سایه برین روزنامه نگار – «عزت‌اله ضرغامی»، وزیر وقت میراث فرهنگی و گردشگری دولت سیزدهم است. او تاکنون مسئولیت‌های مختلفی برعهده داشته‌است اما عمده شهرتش مربوط به ریاست سازمان صدا و سیما در فاصله سال‌های ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۳ است.
ضرغامی را این روزها به اظهارات عجیب و غریبش می‌شناسند. او چندین مرتبه برای گفته‌هایش در صدر اخبار قرار گرفت اما برای مدتی رسانه‌ها او را رها کردند؛ حال فاصله این صحبت‌های جنجالی روزبه‌روز در حال کمتر شدن است و سخت می‌توانیم قبول کنیم که او این اظهارات را قلبا باور داشته باشد! با این فرضیه که او این صحبت‌ها را قبول ندارد، باید واکاوی کنیم که دلیل این همه جنجال‌آفرینی چیست؟
شاید نگاهی به چند صحبت بارز او در طول چندماه، بر میزان تعجب ما از صحبت‌های ضرغامی مهر تاییدی بزند. موج افسانه‌پردازی‌های او با ادعای اینکه مسئول تمام سرویس بهداشتی‌های کشور است آغاز شد. او اعلام کرد که با حفظ سمت، مسئول تمام سرویس‌های بهداشتی کشور است و در سفری که به کشور تاجیکستان داشت نیز در سرویس‌های بهداشتی این کشور تفرج می‌کرد؛ گویی به موزه رفته‌است. او در یک شاهکار دیگر به دفاع عجیب و غریب و بی‌سابقه از خوانندگی زنان پرداخت و پس از انتشار توئیتی با خوانندگی یک زن، در برنامه «به افق فلسطین» به شکل جدی از اقدام خود دفاع کرد. همچنین او در یک‌سالگی دولت، در برنامه «صف اول» صدا و سیما گفت: «معماری ایران بعد از انقلاب نابود شد. حق را می‌گویم و هزینه‌اش را می‌دهم!»
او هیچ‌وقت هزینه این حرف را نپرداخت و به عنوان وزیر میراث فرهنگی، هیچ ایده‌ای برای بهبود معماری ایران ندارد که هیچ، در دوران وزارت او، منارِ مسجدِ پامنار مهدی‌شهر (سنگسر) در استان سمنان نیز با گچ و سیمان بازسازی می‌شود که باعث تاسف فراوان است.
او زمان اعتراضات نیمه دوم سال گذشته، از اعطای سیم کارت بدون فیلتر به گردشگران خارجی خبر داد که باعث عصبانیت ایرانی‌ها شد و جمع کثیری از مردم گمان کردند که در کشور خودمان شهروند درجه دو هستیم. تا این‌جای کار را شاید بشود هضم کرد اما توضیح ضرغامی در خصوص اتخاذ این تصمیم، از عجایب بود. او اظهار داشت: «توریست خارجی باید به واتس‌اپ دسترسی داشته باشد که اگر در ایران دستگیر شد، بتواند به خانواده‌اش خبر بدهد!» ضرغامی با این جمله خود، نه‌تنها دستگیری جاسوسانی که تحت پوشش گردشگر وارد ایران می‌شوند را زیر سوال برد، بلکه به نوعی تمام گردشگران خارجی که قصد سفر به ایران را داشتند، ترساند.
ضرغامی بارها در خصوص حجاب اظهاراتی داشته که با آنچه از روزهای مدیریتش در صدا و سیما بخاطر داریم، مغایر است. همچنین در خصوص برگزاری کنسرت، کنایه می‌زند اما نمی‌دانیم دقیقا به کدام افراد. شاید باورش سخت باشد که او در تازه‌ترین ادعایش در برنامه به افق فلسطین مدعی شد در تونل‌های زیرزمینی غزه حاضر شده و اوست که به نیروهای مقاومت فلسطین، ساخت موشک آموزش داده‌است.
مجموعه این صحبت‌ها باعث شده که پویشی تحت عنوان «برای اظهارات ضرغامی چاره‌ای بیندیشید» در خبرگزاری فارس ثبت شود که بیش از ۴ هزار امضا دارد. در ذیل توضیحات این پویش آمده‌است: «اظهارات نسنجیده آقای ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در خصوص مسائل مختلف اجتماعی و فرهنگی دیگر قابل تحمل نیست. از این رو از مجلس و یا دولت محترم خواستاریم برای این اظهارات چاره‌ای اندیشیده شود.»
اظهارات پراکنده وزیر میراث فرهنگی، قابلیت و ارزش پرداختن و تحلیل ندارد و دقیقا به همین علت است که رسانه‌ها او را رها کرده‌اند اما اساس اینکه او چرا این کار را می‌کند، محل تامل است.
از دو حالت خارج نیست که یا ضرغامی به این گفته‌ها عمیقا باور دارد و آنها را درست می‌پندارد یا اینکه برعکس. اگر درست بپندارد که تکلیف مشخص است و جالب است که صحبت استیضاحش در مجلس شورای اسلامی مطرح نمی‌شود. اما در خصوص اینکه او خودش هم به این حرف‌ها ایمان ندارد، برجسته‌ترین دلیلی که می‌تواند وجود داشته باشد، تمایل احتمالی او به مطرح شدن است. او در وزارت‌خانه‌ای نشسته که اگرچه کارهای فراوانی برای انجام دارد، اما به اندازه بعضی وزارت‌خانه‌ها مطرح و در صدر خبر نیست. جای تاسف است که او دوست داشته باشد راجعش صحبت شود و تنها به این دلیل، اظهارات مضحک داشته باشد. اما دلیل دیگر می‌تواند سودای او برای مقام بزرگ‌تری باشد. صدا و سیما در دوران ریاست ضرغامی، اتفاقات خوبی را پشت سر گذاشت و این یعنی او فی‌نفسه مدیر بدی نیست و این ادله‌ی زیرکانه بودن اظهاراتش را پررنگ‌تر می‌کند. یک دلیل کمتر قابل قبول هم می‌توان مطرح کرد و آن این است که ضرغامی سعی دارد بیش از حد خودمانی با مردم حرف بزند و این تابوشکنی، باعث می‌شود در فهم منظور سخنانش دچار اشکال شویم؛ که البته بعید است.
ضرغامی اگر هم اشکالی در سرویس‌های بهداشتی احساس می‌کند یا معتقد است که خوانندگی زنان با شرط و شروط فاقد اشکال است، چرا سعی دارد این‌ها را به ما اثبات کند؟ آیا از دست ما کاری ساخته‌است یا مسئول خرابی سرویس‌های بهداشتی ما هستیم؟ روزی که مسئولین ما یاد بگیردند به جای صحبت کردن و شعاربافی عمل کنند، ایران گلستان می‌شود؛ مضاف بر این که کمی اعتماد به حافظه، آگاهی و درک ایرانی‌ها هم بد نیست. ضرغامی یا هرکس دیگری که سودای قدرت بزرگ‌تری را دارد، باید فقط بی نقص کار کند و خدمت‌رسانی کند. هرچقدر هم که یک نفر نقاب لیبرال دموکرات بزند و سخنان اغراق‌آمیز بگوید، اما روی در بنای تاریخی کرکره برقی بکشد، فضای ابنیه را پر از سگ‌های ولگرد کند و ستون‌ها را با گچ و سیمان مرمت کند، ذره‌ای اعتماد مردم را به دست نخواهد آورد.
- نویسنده : ارسالی از سرویس سیاسی
