شهلا منصوریه: طرح اقامتگاه بومگردی، شامل خانه های روستایی است که برای پذیرایی گردشگران داخلی و خارجی آماده می شود که عمدتا ساختار روستایی دارند و برخلاف هتل ها که ویژگی یکسانی دارند، دارای ویژگی های خاص محیطی، بومی و محلی است که برای گردشگران جذابیت دارد. این اقامتگاه ها اصولا خانه های قدیمی بازسازی […]
شهلا منصوریه: طرح اقامتگاه بومگردی، شامل خانه های روستایی است که برای پذیرایی گردشگران داخلی و خارجی آماده می شود که عمدتا ساختار روستایی دارند و برخلاف هتل ها که ویژگی یکسانی دارند، دارای ویژگی های خاص محیطی، بومی و محلی است که برای گردشگران جذابیت دارد. این اقامتگاه ها اصولا خانه های قدیمی بازسازی شده است که برای گردشگران خارجی و بسیاری از گردشگران داخلی که بیشتر برای تجربه حضور در مکان های سنتی مردم هر منطقه به آن جا سفر می کنند، جاذبه ایجاد می کند و به همین دلیل ساکنین روستا سعی می کنند در آماده سازی، تزئینات داخلی خانه ها، غذاهای محلی و صنایع دستی به شیوه سنتی، از فرهنگ و سنت خود که بیانگر زندگی اصیل ایرانی است، استفاده کنند، زیرا جذابیت اقامتگاه هایی روستایی برای توریست ها، نوع فرهنگ و سنت آنهاست.
«سابقه این طرح در کشور ما به گذشته های نه چندان دور در برخی مناطق بازمی گردد. بسیاری از مردم روستا به صورت اتفاقی متوجه شدند که گردشگران به دلیل تنوع زندگی روستایی با شهری، به این مناطق سفر می کنند و زندگی روستایی برایشان جذابیت دارد؛ به همین جهت در زمینه توسعه و گسترش جذابیت های روستا که دارای جاذبه های تاریخی و فرهنگی نیز می باشد کوشیدند. این عامل کم کم، گزینه مناسب، زمینه ساز و شروع اقامتگاه های بومگردی در کشور شد.» اینها صحبت های کارشناس گردشگری و طبیعتگردی است.
اردشیر اروجی می گوید: در سال ۹۲ فقط ۳۰ واحد اقامتگاه بوم گردی در کشور وجود داشت، که اکنون به بیش از ۷۰۰ واحد افزایش پیدا کرده است و طبق گفته سازمان میراث فرهنگی و گردشگری تا چند سال آینده شمار بومگردی ها به بیش از ۲۰۰۰ واحد می رسد.
وی می افزاید: این با طرح اما و اگرهای زیادی همراه بود و برای رقبایش که هتل ها محسوب می شدند و خود را انحصاری تلقی می کردند، انتقادهای زیادی به همراه داشت. اما ناگفته نماند که این نوع اقامتگاه ها بیشتر در مناطق کم درآمد که بتوانند نیازهای اولیه و ثانویه خود را تامین کنند ایجاد می شود. روستانشینانی که می خواهند اقتصاد بومی خود را رونق بدهند.
فعالیت های بزرگ با سرمایه اندک
این فعال گردشگری و بومگردی می افزاید: بسیاری از جوانان با هزینه ها و سرمایه گذاری کم و اصولی به بازسازی و مرمت اماکنی پرداختند که می دانستند که درآمدزایی قابل قبولی برایشان خواهد داشت. همچنین با ایجاد یک سایت اینترنتی به معرفی اقامتگاه خود پرداختند و اکنون به یک مرکز جذب گردشگر خارجی مبدل شده است که درآمدش که از طریق ورود توریست ها و گردشگران است راضی و خوشنود هستند.
اروجی می افزاید: گردشگرانی که طبیعتگردی و بومگردی را انتخاب می کنند می‌خواهند در دل طبیعت به آرامش و آسایش برسند و با شیوه های زندگی سنتی و طبیعی و بومی از نزدیک آشنا شوند. حتی تمایل دارند مدتی هم به شکل سنتی و بومی زندگی کنند. این روزها بومگردی به یکی از پر‌طرفدارترین شاخه‌های گردشگری در جهان تبدیل شده است، چون از یک طرف ضمن احترام به شیوه های زیست سنتی و بومی در مورد حفظ محیط زیست نیز حساسیت های خاص خود را دارد.
