محیط زیست و سلامت، آسیب های زیادی را از سیاست های غلط و رویکردهای نادرست خورده‌اند. در آنجا که رویکرد‌ها صحیح بوده نیز، عدم یکپارچگی و هماهنگی، مسبب شکل‌گیری آسیب‌های فراوانی شده و فعالان این حوزه همچنان این دغدغه که «چرا یک نگاه جامع و صحیح به سلامت وجود ندارد»، را دارند. شهروندان نیز به […]
محیط زیست و سلامت، آسیب های زیادی را از سیاست های غلط و رویکردهای نادرست خورده‌اند. در آنجا که رویکرد‌ها صحیح بوده نیز، عدم یکپارچگی و هماهنگی، مسبب شکل‌گیری آسیب‌های فراوانی شده و فعالان این حوزه همچنان این دغدغه که «چرا یک نگاه جامع و صحیح به سلامت وجود ندارد»، را دارند.
شهروندان نیز به تبعیت از این نگاه های جزیره ای، بیشتر و بیشتر در بیماری های جدید قرن ۲۱ غرق می شوند. به عقیده کارشناسان، امروزه می توان با آموزش و فرهنگ سازی در حوزه سلامت شهری، جلوی بسیاری از بیماری ها را گرفت یا حداقل آسیب های ناشی از آن را به حداقل رساند. زمانی مردم نسبت به سلامت و مخاطرات، آگاه باشند، می شود به ارتقای شاخص های سلامت امیدوار بود.
به زعم کارشناسان سلامت، بزرگترین مسائل و مشکلاتِ سلامتِ امروز، ریشه در فرهنگ اشتباه دارد. فرهنگ اشتباه در تغذیه، فرهنگ اشتباه در مصرف دارو، فرهنگ اشتباه در تجویز، فرهنگ اشتباه در درمان گری، فرهنگ اشتباهِ خوددرمانی به جای خودمراقبتی. و گاهی فرهنگ اشتباه در سیاستگذاری که مضاف بر این احوال می شود و مردم را بیشتر سمت خوددرمانی تشویق می کند. کما اینکه به گفته موسسه تحقیقات ملی سلامت، یکی از ایرادات اساسی که به طرح تحول سلامت ایران وارد است، محوریت این طرح بر درمان -و نه اقدامات پیشگیرانه- است.
به نظر می رسد در حوزه فرهنگ سازیِ سلامت، نیازمند نگاه هایی جدی تر و یک پارچه تر هستیم. و بدون شک دولت باید این واقعیت را بپذیرد، که فرهنگ سازی نیز مشمول هزینه هایی است که باید در طرح های سلامت شهری، در نظر گرفته شود. اینکه چگونه شهر و شهروندان در سلامت باشند، باید با هم اندیشی و بحث های میان رشته ای مورد بررسی قرار بگیرد.
یکی از مهم ترین فضاهایی که می تواند به ایجاد بحث های میان رشته ای کمک کند، همایش های میان رشته ای است که به نوعی حلقه های فعال در صنعت را گرد هم می آورد.
اگرچه قوانین نوشته و نانوشته زیادی در مورد چگونگی حفظ سلامت شهر و شهروندان وجود دارد، اما از نتایج این گونه بر می آید که یک جایی در میانه راه، اشتباهات فراوانی صورت گرفته است. اگرچه این اشتباهات دامن شهروندان را گرفته است، اما با کمی بلندنظری و صبر می توان حداقل، آینده سالم تری را برای نسل های آتی ساخت. به امید آن روز که تمام ارگان ها و سازمان ها فارغ از نگاه های سیاسی، یک صدا شعار «صلح، سلامت و مهربانی» را سرلوحه فعالیت های خود قرار بدهند.
