گروه سیاسی/ بارها این تحلیل را شنیده‌ایم که برخی کارشناسان مدعی شدند با وجود چنین ساختاری در تصمیم‌گیری، حتی اگر مدیران برجسته اقتصادی هم در مصدر کار قرار بگیرند، نمی‌توانند کار مهمی از پیش ببرند یا اینکه دولت تدبیر و امید پس از امضای برجام موفق شد تورم را کنترل کند و […]
گروه سیاسی/
بارها این تحلیل را شنیده‌ایم که برخی کارشناسان مدعی شدند با وجود چنین ساختاری در تصمیم‌گیری، حتی اگر مدیران برجسته اقتصادی هم در مصدر کار قرار بگیرند، نمی‌توانند کار مهمی از پیش ببرند یا اینکه دولت تدبیر و امید پس از امضای برجام موفق شد تورم را کنترل کند و آن را به ۱۰ نزدیک کند اما با خروج آمریکا از برجام و تشدید تحریم‌ها، نظم و نظام اقتصاد در دولت پیشین، به هم ریخت و دولت نیز کاری نتوانست از پیش ببرد.
باور ما این است که دولت رییسی نیز در همین تنگنا گرفتار شده است و بخشی از مشکلات جدی اقتصادی که هر روز توان و قدرت خود را به شکل قیمت «گوجه» و «بادمجان» به رخ شهروندان بی‌دفاع و اقشار ضعیف می‌کشد، خارج از دست رییس‌جمهوری و تیم اقتصادی وی است و به مناسبات بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران بر می‌گردد و به عقلانیت و خرد نزدیک است اگر دولت سیزدهم توافق برجام را به سرانجام برساند در غیر این‌صورت، راه به جایی نخواهد برد.
رییس‌جمهور اما به جای اینکه تمرکز خود را بر رایزنی با مقامات ارشد نظام بگذارد و تلاش کند مسیری نو بگشاید، مانند حسن روحانی شروع کرده به «حرف‌درمانی» ازجمله در حاشیه دیدار هنرمندان در خصوص علت گرانی‌ها با بیان اینکه چهار سال تورّم بالای ۴۰ درصد و رشد اقتصادی نزدیک به صفر، علت اصلی گرانی‌هاست، گفت: نرخ رشد تورم مهار شده و در ماه‌های آتی کمتر و کمتر خواهد شد.
رییس دولت سیزدهم با تأکید بر اینکه کسی حق ندارد از تورم ساختاری موجود برای تأمین اغراض شخصی یا گروهی سواستفاده کند، افزود: دولت هم سیاست‌های پولی مالی را اصلاح، و هم با گران‌فروشی مبارزه می‌کند.
این تحلیل رییس دولت سیزدهم یعنی باور ندارد که مشکلات عمده اقتصادی کشور، از مسیری سیاسی به کشور تحمیل می‌شود و در نهایت نیز باید از همین مسیر حل شود ازجمله ارزش پول ملی و رکود در اقتصاد که تنها با باز شدن مسیر مبادلات تجاری کشور به دنیا و اقبال شرکت‌های بزرگ دنیا به سرمایه‌گذاری در ایران ممکن خواهد شد در حالیکه برخی جریانات افراطی و نزدیک به دولت، این مسیر را نمی‌پسندند و از آنجایی‌که در بدنه دولت نیز نفوذ دارند، تلاش می‌کنند مستقیم یا غیرمستقیم برای دولت مانع‌تراشی کنند یا هزینه یک توافق را افزایش دهند.
البته جامعه نیز با تحلیل رییس‌جمهور درخصوص کاهش تورم موافق نیست چون مردم از کلمه «تورّم»، قیمت اجناسی را می‌فهمند که خریداری می‌کنند هر چند تعریف علمی تورم فراتر و دقیق‌تر از این باشد.
مردم و شهروندان عادی، اقشار آسیب‌پذیر و طیف وسیعی از کارمندان و کارگران، تورّم بالا را می‌بینند و توان هرگونه برنامه‌ریزی را از دست دادند و بذر ناامیدی به درختانی تناور در دل‌های آنان بدل شده است و به خاطر همین فشار، دولت‌ها تمام تلاش خود را به کار می‌گیرند تا اژدهای سرکش تورم را رام کنند اما مشخص است که تیم اقتصادی دولت برنامه و طرحی برای کاهش تورم، افزایش قدرت خرید مردم و بهبود معیشت شهروندان ندارد و رییس‌جمهور به گفتاردرمانی متوسل شد.
در چنین شرایطی روزنامه «کیهان» پیشنهاد می‌کند دولت سیزدهم باید تنگه هرمز را ببندد و به سطح تنش بین جمهوری اسلامی ایران و غرب بیفزاید، هرچند هم در رأس نظام و هم در بدنه دولت افرادی عاقل و مصلحت‌اندیش حضور دارند و به چنین پیشنهادهایی اجازه نمی‌دهند به عمل برسند.
حسین شریعتمداری در سرمقاله «کیهان» روز گذشته نوشت: ما می‌توانیم و باید تنگه هرمز را به روی کشتی‌های تجاری و نفتکش‌های کره جنوبی و تمامی شناور‌هایی که برای کره جنوبی کالا حمل می‌کنند و یا از مبدا کره جنوبی بارگیری کرده‌اند ببندیم و مادام که ۷ میلیارد دلار طلب کشورمان را پرداخت نکرده‌اند به آنها اجازه تردد را ندهیم.
وی ادامه داد: گزارش‌های جسته و گریخته و برخی از شواهد حکایت از آن دارند که قرار است طلب ۷ میلیارد دلاری ما از کره جنوبی در مقابل آزادی سه تن از جاسوسان کهنه‌کار که به‌طور مشترک در خدمت سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا و انگلیس و اسرائیل بوده‌اند، به ایران پرداخت شود!
شریعتمداری افزود: این روند، دندان طمع دشمنان را برای باج‌خواهی تیزتر می‌کند و حال آنکه دست ما نیز برای وادار کردن حریف به تسلیم در مقابل خواسته‌های قانونی خود، خالی نیست و از اهرم‌های موثر و کارآمدی برای مقابله با تحریم‌های آمریکا برخورداریم و می‌توانیم به کشور‌هایی نظیر کره جنوبی که تحریم‌های آمریکا را برای بلوکه کردن دارایی‌های کشورمان بهانه می‌کنند نشان بدهیم که این اقدام آنها بی‌هزینه نیست و حتی می‌تواند هزینه‌ای سنگین‌تر از آنچه در صورت نقض تحریم‌های آمریکا متحمل می‌شوند را به دنبال داشته باشد.
شریعتمداری نیز مانند هر کسی که در روزنامه‌نگاری استخوان خرد کرده می‌داند که تنگه هرمز یک آبراهه ملی و متعلق به جمهوری اسلامی ایران نیست بلکه یک آبراهه بین‌المللی است و اگر در فرایند تردد کشتی‌های مختلف باری و نفتی از این مسیر، اختلالی ایجاد شود، خودمان را با تمام کشورهای جهان درگیر کرده‌ایم و آن روز برای اقتصاد و حتی اجتماع ما وضعیت خوبی نیست.
