از قدیم برای رفتن به کوه و در دل طبیعت بودن توصیه های فراوانی شده که بی دلیل هم نبوده است. وقتی به دل کوه می روی انگار تازه می توانی نفس بکشی و هوای پاک پاک را وارد ریه های خود کنی. از طرفی هم دیدن شهر و روستا از نمای بالا حال وهوای […]
از قدیم برای رفتن به کوه و در دل طبیعت بودن توصیه های فراوانی شده که بی دلیل هم نبوده است. وقتی به دل کوه می روی انگار تازه می توانی نفس بکشی و هوای پاک پاک را وارد ریه های خود کنی. از طرفی هم دیدن شهر و روستا از نمای بالا حال وهوای دیگری دارد و تا چشم کار می کند دیگر از ترافیک و صدای بوق ممتد ماشین ها و بوی بنزین و گازوئیل خبری نیست. چقدر خوب است که برای خودمان هم ارزش قائل شویم و به این فضاها برویم تا علاوه بر روحمان ؛ جسم و بدن خود راهم جلا ببخشیم. دیدن خانه های قدیمی که ساختارش با ساختار شهری متفاوت است می تواند یکی دیگر از جاذبه های رفتن به این روستایی که در دل طبیعت بنا شده داشته باشد. پس چه بهتر است به این سرزمین کوهی برویم تا آواز دهل هم از نزدیک زیباتر وخوش ترهم باشد.
نیلوفر منصوری: ماه آخر بهار در همه ایران باید انتظار هوای معتدلی را داشت. پیشنهادهای سفر و تفریح این شماره از روزنامه «جمله» هم متناسب با همین حال و هوا در نظر گرفته شده است؛ روستا گردی.
پیشنهاد ما سفر به روستایی است در دل کوه. روستایی با خانه های گلی که از شانه های هم بالا رفته اند و دور تا دورشان را دیوارهای صخره ای بلند احاطه کرده است. اینجا روستایی است پلکانی در دره ای سبز. با آنکه ایران روستای پلکانی کم ندارد و ابیانه، خور، پالنگان، ماسوله و … هر کدام در یک سوی ایران برای خودشان شهرتی به هم زده اند، اما حجیج از روستاهای استان کرمانشاه، در منطقه اورامانات و در همسایگی استان کردستان چیز دیگری است. این روستا طبقه طبقه با دیوارهای سنگچین، ایوان های کوچک، ستون های چوبی و بام های کاهگلی اش که در نزدیکی مرز عراق قرار دارد کمتر شناخته شده است. هم طبیعت دارد و هم تاریخ و هم مردمی خونگرم. اما طبیعت سختگیر منطقه تا همین چند سال قبل امکان دسترسی راحت به آنجا را فراهم نمی کرد. اواخر بهار که گرما در بیشتر نقاط ایران بیداد می کند، حجیج زیبا، خنک و دوست داشتنی تر می شود که اگر خرداد ماه راهی آنجا شدید در هوای خنک اهالی مهربان یک استکان دم کرده گل گاوزبان خوشرنگ مهمان تان کنند.
چرا روستای هجیج؟
روستای هجیج یکی از روستاهای منحصر به فرد ایران می باشد که با اصول معماری پلکانی و تنها با استفاده از سنگ شاخته شده است. این روستا به عنوان پاک ترین روستای منطقه اورامان شهرت دارد. طبیعت بکر و جریان آب رود سیروان در کنار روستا تصاویر شاهکاری را پیش روی شما قرار می دهند.
بافت روستا در حدود ۵۳.۱۴ هکتار و قدمت آن ۱۲۰۰ سال است و دلیل شکل گیری آن وجود آب فراوان در دو چشمه در ارتفاعات شمالي و غربي روستا می باشد. زیبایی های هجیج فراوانند و عواملی چون جايگاه مذهبي خاص، طبيعت زيبا، ساختار بافت شناسي و معماري، اهمیت این روستا را دو چندان می کنند.
بافت روستای هجیج مجموعه ای است شامل: خیابان‌های نیم‌دایره سنگ فرش شده و خانه هایی که بدون استفاده از آجر رو به سوی دره و رودخانه سیروان با پنجره هایی به رنگ آبی آسمانی که رو به قبله باز می شوند، ساخته شده اند. این رنگ آبی، آسمان پاک روستا و زلالی آب سیروان را به تصویر می کشد.
نوع خاص معماری روستا از شکل گیری روستا در دره هجيج و معیشت ساکنانش ناشی می شود و بافت مسکوني متمرکزي دارد. خانه ها در ۲ طبقه و بدون حیاط ساخته شده و پشت بام خانه ها نقش معبری برای گذر عابران و حیاط خانه بالایی را بر عهده گرفته اند. در هم تنیدگی خانه ها، صمیمیت خاصی را میان ساکنان به وجود می آورد و بر همبستگی آنها می افزاید. شيب و خط القعر دره به عنوان آبراه، مهم ترين عامل طبيعي تاثیرگذار در شكل و فرم بافت روستا محسوب می گردد.
- اگر قصد سفر به هجیج را دارید باید به کرمانشاه بروید و از آنجا خودتان را به پاوه برسانید. از پاوه تا هجیج ۲۵ کیلومتر راه در یک جاده کوهستانی در پیش دارید. پس از خروج از پاوه تابلوهایی که شما را به سوی نودشه راهنمایی می کنند، دنبال کنید. با ورود به جاده ی نودشه علائم راهنمای هجیج شما را به این روستا می رسانند.