وی ادامه می دهد: البته کسانی هم هستند که تمایل دارند در هتل ها اقامت کنند. بنابراین این سمبل ها دلیل نمی شود که در زمینه هتل کم کاری شود و در راستای توسعه و بهینه تر شدن آن ها تلاش نکرد. بنابراین باید به سلایق مختلف مردم احترام گذاشت و از همه انواع اقامت ها استقبال کرد.
این فعال گردشگری بهترین پتانسیل برای ایجاد این اقامتگاه ها را روستاها و شهرهای کویری ایران می داند و می افزاید: بسیاری از مناطق ایران پتانسیل های اقامتگردی را دارند و این موضوع به جاذبه های تاریخی، طبیعی و فرهنگی آن منطقه بستگی دارد. مناطق روستایی کشورمان به دلیل دارا بودن فرهنگ غنی از جاذبه های فرهنگی و آئینی برخوردارند. صنایع دستی یکی از جذابیت های جذب توریست است. گردشگران دوست دارند که با فرهنگ و سنت اقوام مختلف آشنا شوند. در سیستان و بلوچستان روستای گلپورگان مستعد این فعالیت است. افراد روستا کارهای سفالی قدیمی را به همان سبک و سیاق گذشته انجام می دهند که مورد علاقه بخشی از گردشگران است.
۱٫ خوشبختانه گردشگرانی که به ایران می آیند بیشتر گردشگران فرهنگی هستند و علاقه مند هستند که با فرهنگ و سنت ایران آشنا شوند، روستاهایی که سمت آذربایجان است، جاذبه های فراوانی برای توریست های خارجی دارند. اما به دلیل عدم ارتباط منسجم بین این اقامتگاه ها و تورهای گردشگری هنوز ظرفیت های بسیاری در این حوزه از دید گردشگران خارجی، پنهان مانده است.
۲٫ شهرهای کویری ایران هم جذابیت های زیادی دارد. مثل نیاسر کاشان، روستای نایبندان طبس، کویر مرنجاب، کویر مصر و … دارای جاذبه های فرهنگی و تاریخی منحصربه خود هستند. برخی با بازسازی کاروانسراها و برخی دیگر بازسازی خانه های روستایی به عنوان اقامتگاه های بومگردی موجب جذب گردشگر شده اند. پذیرایی با غذاهای بومی و محلی، فضای روستا، طبیعت بکر جذابیت زیادی برای گردشگر دارد.
۳٫ در حال حاضر که اقامتگاه های بومگردی برای گردشگران خارجی، جذابیت خاصی پیدا کرده است باید سعی کنیم که این جذابیت را افزایش بدهیم. با نظارت سازمان میراث فرهنگی و تعیین ضوابط و مقررات، کیفیت کار و رعایت بهداشت در فضا و غذا و برخورد مناسب و در شان، بالاتر می رود و در نتیجه موجب رضایت گردشگر می شود.
باکس
۱
یکی از رایج ترین و متداول ترین نوع اقامتگاه ها، هتل است که از یک تا پنج ستاره متفاوت است و دارای امکانات مختلفی مثل تخت خواب، حمام، سرویس بهداشتی، آشپزخانه مختصر و… می باشد و افراد و تیپ های خاصی از آن ها استفاده می کنند. خانه های اجاره ای؛ نوع دیگری از اقامتگاه است که در شهر به گردشگران اجاره داده می شود.
۲
خانه های مسافر سنتی یکی دیگر از انواع اقامتگاه هاست که در شهرهایی مثل یزد و کاشان و اصفهان رایج است و به صورت بازسازی خانه های سنتی ارزشمند است. مانند هتل شاه عباسی در اصفهان، هتل رستوران شاه عباسی مهریز، اقامتگاه بومگردی خانه صفا کاشان، خانه تاریخی عامری ها از اقامتگاه های ارزشمند هستند که در کشور به تعداد زیاد وجود دارد.
۳
نوع دیگری از انواع اقامتگاه هاست ادامه می دهد: مهمانپذیرها نیز نوع دیگری از اقامتگاه هاست که بسیاری از سازمان ها برای رفاه حال کارمندان خود در آنها را در اختیارشان قرار می دهند. مجتمع فرهنگیان یا خانه معلم ها هم در این زمره قرار دارد. پانسیون هم نوعی اقامتگاه است که بنا به سلیقه و درآمد اقتصادی گردشگر از آن استفاده می شود.
