دوباره پیش از شروع فصل تازه ای از فوتبال بازار مکاره ای صورت گرفته و سود جویان در حال بهره بردن از نبودن هیچ بنیان و اساسی در دوره نقل و انتقالات هستند. فوتبال رشته خوبی است برای دگرگون کردن اوضاع و احوال دلالانی که این روزها رسمی و غیر رسمی در حال بدل کردن […]

دوباره پیش از شروع فصل تازه ای از فوتبال بازار مکاره ای صورت گرفته و سود جویان در حال بهره بردن از نبودن هیچ بنیان و اساسی در دوره نقل و انتقالات هستند.
فوتبال رشته خوبی است برای دگرگون کردن اوضاع و احوال دلالانی که این روزها رسمی و غیر رسمی در حال بدل کردن کلاغ به طاووس هستند! آنها بی آنکه نهادی را مامور و مسول اعمال خود ببینند، در افزایش قیمت بازیکنان معمولی نقش آفرینی می کنند و می کوشند تا به هر بهایی که شده، اجناس انسانی خود را به فروش برسانند!
متاسفانه هر فصل شاهد جابجایی های بی رویه در متن فوتبال ایران هستیم. باشگاه ها قراردادهای کوتاه با بازیکنان خود منعقد می کنند و باعث می شوند که بازیکن هنوز فصل و تعهدش به باشگاه تمام نشده؛ در صدد قرارداد بعدی خود باشد!
فوتبال ایران نقصان بزرگی دارد و آن بی تکلیفی باشگاه ها به سبب روزمره گی شان و حرکت بدون برنامه است. علاوه بر اینکه هر تعریفی از باشگاه در فوتبال ایران، یک سوتفاهم بزرگ در عرصه جهانی است و باشگاه های ایرانی فاقد معمولی ترین رفتارهای متناسب هستند؛ تلاشی هم برای بهبود صورت نمی پذیرد.
دوباره شاهد هستیم که رقم های عجیب و غریبی بالاتر از یک میلیارد تومان برای بازیکنانی بسیار عادی به گوش می رسد که صلاحیت چنین قراردادهایی را ندارند اما با غفلت آشکار مدیران باشگاه که بیشتر سهوی و از سر ندانستن و بی اطلاعی از کیفیت فنی بازیکنان است، جابجا می شوند.
در حالیکه بهترین استعدادهای فوتبالی مات و مبهوت مانده و بیرون گود به نظاره می نشینند، طعنه آمیز است که پول در حساب بازیکنانی است که ارزش فنی خوبی ندارند.
مقابله نهادهای امنیتی و بازرسی برای این بازار کاذب و تعیین نرخ حقیقی و لزوم رعایت باشگاه ها و نداشتن میزی که زیرش تبادل پول صورت گیرد، تنها راه جلوگیری از صرف منابع مالی دولتی در دستان دلالانی است که قطعا به منافع خود فکر می کنند و نه فوتبال! در این کشور بزرگ فوتبال در اختیار دولت است و خصوصی گری فراموش شده، به همین دلیل چنین پرداخت های کلان بی ضابطه ای نگران کننده است و حتی آزار دهنده برای مردمی که مرتب به تهیه نان روی سفره شان فکر می کنند.