وقتی هنوز هم فیلمی مانند «گلنار» دیدنی و قابل‌توجه است، نمی‌دانیم باید شاد باشیم یا از تکرار نشدن آن ناراحت. فیلم سینمایی «گلنار» ساخته کامبوزیا پرتوی در سال ۱۳۶۷ ساخته شد و در زمان اکرانش با استقبال بسیاری مواجه شد. بعد از گذشت سالیان طولانی در سی و یکمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان و […]

وقتی هنوز هم فیلمی مانند «گلنار» دیدنی و قابل‌توجه است، نمی‌دانیم باید شاد باشیم یا از تکرار نشدن آن ناراحت.

فیلم سینمایی «گلنار» ساخته کامبوزیا پرتوی در سال ۱۳۶۷ ساخته شد و در زمان اکرانش با استقبال بسیاری مواجه شد. بعد از گذشت سالیان طولانی در سی و یکمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان و در بخش بهترین‌های چهل سال سینمای کودک و نوجوان، این اثر در رشته‌های مختلف نامزد شده است.
پرتوی کارگردان فیلم سینمایی «گلنار» درباره ویژگی‌های این اثر که باعث کاندیدا شدنش در بخش بهترین‌های چهل سال سینما کودک و نوجوان شد عنوان کرد: سعی کردیم نکاتی را در ساخت این اثر رعایت کنیم که برای نوجوانان جذاب باشد. خانواده مهم‌ترین عنصر این اثر بود و اهمیت بسیار آن را مطرح می‌کرد. وی در پاسخ به این سؤال که چرا اثری مثل گلنار دیگر تولید نشد می‌گوید: نمی‌دانم! شاید دیگر حمایت نبود، شاید دیگر فرصت را پیش نیاوردند. البته خود من بعد از گلنار سعی کردم دوباره به سمت و سوی تولید آثار کودک و نوجوان بروم، اما دیگر آن امنیت و حمایت نبود که بخواهم ادامه دهم.
کارگردان «ترانزیت» در رابطه با تأثیرگذاری جشنواره سینمای کودک و نوجوان بر این روند چهل‌ساله گفت: این جشنواره در دوره‌ای خیلی تأثیرگذار بود و خیلی از فیلمسازان را به سمت سینمای کودک کشاند. البته این اتفاق تنها به یک دوره ختم شد. اما بعد دیدند حمایتی در این زمینه نمی‌شود و جشنواره کودک هم دیگر اهمیت پیدا نمی‌کرد. الان هم به‌عنوان اسم مانده است و سعی می‌کنند نگهش داشته باشند.

وی در پاسخ به اینکه چرا سعی و تلاشی برای اکران عمومی فیلم‌های بسیاری که در جشنواره کودک و نوجوان نمایش داده می‌شود، نمی‌شود خاطرنشان کرد: باید اول ببینیم فیلم‌هایی که تولید می‌شود با چه سرمایه‌ای ساخته شده است. اگر سرمایه شخصی تولید کرده باشد پس تولیدکننده دلش برای پولش می‌سوزد و اقدام خواهد کرد و بسیار تلاش می‌کند که اکران شود و پولش برگردد. ولی وقتی با سرمایه دولتی می‌سازد و دولت غمخوار پولی که هزینه شده، نیست، فیلم جایگاهی ندارد. اگر هم خیلی فیلم ساخته می‌شود، دولت می‌سازد. جشنواره کودک هم سینمای کودک را پس می‌زند.
پرتوی با بیان اینکه تصمیم برای ساخت اثر جدیدی در حوزه سینمای کودک و نوجوان دارم، ولی هنوز فکری برایشان ندارم افزود: الان نمی‌توانم احساس امنیت کنم و نمی‌توانم به سمت سینمای کودک بروم. سرمایه‌گذار، آن امنیت را نمی‌تواند داشته باشد. پشتوانه‌ای نیست که بخواهیم فیلم بسازیم.