
فرشته برزگر، خبرنگار «بازار کساد» که همیشه ورد زبان بازاریان است و تا از وضع اقتصادشان میپرسیدی، آهی میکشند و میگویند: «بازار کساد است». این بهانهای شده تا فروشندگان برای سرپا نگهداشتن خود و برخی نیز برای کسب درآمد بیشتر چه بهصورت قانونی و یا غیرقانونی، اجناس و کالاهای خود را با کمترین سود بفروشند […]
فرشته برزگر، خبرنگار
«بازار کساد» که همیشه ورد زبان بازاریان است و تا از وضع اقتصادشان میپرسیدی، آهی میکشند و میگویند: «بازار کساد است». این بهانهای شده تا فروشندگان برای سرپا نگهداشتن خود و برخی نیز برای کسب درآمد بیشتر چه بهصورت قانونی و یا غیرقانونی، اجناس و کالاهای خود را با کمترین سود بفروشند تا مشتری جذب کنند و یا با ابزاری به نام «زبان» چنان کالای خود را تبلیغ کنند که مشتری با میل خود، هزینههای فراتر از سود را نیز بپردازد.
در این میان خریداران هستند که در بازار کساد فروشندگان دچار سردرگمی میشوند و اطمینان به افراد به یک ریسک برای آنها تبدیل میشود.
تفاوت قیمت اجناس در عرضه کالاهای خرد و دارای قیمت درج شده بر روی آنها در مراکز عرضه چندان به چشم نمیخورد و قیمت مصوب و مشخص، کار مشتری و خریدار را برای اعتماد به فروشندگان راحت میکند اما در خصوص کالاهایی که قیمت مشخصی روی آن درج نشده، فروشنده است که باید با سود منطقی، مشتری را راضی نگهداشته و اعتماد او را جلب کند.
آواز دهل از دور خوش است
مهدی عنایتی فروشنده نمایندگی لوازم خانگی در همدان، میگوید: کالاهای عرضه شده در فروشگاههای نمایندگی و همچنین قیمت نشانهای تجاری باید یکسان باشد اما در اجناس مختلف که هیچ شرکتی آنها را پشتیبانی نمیکند، قیمتها متفاوت است.
او معتقد است که چون در سایتها و شبکههای مختلف فضای مجازی، قیمت اجناس کارخانهای و نشانهای تجاری درج میشود و شرکتها نیز بازرسی میکنند به طور معمول کالاها در یک قیمت به فروش میرسند و قیمتها مشخص است اما بعضی فروشگاهها نسبت به خرید خود و هزینههای کمتری که دارند و همچنین تمایل به سود کمتر، ارزانتر میفروشند.
عنایتی ادامه میدهد: قیمت کارخانه مشخص است و شرکتهای بازرگانی سود مجاز را بین پنجتا هفت درصد تعیین میکنند اما هر فروشگاه به فراخور تمایل خود سود دریافت میکند. در مواردی فروشگاههایی که اجاره بالایی میپردازند تمام هفت درصد سود را از مشتری میگیرند.
او در پاسخ به این سؤال که آیا نظارتی در این خصوص انجام میشود و بازرسیها در بهبود اوضاع مؤثر است یا خیر؟، میگوید: نظارت چندانی در این زمینه وجود ندارد؛ در مورد اینکه میگویند بازرسی میشود باید بگویم که آواز و دهل از دور خوش است.
این فروشنده لوازم خانگی تأکید میکند: اگر هم کاری در فروشگاههای لوازم خانگی انجام میشود از سوی اتحادیه است و حتی برخورد باعرضه کالای قاچاق نیز از سوی اتحادیه صورت میگیرد البته این را هم اضافه کنم که از تولید داخلی حمایت نمیشود و همه یا تعطیل میشوند یا نیمه تعطیل.
عنایتی به هزینه بارانداز و گمرک واردات لوازم خارجی اشاره میکند و معتقد است در مواردی که برخوردی با ورود کالای قاچاق وجود ندارد ۷۰ تا ۸۰ درصد کالاها یا قاچاق میشوند و یا افرادی گمرک را دور میزنند، کالاها را وارد بازار میکنند و ارزانتر میفروشند.
*سامانه ۱۲۴ در خدمت مردم
رئیس اداره نظارت و بازرسی صنعت، معدن و تجارت استان همدان تأکید میکند: فروش کالای اصل به تعهدات فروشندگان برمیگردد و کلیه فروشندگان از نظر قانون ضامن کالایی هستند که میفروشند به طوری که کالا هرگونه مشکلی داشته باشد این نیست که خریداران، کالا را به شرکت فروش بازگردانند و فروشندگان باید طبق ضوابط قانونی عین کالا را تحویل دهند. فروشنده باید وقتی میگوید کالا چینی است چینی باشد و وقتی میگوید آلمانی است، آلمانی باشد. در برخی اجناس، برند غیر چینی نداریم اما در برخی موارد دیده میشود که روی بستهبندی ساخت کشور اروپایی لحاظ میشود و روی خود جنس ساخت چین لحاظ شده است.
او به مردم توصیه میکند که سعی کنند جنس را بشناسند و قیمتگذاری مشابه انجام دهند. قیمت عرف را بدانند و افزایش یا کاهش قیمت نسبت به قیمت عرف را بسنجند.
شجاعی اضافه میکند: مردم میتوانند از نمایندگیهای خدمات پس از فروش در خصوص کیفیت لوازم خانگی بپرسند چراکه این افراد شناخت دارند که دستگاهها تا چه میزان از کیفیت قابل قبول برخوردار هستند و یا میتوان از افراد با تجربه سؤال و سپس نسبت به خرید اقدام کرد. بازار سیال است و نشانهای تجاری جدید وارد بازار میشود و امکان شناخت دقیق وجود ندارد اما شناخت تجربی میتواند کمک کند که خرید بهتری داشته باشند.
او از مردم میخواهد که شکایات خود را با سامانه ۱۲۴ سازمان صنعت، معدن و تجارت در میان بگذارند و سازمان نیز شکایات را دریافت، بررسی و به اتاق اصناف جهت پیگیری ارسال میکند.
حال با توضیحات مطرح شده از سوی رئیس اداره نظارت و بازرسی صنعت، معدن و تجارت و در شرایطی که بازاریان خود به این اذعان دارند که با نظارت و بازرسی، چندان نمیتوان تفاوت در دریافت سود از سوی فروشگاهها را سر و سامان داد، مردم چارهای جز اعتماد همراه با ریسک و یا تحقیقات همراه با سردرگمی از فروشگاههای مختلف ندارند اما چرا باید اجازه داد که روحیه بیاعتمادی به یکدیگر جای خود را هرروز بیشتر از قبل در میان مردم باز کند و بازار اطمینان را کساد کرد؟ به قول خود فروشندگان تنها وجدان است که میتواند در این میان راهگشا باشد و بس.