میان همه اظهارنظرها آنچه کارلوس کیروش گفت لپ کلام بود و حرف حق. سرمربی پرتغالی بی آنکه برای خود سهمی بردارد، گفت که این برد به خاطر قدرت جنگندگی تیم ایران بود. مقابل تیمی که ۷۲ درصد اعضایش در اروپا متولد شدند و فقط تبار مراکشی داشتند، خوش شانس بودیم و این غیر قابل کتمان […]
میان همه اظهارنظرها آنچه کارلوس کیروش گفت لپ کلام بود و حرف حق. سرمربی پرتغالی بی آنکه برای خود سهمی بردارد، گفت که این برد به خاطر قدرت جنگندگی تیم ایران بود.
مقابل تیمی که ۷۲ درصد اعضایش در اروپا متولد شدند و فقط تبار مراکشی داشتند، خوش شانس بودیم و این غیر قابل کتمان است اما به گونه ای هم بازی نکردیم که لیاقت پیروزی را نداشته باشیم. موضوع مهم این است که سرمربی ایران بی دلیل حرف از بازی زیبا و تلاش مضاعف نزد. مراکش را تمجید کرد و ایران را خوش شانس نامید و البته پیروزی را متعلق به مردانش دانست که با تمام وجود خود بازی کردند.
بازی ایران مقابل مراکش نبرد حقیقی میان غیرت و تعصب اعضای تیم و قدرت فنی و روانی مراکشی ها بود. از همان شروع بازی متوجه شدیم که مغربی ها می توانند ما را تحت تاثیر قرار دهند و تیم روپا و زنده ای دارند که به دلیل تعدد بازی های سطح بالا و حضور در باشگاه های اروپایی اعتماد به نفس فاحشی دارند ولی آنها از قوه ای بی بهره بودند که در تمام تیم ایران جاری بود و آن کشاندن آخرین لایه های غیض آلود برای دفاع از کیان ایران است.
نفرات ایرانی مثل سربازانی بودند که حاضر بودند جان بدهند ولی به رقیب اجازه گلزنی و تملک بازی را ندهند. نه تنها چنین شد بلکه خود گل زدیم و مالک هر سه امتیاز مسابقه شدیم! این پیروزی از آن رگ غیرت تمامی اعضای تیم بود که لحظه ای از برانگیختگی در نیامد!
