این کمیته اعلام کرد: کمیته نروژی نوبل تصمیم گرفته است تا جایزه صلح سال ۲۰۱۸ را به دنیس موکویگی و نادیا مراد به دلیل تلاش‌هایشان در جهت خاتمه دادن به استفاده از خشونت جنسی به عنوان سلاحی در جنگ و درگیری‌های مسلحانه اعطا کند. این دو مشارکتی جدی و حساس در جلب توجه و مبارزه […]
این کمیته اعلام کرد: کمیته نروژی نوبل تصمیم گرفته است تا جایزه صلح سال ۲۰۱۸ را به دنیس موکویگی و نادیا مراد به دلیل تلاش‌هایشان در جهت خاتمه دادن به استفاده از خشونت جنسی به عنوان سلاحی در جنگ و درگیری‌های مسلحانه اعطا کند. این دو مشارکتی جدی و حساس در جلب توجه و مبارزه با این جنایات جنگی داشتند.
در ادامه این بیانیه آمده است: دنیس موکویگی زندگی خود را وقف دفاع از این قربانیان کرده و نادیا شاهد این خشونت‌ها بوده و از خشونت‌هایی که علیه خود وی و دیگران اعمال شده سخن می‌گوید. نادیا مراد: داعش بعد از اشغال روستای کوجو بسیاری از اهالی و منجمله مادر و ۶ برادر نادیا را به قتل رساند. نادیا بعد از کشته شدن مادر و ۶ برادرش توسط داعش ربوده شد و در مدت اسارتش مورد انواع شکنجه و آزارها از جمله تجاوز جنسی قرار گرفت. نادیا توانست بعد از مدتی از چنگ داعش فرار کرده و خودش را به یک مکان امن برساند.
نادیا سپس به آلمان منتقل و تحت معالجه قرار گرفت. نادیا در اروپا در مصاحبه‌های تلویزیونی و ملاقات‌های دیپلماتیک بسیاری از جمله در شورای امنیت سازمان ملل شرکت کرد. نادیا خواستار آزادی ربوده شدگان ایزدی توسط داعش و حمایت از حقوق زنان و اطفال در تمامی نقاط جهان از هلند، سوئد، فرانسه، ایتالیا و ایالات متحده است. وی در ژانویه ۲۰۱۶ نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شد. او به این ترتیب به سمبلی از ظلمی که از طرف داعش به ایزدیان و بطور کلی مردم رفته بود تبدیل گردید.
دنیس موکویگی: یک پزشک اهل جمهوری دموکراتیک کنگو است. وی همچنین برنده جوایزی همچون جایزه اولاف پالمه، لژیون دونور (شوالیه)، جایزه ساخاروف، جایزه نوبل آلترناتیو، و جایزه سازمان ملل متحد در زمینه حقوق بشر بوده و همچنین این جوایز به پاس تلاشش در کمک به زنان قربانی خشونت‌های جنسی دریافت کرده است. وی همچنین از کارشناسانی است که در عرصه درمان آسیب‌های ناشی از تجاوزات گروهی فعالیت دارد. این پزشک ۶۳ ساله در گفت‌وگویی با خبرگزاری فرانسه “تجاوزهای گروهی” در جنگ و درگیری‌ها را به سلاح‌های کشتار جمعی تشبیه کرده است.
در میان ۳۳۱ کاندیدای امسال صلح نوبل ، ۲۱۶ شخص و ۱۱۵ سازمان بودند که اسامی کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی و دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا نیز دیده می شد. این دومین باری بود که تعداد کاندیداهای دریافت جایزه صلح نوبل زیاد بود . اولین بار در سال ۲۰۱۶، تعداد کاندیداها ۳۷۶ تن بود. برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۱۷، کمپین بین المللی نابودی تسلیحات اتمی موسوم به I CAN بود.
جایزه صلح نوبل یکی از پنج جایزه نوبل است که توسط آلفرد نوبل صنعت‌گر و مخترع سوئدی وقف شده‌است. این جایزه برای اولین بار در سال ۱۹۰۱ اعطا شد. آلفرد نوبل در وصیت‌نامه خود گفته‌است که این جایزه باید «به کسی داده شود که بهترین یا بیشترین کوشش را در راه برادری ملل، انحلال یا کاهش ارتش‌ها یا تشکیل و ترغیب کنفرانس‌های صلح کرده باشد.» جایزه نوبل صلح تنها جایزه نوبل است که در استکهلم داده نمی‌شود. این جایزه هر ساله در اسلو پایتخت نروژ اهدا می‌شود. خانم شیرین عبادی، حقوقدان، قاضی سابق دادگاه، نویسنده و مدرس، تنها ایرانی است که جایزه صلح نوبل را دریافت کرده‌است. کمیته جایزه صلح نوبل علت انتخاب خود را، تلاش خانم عبادی برای ترویج مردم‌سالاری و رعایت حقوق بشر در ایران به ویژه در مورد حقوق زنان و کودکان در سال ۲۰۰۳ میلادی اعلام نمود
کسانی مانند اعضای پارلمان‌ها و استادان دانشگاه که صلاحیت معرفی نامزد دارند، فهرست نامزدهای خود را تا تاریخ اول فوریه همان سال میلادی ارائه می‌دهند. اعضای کمیته نوبل خود زمان بیشتری برای معرفی نامزدهای خود دارند. کمیته، که پنج عضو آن را پارلمان نروژ انتخاب می‌کند، فهرست نامزدها را بررسی می‌کند و لیست کوتاه‌تری شامل ۲۰ تا ۳۰ نفر از میان آنها انتخاب می‌کند. گروهی از مشاوران نروژی و بین‌المللی گزارش‌هایی درباره نامزدهای لیست نهایی ارائه می‌دهند. اعضای کمیته با استفاده از این گزارش‌ها و مستندات دیگر تعداد نامزدها را به چند نفر می‌رسانند. تصمیم درباره برنده نهایی در آخرین جلسه کمیته گرفته می‌شود که معمولاً در اواخر سپتامبر یا اوایل اکتبر برگزار می‌شود.
