ناگفته پیداست که چقدر موثر است تا مربیان صاحب نام و درجه یک دنیا در تیم های کشورمان مربیگری کنند. آنها می توانند به دایره تنگ مربیان وطنی که فقط عده ای در آن حضور دارند و فرصت کار به دیگران داده نمی شود، شعاع بدهند. کریستوف دام، ورنر لورانت، جیووانی می و بسیاری از […]

ناگفته پیداست که چقدر موثر است تا مربیان صاحب نام و درجه یک دنیا در تیم های کشورمان مربیگری کنند.
آنها می توانند به دایره تنگ مربیان وطنی که فقط عده ای در آن حضور دارند و فرصت کار به دیگران داده نمی شود، شعاع بدهند.
کریستوف دام، ورنر لورانت، جیووانی می و بسیاری از مربیان خارجی در فوتبال ایران مربیگری کرده اند اما برخی از آنها آنقدر بزرگ هستند که تاثیرات حضورشان را باید جدی گرفت.
—-

اولین مربی سرشناسی بود که با افتخارات زیاد، مسافر لیگ برتر ایران شد. مصطفی دنیزلی قبل از انتخاب به عنوان مربی پاس روی نیمکت فنرباغچه و گالاتاسرای نشسته بود و با هر دو تیم، سابقه قهرمانی در سوپرلیگ ترکیه را داشت. او بار دومی که برای هدایت پرسپولیس به ایران آمد، بشیکتاش را هم قهرمان سوپرلیگ ترکیه کرده بود تا کارنامه‌ای افسانه‌ای در کشورش ثبت کند.

—-

در دوران بازی، عضوی از هلند نایب قهرمان جهان بود و مربیگری موفقی هم داشت. آری‌هان قبل حضور در پرسپولیس، سابقه مربیگری اندرلخت و فاینورد را داشت، قهرمان لیگ بلژیک شده بود و با اشتوتگارت به فینال جام یوفا رسید. آری‌هان در پرسپولیس بحران زده هم کارنامه نسبتا قابل قبولی بدست آورد.

—-

بعد جدایی غافلگیرانه قطبی، پرسپولیسی‌ها سراغ نلو وینگادا رفتند. مربی که با عربستان، قهرمان آسیا شده بود و سابقه هدایت تیم ملی پرتغال را داشت. او در مصر هم توانسته بود الزمالک را قهرمان لیگ این کشور و سوپرجام قاره آفریقا کند. وینگادا در ایران زیاد موفق نبود اما بعدها، روی نیمکت تیم امید هم نشست.

—-

مربی بزرگ بعدی را هم پرسپولیس به ایران آورد. زلاتکو کرانچار، دو تیم مختلف کرواسی را قهرمان لیگ این کشور کرده بود و در جام جهانی ۲۰۰۶، روی نیمکت کرواسی نشست. او در ایران هم موفق بود. پرسپولیس بی ستاره را در رده سوم تحویل دایی داد و با سپاهان، به قهرمانی لیگ و جام حذفی رسید. پرسپولیس پس از اخراج کرانچار و انتخاب دایی، به رده چهارم سقوط کرد و چند سال طول کشید تا دوباره به سه تیم اول جدول برگردد.

—-

رساندن کرواسی به مقام سوم جهان، بزرگترین افتخار این کشور پیش از جام جهانی ۲۰۱۸ بود که توسط میروسلاو  بلاژویچ ملقب به چیرو رقم خورد. او بعد از کرواسی سرمربی تیم ملی ایران شد و لیگ یازدهم، برای هدایت مس کرمان به کشورمان برگشت. چیرو  زمانی که یوگوسلاوی هنوز یک کشور متحد بود، دیناموزاگرب را به قهرمانی این کشور رساند و وقتی کرواسی مستقل شد، این تیم را دو بار قهرمان کرواسی کرد. بعد گراس‌هاپر را به قهرمانی سوئیس رساند و بزرگترین افتخارش رساندن کرواسی به مدال برنز جهان بود. او دو سال پیش از حضور در مس، بخاطر عملکرد موفق در تیم ملی بوسنی، مربی سال این کشور هم شد.

—-

سال‌ها حضور در بنفیکا و رساندن این تیم به قهرمانی لیگ پرتغال، کارنامه موفقی برای تونی پیش از حضور در تراکتورسازی محسوب می‌شد. او سابقه قهرمان کردن بوردو در جام اینترتوتو را هم داشت. البته تونی اولیویرا، این افتخارات را حدود دو دهه پیش از حضور در ایران بدست آورد و با قهرمانی جام حذفی، تراکتورسازی را به اولین جامش در سطح اول فوتبال ایران رساند.

—–

پرسپولیس برای تیم کهکشانی‌اش، یک مربی کهکشانی انتخاب کرد. کسی که با الاهلی ۶ قهرمانی مصر، ۴ قهرمانی جام باشگاه‌های آفریقا و یک سومی جام باشگاه‌های جهان را داشت. کارنامه مانوئل ژوزه در ایران اما، افتضاح مطلق بود. او تیم را بعد از یک نیم فصل پرحاشیه، در رده دوازدهم تحویل گل‌محمدی داد و با شکایت از سرخپوشان، غرامت سنگینی از آن‌ها گرفت.

—–

دوره اولی که سرمربی تیم ملی شد، به عنوان سرمربی هیچ افتخار و حتی کارنامه قابل دفاعی نداشت اما وقتی به پرسپولیس برگشت، یکی از پرافتخارترین انتخاب‌های این باشگاه بود. برانکو ایوانکوویچ پس از دوران موفق با تیم ملی و هدایت ایران در جام جهانی، با دیناموزاگرب دوگانه داخلی را برد و در سوپرلیگ چین قهرمان شد.

—-

در کارنامه باشگاهیش، فقط یک قهرمانی لیگ داشت اما کامرون را به جام جهانی رسانده بود و با جامائیکا، قهرمانی جام کارائیب را داشت و به فینال گلد کاپ رسید. وینفرو شفر مهمترین افتخارش البته، قهرمان کردن کامرون در جام ملت‌های آفریقاست. او در استقلال هم فعلا موفق بوده و این تیم را به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا رسانده است.

—-

حدود سه دهه قبل، مربی بزرگی در فوتبال اروپا بود. کسی که سوسیداد را قهرمان کوپا دل ری کرد و رئال مادرید را به قهرمانی لالیگا رساند. جان توشاک خودش هم دو سال پیاپی، به عنوان مربی برتر لالیگا انتخاب شد. با این حال دوران طلایی‌اش، ادامه پیدا نکرد و فقط سال ۹۵ توانست دیپورتیوو را قهرمان سوپرجام اسپانیا کند. حالا او به تراکتورسازی آمده تا پس از قهرمانی در اروپا و آفریقا، در آسیا هم یک قهرمانی لیگ به کارنامه‌اش اضافه کند.

 

 

لینک کوتاه :