فوتبال ایران به سادگی با پایان دوران بازیگری یک فوتبالیست فوق العاده موافقت کرد نه مخالفتی در کار بود و نه تلاشی برای بازگشتن. پایان فوتبال مجتبی جباری، در زمانی رقم خورد که او برای احیا به ایران برگشته بود. لحظه پایان فوتبال، برای هیچکس شیرین نیست اما گاهی اوقات، این لحظه تبدیل به یک […]
فوتبال ایران به سادگی با پایان دوران بازیگری یک فوتبالیست فوق العاده موافقت کرد نه مخالفتی در کار بود و نه تلاشی برای بازگشتن.
پایان فوتبال مجتبی جباری، در زمانی رقم خورد که او برای احیا به ایران برگشته بود.
لحظه پایان فوتبال، برای هیچکس شیرین نیست اما گاهی اوقات، این لحظه تبدیل به یک روند طولانی و سخت می‌شود. بازیکنانی که قصد خداحافظی ندارند اما عملا، در موقعیتی قرار می‌گیرند که ترجیح می‌دهند به جای ادامه یک جنگ طولانی خانه نشین شوند.
مجتبی جباری اول فصل، برای احیای فوتبالش به ایران برگشت. در تمرینات با سر و صدای زیاد از او استقبال شد و از همان بازی اول هم در ترکیب قرار گرفت اما خیلی زود مدیران باشگاه او را خانه نشین کردند. جباری تا پایان فصل، برای حل شدن مشکلش با استقلال صبر کرد و بعضی تیم‌ها هم به او پیشنهاد دادند اما آنقدر دوری‌اش از فوتبال طولانی شد که تصمیم به خداحافظی گرفت. خداحافظی اجباری که خواست جباری نبود اما به او تحمیل شد.
قبل از جباری، محرم نویدکیا بازیکنی بود که به همین شکل از فوتبال کنار رفت. نویدکیا دو فصل آخر بازی، مسابقات زیادی را به خاطر حاشیه و قهر از دست داد و لیگ شانزدهم، در میانه فصلی که جای ثابتی در ترکیب اصلی نداشت فوتبال را کنار گذاشت. حتی در دربی اصفهان، بازیکنان زیادی تلاش کردند به نویدکیا اجازه خداحافظی ندهند اما در نهایت، این بازیکن تصمیمش را عملی کرد.
کریم باقری، لیگ نهم ستاره پرسپولیس بود اما لیگ دهم، با وجود نداشتن هافبک‌های خوب علی دایی در بیشتر بازی‌ها او را نیمکت نشین می‌کرد. این شکل تغییر موقعیت، برای باقری قابل هضم نبود و او در میانه فصل تصمیم به خداحافظی گرفت. باقری ۳۶ ساله، هنوز قصد خداحافظی نداشت و تازه به تیم ملی برگشته بود اما این در نهایت، پیش از پایان فصل از فوتبال کنار رفت.
یکی دیگر از بازیکنانی که ناخواسته فوتبال را کنار گذاشت، یحیی گل‌محمدی بود. گل‌محمدی اواخر لیگ هفتم، چند بازی بازیکن مربی صبا باتری بود اما قصد خداحافظی از فوتبال را نداشت. با این حال، جدایی اجباری از صبا و بیرون ماندن طولانی مدت، باعث شد آمادگی‌اش را از دست بدهد و در نهایت دوران بازی‌اش به پایان برسد.
یکی از قدیمی‌ترین و اولین بازیکنانی که فوتبالش به این سبک به پایان رسید هم احمدرضا عابدزاده است. عابدزاده سال ۷۹ بخاطر اختلاف با پروین از پرسپولیس کنار گذاشته شد و به سایپا رفت. او در سایپا، فرصت بازی پیدا نکرد و نیمکت نشین بود. تلاش عابدزاده برای بازگشت به زمین چمن اما با سکته مغزی برای همیشه متوقف شد. پایان عجیبی که فوتبال عابدزاده را فقط دو سال پس از درخشش در جام جهانی برای همیشه متوقف کرد.
