ولادیمیر ساژین خاورشناس و تفسیرگر اسپوتنیک در این رابطه چنین می نویسد: موضع اسراییل به طور کامل از درک و فهم سلطنت های سنی و به ویژه عربستان سعودی و همچنین ایالات متحده، که فشار ایران را مهم ترین راستای سیاست خود در خاورمیانه می دانند، برخوردار است. این دلیل تصمیم گیری رئیس جمهور ترامپ […]
ولادیمیر ساژین خاورشناس و تفسیرگر اسپوتنیک در این رابطه چنین می نویسد: موضع اسراییل به طور کامل از درک و فهم سلطنت های سنی و به ویژه عربستان سعودی و همچنین ایالات متحده، که فشار ایران را مهم ترین راستای سیاست خود در خاورمیانه می دانند، برخوردار است.
این دلیل تصمیم گیری رئیس جمهور ترامپ بود که از قرارداد هسته ای با ایران خارج شد. این جریان آبستن وخیم شدن وضعیت نه تنها در سوریه بلکه در اطراف ایران است. اگر برجام عقیم بماند و ایران باز هم به برنامه هسته ای و عنصر نظامی آن رو آورد اسراییل در اقدامات ضد ایرانی از حمایت جامعه بین‌المللی برخوردار خواهد شد. در این صورت جنگ با اسراییل ممکن است به خاک ایران سرایت کند.
باید اشاره کرد که در صورت بروز جنگ، نیروهای زمینی اسراییل به سختی می توانند در خاک ایران قرار گیرند. بنابراین عملیات نظامی اسراییل علیه ایران محدود به حملات موشکی و هوایی توسط نیروی هوایی و احتمالا نیروی دریایی آن کشور خواهد بود.
در این رابطه جا دارد گفته شود که بنا به داده‌های نشریه Global Firepower تعداد جمعیت ایران ۸۲ میلیون نفر و اسراییل ۸٫۳ میلیون و هزینه‌های نظامی آنها به ترتیب ۶٫۳ و ۲۰ میلیارد دلار است. تعداد نفرات نیروهای مسلح: ایران —۵۳۴ هزار، اسراییل ۱۷۰- هزار نفر. تعداد تانک ها: ایران۱۶۵۰، اسرائیل۲۷۶۰٫ تعداد هواپیماهای جنگی: ایران ۵۰۵، اسرائیل ۵۹۶، تعداد کشتی های جنگی: ایران۳۹۸، اسرائیل ۶۵ تا است.
ولی برای ایران کاربرد نیروهای زمینی در میدان نبرد در اسراییل دشوار خواهد بود. فاصله بین ایران و اسراییل از طریق سرزمین سوریه بسیار زیاد است. تهران به احتمال قوی قادر به انتقال نیروهای مسلح، تجهیزات نظامی و تسلیحات خود از ایران به سوریه نخواهد بود.
یک چیز باقی می ماند و آن حملات موشکی گسترده به اسراییل از خاک ایران و آغاز حملات حزب الله، حماس و دیگر متحدین تهران به اسراییل است. در هر یک از گزینه های بروز درگیری نظامی بین ایران و اسراییل، کیفیت اسلحه و تجهیزات نظامی نقش مهمی ایفا خواهد کرد و در اینجا برتری مطلق از آن اسراییل است.
بسیاری از هواپیماهای نیروی هوایی جمهوری اسلامی ناتوان هستند. اما حتی آنها هم در شرایط جنگی می‌توانند طعمه آسان برای هواپیماهای جنگی مدرن و دفاع هوایی دشمن بالقوه باشد. بله، مجتمع نظامی و صنعتی ایران نمونه های متعددی از تجهیزات نظامی، از جمله جنگنده های (آذرخش، صاعقه، تذرو) را تولید می کند. با این حال، آنها بر مبنای نسخه های خارجی قدیمی ساخته شدند.
لازم به یادآوری است که اسراییل قدرت هسته ای است. اسراییل توانایی دارد تا از صد تا پانصد کلاهک هسته ای داشته باشد، که معادل پنجاه مگاتن است. در سال ۱۹۸۹ موشک بالستیک “جریکو-۲ ب” با موفقیت آزمایش شده بود، که توانست نشانه‌ها را از جمله در کل سرزمین ایران هدف قرار دهد. نیروهای مسلح اسراییل همچنین هواپیماهای قادر به حمل سلاح های هسته ای دارند. اسراییل دارای سیستم دفاع ضد موشکی چند سطح، ” گنبد آهنین” است که اثربخشی آن در مبارزه با موشک های حزب الله و حماس ثابت شده است. در جریان رزمایش ها، این سیستم همچنین در برابر حملات موشکی قویتر مقاومت کرد.
خلاصه، می‌توان گفت که، البته، قدرت نظامی اسراییل از بسیاری لحاظ، به ویژه از نظر کیفیت و فن آوری های پیشرفته برتر از ایران است.
اما در تهران و بیت المقدس سران هوشمند، عملگرا و واقع گرا وجود دارند. آنها به دنبال اختلافات با استفاده از ابزار نظامی نیستند. اما تبادل ضربات در سوریه امکان پذیر است: اسراییل به واحد های نظامی ایران و متحدین شیعه آن و ایران به اهداف اسرییل مستقر در بلندی های جولان دقیقا به جاهایی ضربه میزند که به نظر ایران، سرزمین سوریه است. به این ترتیب، تهران نشان می دهد که به خود اسراییل دستدرازی نمی کند. قابل توجه است که طرفین بسیار محتاط رفتار می‌کنند و در اوضاع حاد کنونی به سیر حوادث با چشم عدم تمایل به تشدید وخامت می نگرند.
