در چند روز اخیر بنرهایی در دو جبهه «جنوبی» و «غربی» از سوی اداره حفاظت محیط زیست شهرستان آمل نصب شده است با این مضمون که «با عنایت به تخریب‌ها و چالش‌های زیست‌محیطی موجود در محدوده اثر طبیعی قله دماوند به استناد قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست، به دلیل عدم ساماندهی موضوع طبیعت‌گردی در […]
در چند روز اخیر بنرهایی در دو جبهه «جنوبی» و «غربی» از سوی اداره حفاظت محیط زیست شهرستان آمل نصب شده است با این مضمون که «با عنایت به تخریب‌ها و چالش‌های زیست‌محیطی موجود در محدوده اثر طبیعی قله دماوند به استناد قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست، به دلیل عدم ساماندهی موضوع طبیعت‌گردی در منطقه، تا اطلاع ثانوی از ورود کوهنوردان و گردشگران به محدوده اثر طبیعی ـ دماوند (ارتفاع ۴۵۰۰ تا قله) ممانعت به عمل خواهد آمد که انتظار می‌رود همکاری لازم از سوی کوهنوردان و گردشگران تا زمان ساماندهی نحوه حضور افراد در محدوده این منطقه صورت پذیرد.»
این اتفاق درحالی رخ داده که فصل مناسب کوهنوردی در منطقه دماوند پایان یافته است، ضمن آنکه حد تعیین شده (۴۵۰۰ تا قله) برای ممنوعیت ورود، بالاتر از ارتفاع پناهگاه‌هایی است که در آنها تجمع گسترده کوهنوردان به همراه دفن پراکنده زباله و فضولات انسانی و تخریب گسترده گیاهان ویژه‌ی دماوند بر اثر تردد بی‌ضابطه کوهنوردان، طبیعت‌گردها و اتومبیل‌ها در مسیر دسترسی رخ می‌دهد.
یک عضو انجمن کوهنوردان ایران و از دوستداران طبیعت کوهستان و کنشگران محیط زیست معتقد است که کوهنوردی و گردشگری در دماوند دست‌کم برای پنج سال تعطیل و ممنوع شود تا این اثر طبیعی خود را بازیابد و طرحی ضابطه‌مند برای ورود به آن تهیه شود.
عباس محمدی، با طرح این پیشنهاد به دنبال ممنوعیت ورود به حد اثر طبیعی ملی دماوند (از ۴۵۰۰ متر تا قله) با اعلام حمایت این انجمن از اقدام اداره محیط زیست مازندران، گفت: بیش از ۱۰ سال است که متمرکز با سازمان های محیط زیست، منابع طبیعی، میراث فرهنگی و گردشگری و فدراسیون کوهنوردی صحبت می‌کردیم که صعود به دماوند را ضابطه‌مند کنند. انواع کوهنوردی که درحال حاضر در دماوند انجام می‌شود، بی‌ضابطه بوده و با ریخت و پاش زباله و فضولات انسانی همراه است. فرسایش خاک ایجاد شده بر اثر تردد پراکنده کوهنوردان و اتومبیل هایی که تا ارتفاع ۳۰۰۰ متر جواز ورود دارند، از ظرفیت تحمل این کوه خارج است.
وی درباره جمعیتی که سالانه دماوند را زیر پا می‌گذارند، توضیح داد: آمار دقیقی از تعداد کوهنوردانی که سالانه به این قله صعود می‌کنند در دست نیست اما سال گذشته و امسال سرشماری در یک روز شلوغ انجام شد که از حضور همزمان دو هزار تن در پناهگاه جنوبی و اطراف آن حکایت داشت. این جمعیت بدون ضابطه در هر جا کمپ می‌زند، زمین را صاف می کند تا چادرش را برپا کند و در هر جا و به هر شکلی فضولات و زباله‌های خود را رها می‌کند. این رفتارها واقعا برای جامعه کوهنورد شرم‌آور است.
عضو انجمن کوهنوردان ایران ادامه داد: با افزایش صعودهای نابه‌سامان و بدون ضابطه، پیشنهاد ممنوعیت کوهنوردی در دماوند بارها و از سوی افراد زیادی مطرح شد که معمولا به سخره گرفته می‌شد. اینک از قدمی که برای حفاظت از این اثر طبیعی ارزشمند برداشته شده ـ هرچند برای ارتفاع ۴۵۰۰ تا قله ـ خوشحالیم و امیدواریم تصمیم‌گیران در اجرای آن قاطع باشند و سریعتر طرحی برای ضابطه مند شدن صعودهای کوهنوردی آماده کنند.
او در پاسخ به این سوال که نصب چند بنر چقدر می‌تواند مانع از حضور کوهنوردان و گردشگران در منطقه دماوند شود، اظهار کرد: متأسفانه سازمان محیط زیست که گام نخست را برای محافظت از این میراث طبیعی برداشته، نفوذ، بودجه و نیروی انسانی کافی ندارد ولی استقرار نیروی محافظ یا محیط‌بان با توجه به نزدیکی مسیر دسترسی به آن از سمت دشت حفاظت شده لار غیرممکن نیست و می‌توان از متولیان درخواست کرد در این باره اقدام کنند.
