رضا شریعتی، روزنامه‌نگار زلزله کرمانشاه که اتفاق افتاد و بیمارستان شهر تخریب شد تازه فیلمان یاد هندوستان کرد که وا اسفا بیمارستان‌هایمان ایمن نیستند. یک زمین لرزه چند ریشتری کل شهر را ماتم زده کرد و مصدوم و مرحوم بسیاری برجای گذاشت اما هیچ جایی نبود تا مصدومان برای مداوا به آن مراجعه کنند، آن […]

رضا شریعتی، روزنامه‌نگار
زلزله کرمانشاه که اتفاق افتاد و بیمارستان شهر تخریب شد تازه فیلمان یاد هندوستان کرد که وا اسفا بیمارستان‌هایمان ایمن نیستند. یک زمین لرزه چند ریشتری کل شهر را ماتم زده کرد و مصدوم و مرحوم بسیاری برجای گذاشت اما هیچ جایی نبود تا مصدومان برای مداوا به آن مراجعه کنند، آن هم در حالیکه به گفته چراغی مقام مسئول آزمایشگاه فنی و مکانیک خاک دلایل تخریب بیمارستان امام خمینی (ره) اسلام آباد غرب تنها ۸ ماه بود که این بیمارستان تحویل داده شد.

 

او معتقد بود که در این پروژه نظارت مهندسان ناظر ضعیف بوده است و در ساخت این بیمارستان از مصالح غیراستاندارد استفاده شد، از طرفی کنترل کیفی آن نیز توسط آزمایشگاه‌های بخش خصوصی به خوبی صورت نگرفت. البته قصه تخریب بیمارستان‌ها با توجه به اینکه ایران کشوری حادثه‌خیز بوده و در معرض انواع مخاطرات طبیعی، به ویژه زلزله و سیل بوده سر دراز دارد تا جایی‌ که اگر پای درد و دل مردم استانها بنشینیم از زرند کرمان، بم تا رودبار همه از این موضوع گلایه دارند. البته در این باره مسئولان وزارت بهداشت مدعی هستند که برنامه‌های ایمنی سنجی برای این مکان مهم و تاثیر گذار را انجام می‌دهند و در سال ۹۲، ۲۲۴ بیمارستان و در سال ۹۴، ۴۲۱ بیمارستان ایمنی سنجی شدند. آنها می‌‌گویند این سیاست به دلیل اینکه بیمارستان‌ها همیشه خط مقدم پاسخگویی به حوادث و بلایا هستند و در مواقع بحران، کاربردهای چندگانه دارند مورد توجه‌شان است، البته مسئولان منکر وضعیت نامطلوب فرسودگی بیمارستان‌ها نیستند و معتقدند بخشی از این موضوع نشئت گرفته از قدمت بالای بیمارستان‌ها و بخشی دیگر مربوط به عدم توجه به ایمنی ساختمان‌ها است، از طرفی بنا بر اطلاعات موجود درگاه ملی آمار در سال ١٣٩٥ تعداد ٩٥٤ بيمارستان فعال در كشور وجود داشته كه نسبت به سال ١٣٩٤ معادل ٦ درصد افزايش يافته و ٨٠ درصد از بيمارستان‌ها، دولتي و ٢٠ درصد غیردولتی بوده است، جالب‌تر آن است که این آمار در سال جدید به روز‌رسانی نشده که چرایی آن بحثی مفصل دارد. جالب است بدانید بنا بر آمارهای اعلام شده از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بالغ بر ۶۵ درصد بیمارستان‌های دولتی کشور، قدمتی بیش از نیم قرن دارند، در این باره در سال ۹۵، محمد آقاجانی، معاون درمان وزارت بهداشت گفته بود که بیش از ۶۵ درصد بیمارستان‌های کشور فرسوده هستند؛ یعنی عمری بالای ۵۰ سال دارند. در‌ حال‌ حاضر ۵۷۰ بیمارستان دولتی و ۳۳۷ بیمارستان خصوصی در کشور فعال هستند که فرسودگی ۶۵ درصد از این بیمارستان‌ها به معنی یک تهدید جدی و ملموس برای سلامت مردم است. شاید بتوان با تخلیه‌ کردن ساکنان مجتمع‌های تجاری فرسوده، آسیب‌های جسمی حوادثی مثل پلاسکو را کاهش داد اما بی‌گمان خارج‌ کردن بیماران از بیمارستان‌های فرسوده، فرایندی بسیار دشوار و گاه نشدنی است. با نگاهی به آمار ارائه شده توسط یک شخص و یک نهاد می‌بینیم که در همین سال شاهد ۴۷ بیمارستان مفقود شده هستیم که مشخص نمی‌کند کدام آمار صحیح است، در هر صورت بعد از وقوع حوادث و بلایای طبیعی، مهم‌ترین تکیه‌گاه و قوت قلب مردم، بیمارستان‌ها و مراکز درمانی هستند اما با توجه به فرسودگی نگران کننده تعداد زیادی از این مراکز و غیرایمن بودنشان طی سال‌های گذشته، همواره شاهد ناامیدی مصدومانی بوده‌ایم که بعد از حادثه‌ها راهی این مراکز شده‌اند. مراکزی که قبل از خانه‌هایشان با تلی از خاک یکسان شده‌ بودند.
محمدحسین قربانی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی در این مورد با یادآوری اینکه توجه به بحث پیشگیری و آموزش مراجعه بیماران را به مراکز درمانی کاهش می‌دهد، تصریح می‌کند: با در پیش گرفتن چنین سیاستی علاوه بر کاهش مراجعات به مراکز درمانی از صرف هزینه‌های گزاف برای درمان بیماری‌ها نیز کاسته می شود.
وی با تاکید بر اینکه متاسفانه نیمی از بیمارستان‌های کشور با قدمتی بیش از ۵۰ سال فرسوده هستند و ایمنی و مقاومت لازم را در برابر وقوع زلزله و بحران‌های غیر مترقبه ندارند، برهمین اساس باید هرچه سریع‌‌تر گام‌های جدی در این راستا برداریم و نسبت به بازسازی، نوسازی و مقام سازی بیمارستان‌ها اقدام کنیم، ادامه می‌دهد: فراهم نبودن زیرساخت‌ها و بی توجهی به بحث پیشگیری از عوامل کمبود تخت بیمارستانی در کشور است که البته با تقویت آموزش عمومی و پیشگیری، میزان مراجعه به مراکز درمانی و همچنین نیاز بیماران به تخت در شرایط عادی و حتی بحران کاهش می‌یابد.
بدون هیچ حساب و کتابی می‌توان به راحتی با نگاهی به آمار دریافت که سهم هر استان در این تعداد بیمارستان ناامن حداقل یک بیمارستان بوده که این یعنی بحران روی بحران و تب و لرز بیمارستان‌های فرسوده کشور پس بهتر است تا مسئولان قبل از فاجعه‌ای از جنس پلاسکو دست بجنبانند.