“افراطیون” ، ” افراطی گری” یا همان “تندورها” ، “تندروی” چند سالی می شود که در ادبیات سیاسی ایران جا خوش کرده است، البته به عنوان پدیده ای هزینه ساز! دقیقا به همین دلیل مقابله با رفتارهایی اینچنینی به عنوان دغدغه، آن هم دغدغه ای مهم ذهن جامعه را به خودش مشغول کرده است تا […]
“افراطیون” ، ” افراطی گری” یا همان “تندورها” ، “تندروی” چند سالی می شود که در ادبیات سیاسی ایران جا خوش کرده است، البته به عنوان پدیده ای هزینه ساز! دقیقا به همین دلیل مقابله با رفتارهایی اینچنینی به عنوان دغدغه، آن هم دغدغه ای مهم ذهن جامعه را به خودش مشغول کرده است تا بلکه راه کار یا راه کارهایی برای حاشیه نشین کردن چنین رویکرد غلطی پیدا شود و در نتیجه کشور از شرشان رهایی پیدا کند. چون واضح است که این مشی، به طور کاملا ملموسی هزینه های گزافی را به اهداف و …جامعه وارد می کند.
محسن غرویان از مدرسان فلسفه اسلامی حوزه علمیه قم که به دلیل انتقاد به روش آیت الله مصباح یزدی چند سالی می شود بر سر کلاسهای ایشان حاضر نمی شود، در گفت و گویی با ” جمله ” ضمن تاکیدِ موکد بر ضرورت مقابله با تندروی و گفتن اینکه « اینکه با چنین تفکری مقابله شود “باید”ی است که نباید نادیده گرفته شود. اما با در نظر گرفتن اینکه کشور در مرحله فوق العاده حساس برهم خوردن احتمالی برجام قرار دارد، لازم به مراقبت است. به هرحال برخوردهای چکشی حتی اگر علیه افراطیون هم باشد، باعث به وجود آمدن فضای تنش می شود و اجازه کار در محیطی آرام را سلب می کند. به هر حال باید این را هم در نظر گرفت که افراطیون دنبال اینند تا دولت را به رفتارهای خشن وادار کنند. به همین دلیل تصمیم گیران کشور باید با روشنگری فعالیتهای افراطیون را خنثی کنند که انشاءالله موفق هم خواهند شد.» امید دارد که مردم در انتخابات سالهای بعد هم به مانند چند انتخابات گذشته با رای ندادن به چهره های افراطی، افراطی گری را برای همیشه از فضای سیاسی و تصمیم گیری خارج یا بهتر است گفته شود اخراج کنند.
*ظاهرا باید با کارهای تندروها کنار آمد!
اصلا و ابدا نباید چنین ذهنیتی داشت که آنها اجازه داشته باشند تا همچنان هزینه سازی کنند.
*اما آنها همچنان تندروی می کنند و فقط “مخالفت” مشاهده می شود و از “ممانعت” خبری نیست.
اینطور نیست که مسئولان و دلسوزان نسبت رفتارهای رادیکالی تندروها بی تفاوت باشند.
*اما با بهانه های مختلف تلاش دارند تا خروج آمریکا از برجام را بهانهای برای تخریب دولت بدانند.
این تلاششان با توجه به فضایی که در کشور به وجود آمده است، ثمری نخواهد داشت. اینکه ترامپ از برجام خارج شد، نشان داد که دولت تلاشهایش به جا بوده اس.
*البته برجام بهانه است و شواهد نشان می دهد “تقابل با دولت” هدف است، حالا چه با برجام چه با موضوعات دیگر.
اینکه گروهی شبانه روز تلاش می کنند تا دولت روحانی را ناکارآمد نشان بدهند و به همین دلیل به خودشان اجازه می دهند هر کاری را انجام بدهند، متاسفانه واقعیت است. در واقع همانطور که اوباما در زمان ریاستجمهوریاش گفته بود اگر قدرت داشتم، پیچ و مهره تاسیسات هسته ای ایران را جمع می کردم، اگر می توانستند پیچ و مهره دولت را باز می کردند.
*” اگر می توانستند…” نمی توانند؟
قطعا نه.
*چطور؟
این گروه به قدری بد عمل کرده اند که دستشان برای مردم رو شده است و دقیقا به همین دلیل نمی توانند منتظر این باشند که به هدف هایشان برسند. با وجود اینکه تخریب دولت را کار مهمی برای خود قلمداد کرده اند و راحت نمی شنینند تا به زعم خود نظر مردم را از دولت برگردانند، کاری که محال است بتوانند انجامش بدهند.
* دولت باید چکار کند؛ بی تفاونی یا واکنش نشان دادن؟
اینکه با چنین تفکری مقابله شود “باید”ی است که نباید نادیده گرفته شود. اما با در نظر گرفتن اینکه کشور در مرحله فوق العاده حساس برهم خوردن احتمالی برجام قرار دارد، لازم به مراقبت بیشتری است. به هرحال برخوردهای چکشی حتی اگر علیه افراطیون هم باشد، باعث به وجود آمدن فضای تنش می شود و اجازه کار در محیطی آرام را سلب می کند. به هر حال باید این را هم در نظر گرفت که افراطیون دنبال اینند تا دولت را به رفتارهای خشن وادار به خشونت کنند. به همین دلیل تصمیم گیران کشور باید با روشنگری فعالیتهای افراطیون را خنثی کنند که انشاءالله موفق هم خواهند شد.
*حرفی مانده است؟
حاشیه نشینی محض در انتظار تندروها است تا بلکه درس عبرتی باشد هم برای خودشان و هم برای دیگران.
