نوزاد در گفتگو با اکوایران کسری شیرخشک را تایید کرد. او گفت: کشور با کسری ۵ میلیون عدد شیرخشک روبرو است. او علت کسری را عدم تامین ارز مواد اولیه شیرخشک از سوی سازمان غذا و دارو اعلام کرد. پیش از این اظهارات ۱۱ شهریور سازمان غذا و دارو فراخوانی برای واردات ۳۰ میلیون قوطی شیرخشک داده بود که گفته می‌شد، نیاز ۵۰ درصد شیر خشک کشور را تامین می‌کند.
امروز مجددا تحویل‌زاده گفت: اکنون ۴ میلیون قوطی شیرخشک وارد کشور شده است. اما هنوز سازمان غذا دارو ارز مورد نیاز کارخانه‌های شیرخشک را تامین نکرده است. درحالی که به گفته او اگر دولت ارزی که برای واردات شیرخشک داده بود را به تولیدکنندگان داخلی برای تامین مواد اولیه می‌داد. به جای ۴ میلیون قوطی ، ۱۲ میلیون قوطی شیرخشک می توانست عرضه کند.
به گزارش جمله و بر اساس اظهارات رئیس انجمن تولیدکنندگان شیرخشک نوزاد قیمت مواد اولیه هر قوطی شیر خشک ۱ دلار تا ۱٫۴ دلار است. درحالیکه برای هر قوطی شیرخشک وارداتی ۳ برابر هزینه شده است و اکنون فقط مسئله خروج چند برابری ارز از کشور نیست؛ بلکه تعطیلی کارخانه‌های تولید داخل است. اکنون یک کارخانه‌ای که سالانه ۱۰ میلیون قوطی شیرخشک تولید می‌کرد، تعطیل شده است و یک کارخانه دیگری که ۲۴ میلیون قوطی شیرخشک درسال تولید می‌کند در آستانه تعطیلی است. چون سازمان غذا و دارو تعمدا ارز شرکت‌های تولید کننده را نمی‌دهد.
طبق داده‌های رئیس انجمن تولیدکنندگان شیرخشک نوزاد میزان نیاز کشور سالانه ۶۱ قوطی شیرخشک است که سال گذشته به دلیل تامین ارز این شیرخشک ها تامین شد. اما امسال دولت به جای تامین مواد اولیه کارخانه‌ها ، کالا نهایی یعنی شیرخشک کامل را وارد کرده است. این انتقادات محدود به بخش خصوصی و مردم هم نیست و حتی صدای خبرگزاری دولت که قاعدتا خودشان مسئول این نابسامانی هستند را هم درآورده است. ایرنا در گزارشی که در اواسط ماه جاری منتشر کرده می‌نویسد: برخی استان های کشور خبر از کمبود شیرخشک عادی نوزادان داده است. مثل خبرهایی از یزد حاکی از این است که کمبود شیرخشک معمولی (رگولار) در داروخانه های استان یزد از اسفند ماه سال گذشته تاکنون ادامه دارد و این امر موجب نگرانی پدر و مادر دارای فرزند شیرخوار شده است.کمبود یاد شده فقط در یزد نیست . ایضا از شیراز خبر از نگرانی و گلایه پدرها و مادرهای نوزادان شیرخوار رسیده و اینکه برخی برندهای سازگار با گوارش نوزادشان ، کمیاب شده است . ضمن اینکه این افراد اظهارداشته اند؛ “طی سالجاری ۲ بار با کمبود بعضی برندهای این محصول مواجه شده اند”.شیر خشک در ساوه نیز کم، اعلام شده است. متصدی داروخانه ای در خیابان طالقانی این شهر اظهارداشته ، سهمیه داروخانه‌ها مدتی است به شکل محسوسی کم شده است و برخی از برندهای شیر خشک آن نیز خیلی محدود به دست داروخانه‌ها می‌رسد و می‌توان گفت؛ “نَگرد نیست”.
همچنین بر اساس گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی در کرمان ، چندوقتی است والدین کرمانی که فرزند شیرخوار دارند و به هر دلیل مجبور به استفاده از شیرخشک هستند، کفش‌های آهنین به پا کرده‌اند و از این داروخانه به آن داروخانه می‌روند تا شاید شیرخشک کمیاب یا دربرخی مواقع نایاب را بیایند.
به گزارش جمله اما علیرغم تمام این اعترافات و وضوح تمام و کمال صحنه همچنان در بر همان پاشنه می‌چرخد و معضل کمبود شیرخشک وارد پنجمین ماه خود شده است. اما راه‌حل دولتی‌ها مثل همیشه عالی است، آنها به جای اینکه مسئولیت این نابسامانی ارزی و سو مدیریت بازار را قبول کنند، خانواده‌ها را مقصر می‌دانند که چرا همه یک برند را مصرف می‌کنند، دولتی‌ها توصیه می‌کنند وقتی جنسی کمیاب می‌شود عجله نکنید و خرید عمده انجام ندهید.
خب اینهم یک روش است، اینکه همیشه توپ را در زمین ملت بیاندازید هروقت برق و گاز کم می‌آورید ملت را مقصر نشان دهید و هرگاه شیرخشک و روغن کم می‌آید بازهم عجله و طمع ملت را عامل اصلی جلوه دهید. با این دست فرمان اگر جلو برویم به زودی گرمایش هوا و نابودی سرزمینی را هم تقصیر ملت خواهیم دانست و کار به‌جایی می‌رسد که ۸۵ میلیون نفر شرمنده چند هزار مدیر دولتی و نماینده مجلس می‌شوند که چرا اسباب کدورت خاطر بزرگواران را فراهم آوردند.
- نویسنده : ارسالی از سرویس جامعه
