پانزدهم خردادماه برابر با پنجم ژوئن از سوی سازمان ملل به عنوان روز جهانی محیط زیست انتخاب شد تا گام‌هایی را برای افزایش آگاهی مردم در حفظ محیط زیست و تحریک سیاستمداران به گرفتن تصمیماتی برای مقابله با تخریب محیط زیست و گونه‌های زیستی جانوری برداریم.   سال ۱۹۷۲ سازمان ملل متحد برای نخستین […]

 

پانزدهم خردادماه برابر با پنجم ژوئن از سوی سازمان ملل به عنوان روز جهانی محیط زیست انتخاب شد تا گام‌هایی را برای افزایش آگاهی مردم در حفظ محیط زیست و تحریک سیاستمداران به گرفتن تصمیماتی برای مقابله با تخریب محیط زیست و گونه‌های زیستی جانوری برداریم.

 

سال ۱۹۷۲ سازمان ملل متحد برای نخستین بار در شهر استکهلم سوئد کنفرانسی را با موضوع انسان و محیط زیست برگزار کرد.

 

همزمان با این کنفرانس مجمع عمومی سازمان ملل، قطعنامه‌ای را تصویب کرد که منجر به تشکیل UNEP (برنامه محیط زیست سازمان ملل) شد و حالا ۴۶ سال است که UN (سازمان ملل متحد) در سراسر جهان مراسم ویژه‌ای را به مناسبت این روز برگزار می‌کند.

 

ماموریت UNEP این است که سیاستگذاری‌های دولت‌ها و مشارکت ملت‌ها در مراقبت از محیط زیست را با ایده‌پردازی، اطلاع رسانی و توانمندسازی مردم برای بهبود کیفیت زندگی خود و بدون به خطر انداختن نسل‌های آینده، تشویق و ترغیب کند.

 

این روز (روز جهانی محیط زیست) در ایران آغاز یک هفته به همین عنوان است. به بهانه این روز وضعیت کلی محیط زیست گلستان را از یک دکترای محیط‌زیست جویا شدیم و مزدک دربیکی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: معضل آب موضوع بسیار مهمی است و چند سالی است که گلستان در تنش آبی قرار دارد.

 

 

 

آورد رودخانه‌های استان به شدت کاهش یافت

 

این دکترای محیط زیست افزود: بر اساس مستنداتی که آب منطقه‌ای گلستان منتشر کرده، در قسمت‌ شمال استان به خط قرمز بهره‌برداری از منابع آبی رسیده‌ایم و این وضعیت بحرانی هم منابع آب‌های سطحی و هم سفره‌های زیرزمینی ما را تحت تأثیر قرار داده است.

 

شاید بر روی کاغذ برنامه‌ای داشته باشیم اما به طور عملی هیچ برنامه مدیریتی نداریم و شهرها و روستاهای ما بی‌ضابطه بزرگ می‌شوند و منابع اطرافشان را می‌بلعندوی بااشاره به این‌که آورد رودخانه‌های استان به شدت کم شده است، ادامه داد: در رودخانه اترک در حوضه آبریز اترک که یکی از مهم‌ترین حوضه‌های آبریز ایران است هم، با معضل آورد آب مواجه هستیم.

 

دربیکی به دلایل این موضوع اشاره و بیان کرد: سدسازی در بالادست رودخانه (در خراسان شمالی) و سوء مدیریت باعث شده در پایین دست اترک در گلستان هیچ آبی وجود نداشته باشد.

 

وی با بیان این‌که دبی آب چشمه‌های استان هم به شدت کاهش یافته است، تصریح کرد: در بعضی از نقاط استان چشمه‌ها کاملاً خشک شده‌اند و چشمه‌های بعضی از نقاط هم برای کشاورزی و شرب قابل استفاده نیستند.

 

 

 

افزایش تعرض به منابع ملی به بهانه توسعه در گلستان

 

این دکترای محیط زیست با بیان این‌که تعرض و دست‌اندازی‌ها به منابع ملی گلستان را می‌توان از چند زاویه مورد بررسی قرار داد، گفت: هم اکنون شاهد تعرض سکونتگاه‌های انسانی به اراضی ملی و دست‌اندازی به مناطق حفاظت شده و منابع ملی که مدیریت می‌شوند (پارک ملی، ذخیرگاه‌ها و پارک‌های جنگلی) هستیم، که نمونه‌هایی از آن را در در روستای زیارت، جهان نما، چهارباغ و علی‌آباد می‌توان مشاهده کرد.

 

با ۱۲ پاسگاه هنوز نتوانسته‌ایم حفاظت فیزیکی پارک ملی گلستان را تضمین کنیم و همچنان جای نگرانی وجود دارد و شاهد وقوع تخلف صید و شکار در آن هستیموی به نوع دیگر تعرض به منابع ملی هم اشاره و بیان کرد: نوع دیگر تعرض‌ها به بهانه توسعه کشاورزی، اقتصادی و گردشگری در اراضی ملی استان اتفاق می‌افتد و به بهانه توسعه تغییر کاربری انجام می‌شود.

 

دربیکی تصریح کرد: این تغییر تنها در همان محدوده صورت نمی‌گیرد و بعد از گرفتن مجوز، برنامه‌های دیگری هم اجرا می‌شود که نمونه‌هایی از آن را می‌توان در طرح توسعه پرورش میگو و موافقت محیط زیست برای واگذاری چند هزار هکتار از جنوب تالاب بین‌المللی گمیشان، مشاهده کرد.

 

دربیکی هرچند ارزیابی نهایی از وضعیت کلی محیط زیست گلستان ارائه نکرد اما اشاره به موضوعاتی که همچنان محیط زیست گلستان را تهدید می‌کند، نشان می‌دهد حال روز منابع آبی، مناطق حفاظت شده، تالاب‌ها و … در استان خوب نیست موضوعی که مدیرکل حفاظت محیط زیست گلستان نه تنها آن را تایید نمی‌کند بلکه اعتقاد دارد وضعیت استان در بعضی از حوزه‌های مرتبط با محیط زیست به مراتب از استان‌های همجوار (گیلان، مازندران، خراسان شمالی و سمنان) بهتر است.

 

امیر عبدوس با اشاره به این‌که خوب و بد، نسبی است، به خبرنگار مهر اظهار کرد: شاید بهتر باشد وضعیت محیط زیست گلستان را با استان‌های مشابه خودش همچون گیلان، مازندران، سمنان و خراسان شمالی بسنجیم.