در سال ۱۳۳۶ در روستای اسفنجان از توابع اسکو و شهر تبریز متولد شد. روستایی که در آن ۱۲۰۰ خانوار زندگی می‌کردند. پدرش در همان منطقه، کارخانه فرش کوچکی داشت. هفت‌ساله بود و به کلاس اول می‌رفت که دست روزگار، پدرش را از وی گرفت و شرایط بد مالی او را هفت سال پشت دار […]

در سال ۱۳۳۶ در روستای اسفنجان از توابع اسکو و شهر تبریز متولد شد. روستایی که در آن ۱۲۰۰ خانوار زندگی می‌کردند. پدرش در همان منطقه، کارخانه فرش کوچکی داشت. هفت‌ساله بود و به کلاس اول می‌رفت که دست روزگار، پدرش را از وی گرفت و شرایط بد مالی او را هفت سال پشت دار قالی نشاند تا بدین ترتیب از تحصیل بازبماند. آرزو داشت یا خلبان شود یا پولدار و برای رسیدن به این آرزوها بسیار زحمت کشید. کارش را با به دوش کشیدن پشتی و قالی‌های کوچک و بردن آن از اسفنجان یا اسکو برای فروش شروع کرد. در کنار بافت فرش‌های ۱۲ متری، به بیزینس روی آورد. ابتدا با خرید و فروش مرغ‌های زنده شروع کرد و بعد نیز به تجارت پوست گوسفند و پرورش آن روی آورد.

 

 

 

«احد عظیم زاده» در بازخوانی خاطرات خود می‌گوید: در این فکر بودم که سرمایه‌ام را افزایش بدهم تا بتوانم کاری بکنم. می‌خواستم یک کارگاه فرش‌بافی راه بیندازم. سراغ پسرعموی پدرم رفتم و از او ۲۰ هزار تومان قرض کردم و ۶۰ هزار تومان هم از بانک وام گرفتم. سرمایه‌ام شد ۱۰۰ هزار تومان یعنی به‌اندازه یک تراول صدتومانی امروزی. وقتی این پول دستم آمد تازه به فکر افتادم که چه بکنم. چه ایده جدیدی داشته باشم؟ ماه‌ها فکر کردم. باتوجه به پیروزی انقلاب، تا ۲ سال به هیچ ایرانی پاسپورت نمی‌دادند. در این مدت فکر کردم و فکر کردم تا به این نتیجه رسیدم که با صادرات کارم را شروع کنم. اما هیچ اطلاعاتی نداشتم. شنیده بودم آلمان مرکز تجارت فرش است. ویزا گرفتم و به هامبورگ رفتم و در یک مسافرخانه یا پانسیون مستقر شدم. به سالن‌ها و انبارهای فرش آنجا سرزدم و با سلیقه‌ها آشنا شدم. آنجا به من گفتند ثروتمندان برای خرید فرش به سوئیس می‌روند. ویزای ۱۵ روزه سوئیس گرفتم و به ژنو رفتم. زبان هم نمی‌دانستم. در یک هتل با تاجری آشنا شدم و او ایده اصلی را به من داد: فرش گرد بباف. در آن دوران در ایران فرش گرد بافته نمی‌شد و کیفیت تولید فرش و رنگ‌بندی‌ها هم مناسب نبود. چای و قهوه‌ام را خوردم و همان روز به ایران برگشتم.

 

دریافت تندیس طلایی از انگلستان

از سال ۱۳۵۶ دارای کارت بازرگانی هستم. با تأسیس دو کارخانه قالیبافی در اسفنجان و تبریز، اهداف بلندم را پیش بردم تا اینکه با سفر دوباره به کشورهای اروپایی، جویای سلیقه آنان درباره قالی‌های ایرانی شدم و پس از بازگشت به ایران و گشایش یک مغازه در بازار بزرگ تهران قالی‌هایی بافتم که بیش‌ازپیش منطبق بر سلیقه جهانی بود. این امر موجب شد در سال ۱۳۸۰ با دریافت تندیس طلایی از انگلستان، به‌عنوان بهترین تولیدکننده فرش‌های دستباف ایرانی معرفی شوم. به دنبال این موفقیت، همزمان با افتتاح نمایشگاه دائمی فرش در خیابان فرشته، شرکت خانه فرش عظیم را ثبت نمودم؛ شرکتی که امروزه به‌عنوان برند عظیم زاده، جزو شناخته‌شده‌ترین برندهای کشور است و علاوه بر دریافت چندین تندیس از سراسر جهان و گواهینامه ۹۰۰۱ ISO به‌عنوان صادرکننده نمونه کشوری برای پنج سال متوالی انتخاب شد. صادرات فرش را با کشور آلمان شروع کردم و سپس به همه کشورها به جزء رژیم غاصب اسرائیل فرش صادر کردم.

عظیم زاده معتقد است: مدیریت و کارآفرینی باید در ژن انسان باشد؛ نه به سواد است نه به قیافه. وی در این خصوص می‌گوید: مدیریت ذاتی است. در ورزش و فوتبال هم به این صورت است. ۱۱ نفر در تیم بازی می‌کنند اما تنها یک یا دو نفر گلزن هستند؛ بقیه بازیکن محسوب می‌شوند. همه بازیکنانشم گلزنی ندارند. مدیریت و کارآفرینی هم باید در ذات شخص باشد. من در هر شغلی که وارد شوم، باید در رده اول باشم؛ همانطور که به مدت پنج سال متوالی صادرکننده برتر کشور شدم. در کارآفرینی هم سعی کردم به نقطه اوج برسم.

 

تفاوت بین ثروت‌آفرین و کارآفرین

این رهبر کارآفرین ادامه می‌دهد: بین ثروت آفرین و کارآفرین تفاوت بسیاری وجود دارد. کارآفرین هدف دارد. ثروت ممکن است از گران شدن قیمت دلار هم به دست بیاید؛ اما کارآفرینی محسوب نمی‌شود. اما پروژه‌سازی برای عظیم زاده معنای دیگری دارد. وی باتجربه سفر به اقصی نقاط جهان، طرح احداث پروژه عظیم تجاری، مسکونی، اقامتی، گردشگری، فرهنگی، ورزشی و تفریحی را در راستای تعالی و ارتقای صنعت گردشگری ایران به منصه ظهور رساند. عظیم زاده می‌گوید: برای ساخت هتل بیش از ده آرشیتکت، طرح ساخت به من ارائه دادند، اما هیچ کدام را نپذیرفتم. برای اینکه پروژه‌ام در کنار دریای خزر بود، به یکی از آرشیتکت‌ها گفتم که برای من یک کشتی طراحی کنید؛ بگونه ای که گویی کنار ساحل پهلو گرفته و سه برج داخل آن قرار دارد. برای اینکه در صنعت هتلداری کاری کرده باشم که تاکنون انجام نشده باشد، کابین آسانسورهای هتل را با طلا ساختم.. این مجموعه ۱۳۰ متر ارتفاع دارد که شامل هتل، برج‌های مسکونی و مرکز تجاری است. هتل؛ شامل ۳۲۵ اتاق، ۷ رستوران و بار، دو استخر شنا و مجموعه ورزشی و اسپا است. قرارداد مدیریت این هتل به مدت ۱۵ سال با هتل‌های بین‌المللی ملیا منعقد شد.

در حال حاضر بالغ بر ۲ هزار نیرو به‌طور مستقیم در هلدینگ عظیم زاده مشغول به کار هستند.