گروه جامعه: در ایران باستان اسب هایی با نژادهای مختلف پرورش داده می شد و به همین جهت ایران سرمنشا بسیاری از نژادهای اسب می باشد. اسب بومی ایران یکی از مشهورترین اسب های قدیمی جهان است. اسب ایرانی را جد تمام اسب‌های اصیل و ممتاز امروزی می دانند که دارای ویژگی های خاص و […]
گروه جامعه: در ایران باستان اسب هایی با نژادهای مختلف پرورش داده می شد و به همین جهت ایران سرمنشا بسیاری از نژادهای اسب می باشد. اسب بومی ایران یکی از مشهورترین اسب های قدیمی جهان است. اسب ایرانی را جد تمام اسب‌های اصیل و ممتاز امروزی می دانند که دارای ویژگی های خاص و منحصر به فردی است. ایران باستان سرزمین پرورش بهترین اسب های امرزوی بوده است.
در ایران باستان تمام رنگ های موجود در میان اسب های امروزی موجود بوده است و این مساله نشانگر کشور ایران مهد پرورش اسب های اصیل جهان بوده است. پرورش اسب یکی از علاقه مندی ها در ایران باستان بوده و بسیاری از درباریان به پرورش اسب های اصیل اشتغال داشتند.
دبیر انجمن صنفی اسب اصیل ایران می‌گوید با وجود ویژگی‌های منحصر به فرد اسب‌های ایرانی، عده‌ای مرتب تبلیغات منفی انجام می‌دهند که بگویند اسب ایرانی بد است.
مسابقات اسب سواری یکی از مهمترین جاذبه‌های گردشگری جهان است که هر ساله بهترین اسب‌های دنیا را دور هم جمع می‌کند تا بر سر بردن با یکدیگر جنگ کنند. جنگ اسبها خون از دماغ کسی سرازیر نمی‌کند اما عده‌ای را فقیر و عده‌ای دیگر را ثروتمند می‌کند. بازار شرط‌بندی بیرون مسابقه داغ‌تر از کورس و پرش و استقامت اسبها بوده و همین موضوع؛ در کنار هیجانات دیگر این مسابقات، آن را تبدیل به یکی از پرطرفدارترین برنامه‌های دنیا کرده است.
با وجود اینکه شاید خیلی از افراد از وجود چنین مسابقاتی در کشور خودمان بی‌اطلاع باشند؛ هر ساله شهرهای مختلف ایران میزبان برگزاری چنین مسابقاتی است. مسابقاتی که در روز روشن، چراغ خاموش برگزار می‌شوند و هرساله به‌همین دلیل اسب‌های زیادی از کشورهای خارجی به میدان‌های ایرانی آمده و با هم مسابقه کورس، پرش و استقامت می‌دهند.
مافیای واردات اسب خارجی
دبیر انجمن صنفی اسب اصیل ایران در پاسخ به این پرسش که آیا دلیل استفاده نکردن از اسب‌های ایرانی در مسابقات، ضعف آنها در مقابل نمونه‌های خارجی است، گفت: اتفاقا باید گفت که اسب ایرانی به‌هیچ‌وجه ضعیف نیست ولی متاسفانه نگاه فدراسیون در این سال‌ها معطوف به تولید ملی نبوده و محور خود را مختص به واردات کرده است. در حالی که ما در ایران پنج نژاد خالص اسب داریم که ازجمله آنها می‌توان به ترکمن، خزر یا کاسپین (پونی)، دره‌شوری، کرد و عرب خوزستان اشاره کرد و هرکدام ویژگی‌های منحصر به فردی دارند با این وجود عده‌ای می‌خواهند ثابت کنند که اسب ایرانی کیفیت خوبی ندارد.
بابک شکی افزود: ما در حال حاضر می‌توانیم ۷۰ درصد نیاز میدان مسابقات خود را با اسب‌های دوخونی که اتفاقا به منظور ورزش تولید شده‌اند؛ برطرف کنیم. ولی به آنها میدان داده نشده و از آنها استفاده نمی‌شود. دلیل این موضوع را باید از فدراسیون پرسید ولی بنده می‌گویم که این موضوع دلیلی جز نفوذ مافیای واردات اسب خارجی ندارد.
این فعال صنعت اسب ادامه داد: در حال حاضر ما تنها به تعداد محدودی اسب نیاز داریم که برای پرش از ارتفاع بالا از آنها استفاده شود که باید آنها را از خارج وارد کرد. چراکه آن اسبها بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ سال به همین منظور سلکت و اصلاح شدند و قطعا نمی‌توان انتظار داشت که همین حال ما هم اسب‌هایی با منظوری که آنها تعریف کرده‌اند، داشته باشیم. ولی نگاه به اسب باید به‌صورتی باشد که ما در آینده نزدیک خودمان بتوانیم اسبها را تولید کنیم.
