دبیر شورای عالی امنیت ملی گفت: کمک‌های مستشاری ما نیز تا زمانی که دولت این کشور درخواست داشته باشد، تداوم خواهد داشت. حضور ایران برخلاف حضور نامشروع آمریکا و برخی دیگر از کشورهای منطقه در سوریه، تحمیلی و حاصل تجاوز غیرقانونی نظامی نیست. مستشاران ایرانی در کنار نیروهای سوری در یک سنگر حضور دارند و […]

دبیر شورای عالی امنیت ملی گفت: کمک‌های مستشاری ما نیز تا زمانی که دولت این کشور درخواست داشته باشد، تداوم خواهد داشت. حضور ایران برخلاف حضور نامشروع آمریکا و برخی دیگر از کشورهای منطقه در سوریه، تحمیلی و حاصل تجاوز غیرقانونی نظامی نیست. مستشاران ایرانی در کنار نیروهای سوری در یک سنگر حضور دارند و با هماهنگی کامل عملیات‌های علیه گروه‌های تروریستی و نجات مردم را پیش می‌برند.

 

دریابان «علی شمخانی»، نماینده مقام معظم رهبری و دبیر شورای عالی امنیت ملی، به پرسش‌های مطرح‌شده درباره دلایل خروج آمریکا از برجام، سیاست‌های منطقه‌ای ایران و دلایل حضور مستشاران نظامی کشورمان در عراق و سوریه، تحولات امنیتی منطقه به‌ویژه موضوع انتقال سفارت آمریکا به قدس شریف و نتایج راهپیمایی بازگشت فلسطینی‌ها و… پاسخ داد.

 

دولت ایالات متحده آمریکا برجام را توافق‌نامه زیا‌‌‌ن‌باری دانست و به‌صورت یکجانبه از آن خارج شد. سه بهانه از سوی آمریکا در این رابطه شامل کافی‌نبودن تعهدات و محدودیت‌های هسته‌ای ایران، پیش‌بینی‌نشدن سازوکارهای بازدارنده درباره برنامه موشکی به‌زعم آنها تهدیدآمیز کشورمان و همچنین مرتبط‌نشدن امتیازات داده‌شده به ایران و ضرورت بازبینی در سیاست‌های منطقه‌ای عنوان شده است. درباره دو موضوع اول تا حدود زیادی از سوی مسئولان جمهوری اسلامی ایران توضیحات لازم ارائه شده، اما در بخش سیاست‌های منطقه‌ای ایران با توجه به تحولات سریع و پیچیده‌ای که در این حوزه وجود دارد، ابهام‌ها و اختلاف‌نظرهایی مشاهده می‌شود که نیازمند توضیح و تبیین بیشتر است. اساسا چه ضرورت‌ها و اهدافی در شکل‌گیری سیاست‌های منطقه‌ای ایران نقش دارد و چرا آمریکا، غرب و برخی کشورهای منطقه این سیاست‌ها را تهدیدآمیز می‌دانند؟

 

قبل از پاسخ به پرسش شما لازم می‌دانم به نکته‌ای درباره ضرورت توجه بیشتر رسانه‌های داخلی و کارشناسان سیاسی و امنیتی به تشریح سیاست‌های منطقه‌ای ایران که بدون شک برگ برنده ما در تامین امنیت ملی و منافع پایدار منطقه‌ای است اشاره کنم. به‌تازگی مقاله‌ای در روزنامه شرق به قلم یکی از دیپلمات‌های سابق با عنوان «برگ‌های برنده را نسوزانیم» منتشر شد که از نظر من خیلی تعجب‌آور بود. بیشتر از این زاویه که چطور شخصی که سابقه کار طولانی در عرصه دیپلماتیک دارد، با نگاهی بسیار سطحی و متاثر از فضاهای ژورنالیستی غربی مسائل منطقه را تحلیل می‌کند. شاید این قرائت‌های نادرست به این دلیل مطرح می‌شود که اهداف واقعی و دستاوردهای کم‌نظیر ما در منطقه به‌خوبی بیان نمی‌شود و مسئولان نوعا به‌واسطه مشغله‌های فراوان کمتر فرصت دارند گزارش اقدامات این حوزه را به افکار عمومی ارائه کنند. به‌هرحال این مثال تاییدکننده تاکید شما بر ضرورت گفت‌وگوی بیشتر و تشریح دقیق‌تر سیاست‌های منطقه‌ای ایران است.

اما درباره سوال شما باید بگویم که اساسا امروزه مسائل سیاست خارجی و امنیت بین‌الملل  از مسائل داخلی و امنیت ملی قابل‌تفکیک نیست و بر یکدیگر اثرگذار هستند. این کشورها هستند که با سیاست‌ها و خط‌مشی‌گذاری می‌توانند از تحولات منطقه پیرامون خود برای افزایش قدرت و امنیت استفاده کنند یا به‌گونه‌ای عمل کنند که امنیت خود و دیگران را به مخاطره بیندازند.

به‌طورقطع سیاست‌های منطقه‌ای ایران در امتداد سیاست داخلی و مبتنی بر افزایش ضریب امنیت ملی و تامین منافع و ارزش‌های بنیادین نظام است. ارزیابی سیاست‌های منطقه‌ای ایران نیز به‌روشنی مشخص‌کننده جهت‌گیری ثابت این سیاست‌ها در مسیر تامین اهداف عنوان شده است.

به‌طور‌کلی سه عاملی که با عنوان بهانه خروج آمریکا از برجام مطرح شد، همگی از مولفه‌های قدرت جمهوری اسلامی هستند و تلاش کشورهای رقیب و یا معاند ایران برای محدودسازی این سه مولفه نیز نشان‌دهنده موفقیت ایران در تولید قدرت با استفاده از عوامل ذکرشده است. به‌طورقطع بدون تولید قدرت در حوزه‌های سخت و نرم نمی‌توان به امنیت ملی و منافع پایدار دست یافت، بنابراین می‌توان نتیجه گرفت رویکرد منفی کشورهایی که شما از آنها نام بردید نه به‌دلیل ماهیت تهدیدآمیز فعالیت‌های هسته‌ای،