محمد هدایتی همه خود را به فینال لیگ قهرمانان آسیا رسانده بودند، جدای از این نتیجه، این دیدار جشنی بود برای تجلیل دوباره از فوتبال. ورزشگاهِ نونوار شده آزادی، پوشش رسانه ای، خبرنگاران بسیار خارجی، حضور اینفانیتو رییس فیفا و شیخ سلمان رییس فدراسیون فوتبال آسیا، وزیر ورزش، حضور برخی مقامات کشوری. همه آمده بودند. […]
محمد هدایتی
همه خود را به فینال لیگ قهرمانان آسیا رسانده بودند، جدای از این نتیجه، این دیدار جشنی بود برای تجلیل دوباره از فوتبال. ورزشگاهِ نونوار شده آزادی، پوشش رسانه ای، خبرنگاران بسیار خارجی، حضور اینفانیتو رییس فیفا و شیخ سلمان رییس فدراسیون فوتبال آسیا، وزیر ورزش، حضور برخی مقامات کشوری. همه آمده بودند. الا یک نفر. کارلوس کی روش، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران. کسی که منطقا باید حاضر باشد. تیمی از کشور تحت هدایتش به فینال رسیده و توجه بین المللی را جلب کرده است. در شرایط معمول عدم حضور سرمربی تیم ملی احتمالاً بسیار سروصدا خواهد کرد، این بار اما نه. کسی خیلی نگفت کی روش کجاست. همه عادت کرده اند به رفتارهای عجیب او. شاید این اواخر تصور رفتاری متعادل از جانب او بیشتر عجیب جلوه کند. عدم حضور کی روش، هم نشانه بی توجهی او به فوتبال باشگاهی در ایران است و هم نشانه تداوم خصومت اش با برانکو ایوانکوویچ. کی روش در سال چندبار بازی های باشگاهی در ایران را از نزدیک می بیند؟ احتمالا کمتر از انگشتان دو دست. کسی هم نیست به پرسشش بگیرد که رییس، این بخشی اساسی از کار شماست. این است که فوتبال باشگاهی در ایران و بازیکنانش، هیچ احساس دیده شدن از جانب سرمربی تیم ملی را ندارند. کی روش البته گاهی دستیارانش را برای دیدن مسابقات می فرستد اما کیست که نداند که حضور سرمربی تفاوتی کیفی دارد. از سوی دیگر کی روش نشان داده جدال های شخصی و پیروزی در آن ها، پیروزی کودکانه، از هرچیزی برایش مهم تر است. اگر این نبود شاید در شب پیروزی برابر مراکش، در حالیکه مردم سرمست بودند به برانکو نمی تاخت و کام همه را تلخ نمی کرد. نه مصالح و اولویت های ملی مانع از بازی اش است و نه وساطت های افراط. اگر نبود برانکو شاید کی روش هم فرصت دیدار با رییس فیفا و احتمالا کمی تعریف شدن از او را از دست نمی داد.
لیست تیم ملی
پس از بازی فینال لیگ قهرمانان آسیا لیست جدید تیم ملی هم برای دیدار با نزوئلا اعلام شد. لیستی که سورپرایز چندانی نداشت. چندنفر از بازیکنان اصلی و محبوب کیروش مصدوم هستند و جایی در این فهرست ندارند. علیرضا جهانبخش با مصدومیت نابهنگام و در حالیکه تازه در برایتون جایی برای خودش دست و پا کرده بود در لیست تیم ملی جایی ندارد. مرتضی پورعلی گنجی هم به این صورت. او هم چندهفته ای مصدوم است و در اوج دوران آمادگی باید بیرون بماند. سعید عزت الهی و پژمان منتظری هم دیگران مصدومانی هستند که از لیست کنار رفته اند. نکته دیگر بازگشت رامین رضاییان به لیست تیم است. رامین که از نظر باشگاهی سال فاجعه باری را پشت سر گذاشته و این اواخر به خاطر تیم نداشتن از تیم ملی خط خورد، یک هفته پس از قرارداد با الشانحیه درهای تیم ملی رو دوباره به روی خود گشوده می بیند. او در اردوی قبل، و با وجود دعوت نشدن کنار تیم به تمرین پرداخت تا مشخص شود سوگلی کیروش است.
مسئله دیگر اینکه هیچ بازیکنی از تیم های پدیده و سپاهان، تیم های اول و دوم لیگ به تیم ملی دعوت نشده اند، دو تیمی که بهترین فوتبال امسال لیگ را ارائه کرده اند و عجیب است که هیچ بازیکنی از آن ها به لیست تیم ملی راه نیافته است.
