خیابان فلسطین تبریز، تابلویی با نوشته های بزرگ نصب شده بر سر در چوبی خانه ای قدیمی؛ کارگاه فرچه بافی نابینایان. روزانه حدود ۱۰ نابینا در این کارگاه به مدت حدودا ۷ ساعت کار می کنند، با دستمزدی بسیار کم در مقابل مخارج سنگین زندگی در جامعه امروز، اکثرشان نان آورخانواده هستند، می گویند واردات […]

خیابان فلسطین تبریز، تابلویی با نوشته های بزرگ نصب شده بر سر در چوبی خانه ای قدیمی؛ کارگاه فرچه بافی نابینایان. روزانه حدود ۱۰ نابینا در این کارگاه به مدت حدودا ۷ ساعت کار می کنند، با دستمزدی بسیار کم در مقابل مخارج سنگین زندگی در جامعه امروز، اکثرشان نان آورخانواده هستند، می گویند واردات فرچه های چینی باعث کم رونق شدن باراز کارشان شده، از طرفی فرچه های این کارگاه با موی طبیعی حیوانات بافته می شود، حساسیت پوستی، بیماری های تنفسی و چند بیماری دیگر هم ارمغان این کار سخت است که دیگر بخشی از زندگیشان شده، کارگران این کارگاه که با حمایت موسسه خیریه تبریز اداره می ‌شود نمی‌ خواهند سربار جامعه باشند و شرافتمندانه درحال کار و تلاش هستند. ما حصل کار هر کدامشان روزانه ، ۲ یا ۳ فرچه می شود، ماهیانه حدود ۳۰۰ هزار تومان حقوق می گیرند.