دونالد ترامپ در حاشیه دیدار روز چهارشنبه خود با امیر کویت، انجام دیدار و مذاکره با آقای روحانی را محتمل دانسته بود. بر پایه اعلام دفتر رئیس جمهور، آقای روحانی قصد دارد همچون سال‌های گذشته برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک سفر کند. در شرایطی که آمریکا به طور یکجانبه از برجام […]
دونالد ترامپ در حاشیه دیدار روز چهارشنبه خود با امیر کویت، انجام دیدار و مذاکره با آقای روحانی را محتمل دانسته بود. بر پایه اعلام دفتر رئیس جمهور، آقای روحانی قصد دارد همچون سال‌های گذشته برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک سفر کند. در شرایطی که آمریکا به طور یکجانبه از برجام خارج شده و اتحادیه اروپا در مقابل آمریکا ایستاده است، مشاهده می کنیم که ناقض بزرگ برجام یعنی ترامپ سخن از مذاکره به میان می آورد. ترامپ از بیان مکرر مذاکره ۲ هدف را دنبال می کند. اول اینکه اروپا را تحت تاثیر خود قرار داده و آنان را در حمایت از اقتصاد ایران از طرق حمایت از شرکت های کوچک و متوسط، دچار تردید کند. دومین هدف ترامپ این است که نگاه جامعه جهانی را نسبت به خود تغییر داده و از خود چهره ای منطقی به نمایش بگذارد. در چنین شرایطی حرکت ایران در مقابل او باید بسیار سنجیده باشد. اگر کارشکنی دولت جدید آمریکا نبود می توانستیم بگوئیم برجام یک پیروزی برای ما محسوب می شد. هرچند که نباید منکر فوائد برجام باشیم. اگر واقع بینانه به برجام نگاه کنیم می بینیم که، برجام توانست جو ایران هراسی در جهان را از بین ببرد. برجام توانست انزوای ایران در عرصه بین الملل را از بین ببرد و سایه جنگ را از سر ایران دور کند. بنابراین کسانی که دیروز و امروز علیه برجام سخن می گویند در واقع نمی خواهند با حقیقت رو به رو شوند. اگر برجام همچنان پاربرجا بود و آمریکا از آن خارج نمی شد، امروز وضعیت اقتصادی کشور نیز نا بسامان نمی شد. این نکته قابل توجه است که در هنگام انعقاد توافق نامه برجام، ایران اعلام کرده بود که اجازه نمی دهد آمریکا در عرصه اقتصادی ایران وارد شود. در واقع برجام برای آمریکا هیچ سود اقتصادی نداشت و تنها برای اروپا و چین و روسیه می توانست بازار هدف داشته باشد. به همین دلیل ترامپ تاجر وقتی دید بازار ایران جایی برای آمریکا ندارد، تصمیم گرفت از آن خارج شود. اکنون زمانی است که ایران نباید اجازه دهد ابتکار عمل به دست ترامپ افتاده و او به اهداف خود نائل گردد. بر همین اساس اگر قرار به مذاکره باشد، ایران حتماً باید پیش شرطی را برای آمریکا در نظر بگیرد. در واقع ما نباید از مذاکره هراسی داشته باشیم اما باید هوشمندانه به موضوع مذاکره نگاه کرده تا ابتکار عمل را به حریف واگذار نکنیم. فراموش نکنیم که پیش از این وزیر امور خارجه کشورمان، مذاکرات برجام را در سخت ترین شرایط آغاز کرد و به نتیجه نیز رساند. باید برای مذاکره احتمالی شرایط تعین کنیم. به طور مثال باید شرط مذاکره را بازگشت آمریکا به برجام تعین کرده و اعلام کنیم که تنها در چارچوب برجام حاضر به مذاکره با آمریکا می باشیم. بنابراین می توان گفت اصل مذاکره نفی نمی شود اما باید برای مذاکره با دولتی که نسبت به تعهدات خود پایبند نبوده ، پیش شرط لازم است. گمان می رود اقدامات اخیر ترامپ و اظهارات او در خصوص مذاکره بیشتر جنبه سیاسی و تبلیغاتی داشته باشد. اما نباید فراموش کرد که ترامپ یک تاجر است و قوانین تجارت و معامله را خوب می داند. او به سیاست نیز همچون تجارت نگاه می کند. بر همین اساس او ابتدا شرایطی خاص را برای حریف خود ایجاد کرده و بر اساس آن شرایط خواسته های خود را مطرح می کند. در چنین وضعیتی ما نباید فریب بازی او خورده و تسلیم خواسته های او شویم. امروز ترامپ موفق شده با سیاست های خود شرایط را برای یک معامله بزرگ آماده سازد. در چنین وضعیتی هر نوع مذاکره ای با آمریکا به سود ترامپ تمام می شود. بر همین اساس بدون گرفتن امتیاز نباید تن به مذاکره داد.