- بافت روستای هجیج مجموعه ای است شامل: خیابان‌های نیم‌دایره سنگ فرش شده و خانه هایی که بدون استفاده از آجر رو به سوی دره و رودخانه سیروان با پنجره هایی به رنگ آبی آسمانی که رو به قبله باز می شوند، ساخته شده اند. خانه ها در ۲ طبقه و بدون حیاط ساخته شده و پشت بام خانه ها نقش معبری برای گذر عابران و حیاط خانه بالایی را بر عهده گرفته اند.
- شرایط آب و هوایی که این روستا داراست، معتدل و کوهستانی است و در فصول گرم سال آب و هوای معتدلی در آن برقرار است. فصل بهار گل های رنگارنگ و بی نظیری بر روی دامنه های کوه های این منطقه می روید و فضای دیدنی در آن به وجود می آید. فصل زمستان اما سرمای سختی در این روستا برقرار است، بنابراین اگر اهل طبیعت گردی و کوهنوردی در شرایط سخت نیستید فصل زمستان شرایط خوبی برای رفتن به این منطقه نمی باشد.
دیدنی های روستا
باکس۱:
بقعه امامزاده سید عبیدا…
این امامزاده که به نام کوسه هجیج هم یاد می شود از احترام خاصی در میان مردمان ناحیه برخوردار است می گویند در پانصد سال پیش با خسیس شدن آسمان هجیج، مردمان روستا به سراغ مردی منتسب به امام موسی کاظم (ع) رفتند و از وی خواستند برای نزول باران دعا کند. با دعای وی چشمه ای پر آب از شکافی در زمین جاری شد.
ب ۲
چله خانه و خانقاه
چله‌خانه و عبادتگاه کوسه هجیج بنایی دیرین در روستا است که با ستون‌های چوبی و نمدهای زیبایش نگاه ها را به سوی خود جلب می کند. این بنا که محلی برای اعتکاف و چله نشینی به حساب می آید از سنگ ساخته شده و داخل آن با گِل اندود شده است. خانقاه دراویش قادریه نیز در هجیج قرار دارد .دراویش قادریه در این مکان به برگزاری مراسم ذکر و سماع می پردازند که یکی از مهم ترین مراسمی است که در روستا برگزار می شود.
ب ۳
حوض پیر
در روستا حوضی قدیمی وجود دارد که دیوارهایی با سنگ های ریز و درشت و تخته سنگی مسطح در سقف، آن را در بر گرفته اند. آب به وسیله جوی های سیمانی در دوشاخه به پایین دست روستا می رفت. یکی از جوی ها به حوض مردانه می ریخت و برای وضو به کار می رفت. یکی دیگر از شاخه ها ی آب به حوض زنانه می رفت و برای شستشو و تامین آب خوراکی از آن استفاده می شد.
ستون چپ ۱
گشت و گذار خوشمزه
در سفر به هجیج از غذاهای خوشمزه این روستا غافل نشوید.درست است که این غذاها بیشتر در زمستان طبخ می شوند اما در چهار فصل سال می توانید طعم آنها را بچشید. این غذاها عبارتند از: کوفته هجيجانه؛ خورشت قسقوان و ترخينه.
اگر جاده هجیج را بعد از روستا را حدود نیم ساعت ادامه دهید به روستایی به نام بلبر می رسید که در میان طبیعت زیبا و در کنار آب رستوران های کبابی دارد و گوشت بسیار تازه گوسفندی را به صورت چنجه عرضه می کند. مزه این کباب برای همیشه زیر دندانتان می ماند. درست روبروی همین کبابی‌ها می توانید به سراغ نوعی نان ضخیم (شبیه تافتون) که در روغن سرخ شده است بروید. داخل این نان چرب و خوشمزه را با سبزیجات پر می کنند و نامش کلانه است.
ستون چپ ۲
سوغات و صنایع دستی
جاری شدن رودخانه سیروان، مراتع سرسبز و حاصلخیزی را در اطراف روستا پدید آورده و امکان مناسبی را برای دامداری به مردمان روستا داده است. دوغ، کشک، شیر، روغن حیوانی و کره از مهم ترین تولیدات لبنی دامداران هجیج است.گردو و انار باغات هجیج از شهرت خاصی در منطقه برخوردارند و تهیه ی آنها از باغذاران این روستا به اقتصاد هجیج نیز کمک می کند.
از خوشمزه های لبنی و میوه های سردرختی که بگذریم مهم ترین سوغاتی که می توانید از هجیج به همراه خود بیاورید یک جفت گیوه مرغوب است که با ظرافت و دقت توسط مردان و زنان روستا تولید می شود. این گیوه که در هجیج به کِلاش شهرت دارد مرغوب ترین نوع گیوه به شمار می آید و نکته ی جالب در مورد آن این است که نوع آن برای پای چپ و راست تفاوتی نمی کند. در این صورت هیچوقت کفش هایتان لنگه به لنگه نمی شود.
لباس های رنگین پشمی را فراموش نکنید. دنیای رنگارنگی در هجیج پیش روی شما قرار می گیرد و شاید انتخاب را برایتان سخت کند. این لباس ها حاصل دست زنان روستا ست که با ظرافت دوخته شده اند.گليم، دستمال، جاجيم، شال و سبد از دیگر صنایع دستی روستا به حساب می آیند که می توانید آنها را تهیه کنید.
