در شیراز رسم بر این است که مردم پس از باز کردن روزه خود و صرف افطار به منزل یکدیگر رفته و مراسم دید و بازدید را انجام می‌دهند و گاه تا سحر درکنار یکدیگر می‌نشینند و گپ وگفت می‌كنند و به خوردن خوراکی‌هایی چون رنگینك، زولبیا و بامیه و انواع تنقلات مشغول میشوند. از […]
در شیراز رسم بر این است که مردم پس از باز کردن روزه خود و صرف افطار به منزل یکدیگر رفته و مراسم دید و بازدید را انجام می‌دهند و گاه تا سحر درکنار یکدیگر می‌نشینند و گپ وگفت می‌كنند و به خوردن خوراکی‌هایی چون رنگینك، زولبیا و بامیه و انواع تنقلات مشغول میشوند. از رسوم دیگر در بین مردم شیراز این است که پدر و مادر تازه عروس موظف هستند افطاری کاملی تهیه کرده و همراه با هدیه‌ای که می‌تواند انگشتر یا گردنبند یا چیزهای دیگری باشد به خانه تازه عروس بفرستند. به این افطاری ویژه «روز والون» می‌گویند. برخی از مردم شیراز عادت دارند هنگام باز كردن روزه خود عرق گل گاو زبان بنوشند؛ زیرا اعتقاد دارند که طبع روزه سرد است و عرق گل گاو زبان سردی آن را از بین می‌برد.
