رضا شریعتی، روزنامه‌نگار: لیلا جعفری، دکتری جامعه شناسی گرایش رفاه اجتماعی در گفت‌وگو با جمله می‌گوید: هر نوع رفتاری که موجب آزار و اذیت فرد دیگر و سبب آسیب جسمی، روحی و ذهنی او شود، خشونت نام دارد. وی با بیان اینکه خشونت از لحاظ محیط به دو نوع خشونت اجتماعی و خانگی تقسیم بندی […]

رضا شریعتی، روزنامه‌نگار:
لیلا جعفری، دکتری جامعه شناسی گرایش رفاه اجتماعی در گفت‌وگو با جمله می‌گوید: هر نوع رفتاری که موجب آزار و اذیت فرد دیگر و سبب آسیب جسمی، روحی و ذهنی او شود، خشونت نام دارد.
وی با بیان اینکه خشونت از لحاظ محیط به دو نوع خشونت اجتماعی و خانگی تقسیم بندی می‌شود، ادامه می‌دهد: در خشونت جنسیت، شرایط سنی، نوع ارتباط، محیط و یا مقدار خشونت ملاک نیست.

 

این دکتری جامعه شناسی با تاکید بر اینکه خشونت‌های اجتماعی اعمالی مانند تهدید به قتل، توهین، ضرب و جرح عمدی، نزاع و درگیری در ملا عام و … را شامل می‌شوند، افزود: خشونت خانگی نوعی از خشونت است که در محیطی صورت می‌گیرد که افراد همدیگر را می‌شناسند و با هم در یک ارتباط خونی و یا قانونی هستند مانند همسرآزاری.
جعفری با بیان اینکه بر اساس آمار در سال گذشته بیشترین میزان گزارش‌های همسرآزاری در استان‌های تهران، خراسان‌رضوی و اصفهان به ثبت رسید، ادامه می‌دهد: در این موارد هم آزاررساندن مرد به زن و هم زن به مرد ثبت شده است.
وی با بیان اینکه آنچه در خشونت ملاک اثر بوده قدرت است، اظهار کرد: به طور کلی خشونت زمانی به وقوع می‌پیوند که یک طرف رابطه قدرت بیشتری دارد و از آن برای پیش بردن خواسته‌های خود، بدون توجه به خواسته‌های دیگران استفاده می‌کند.
این دکتری جامعه شناسی با بیان اینکه اعتیاد، طلاق و اختلالات روانی از عوامل تأثیرگذار در افزایش خشونت‌های خانگی هستند، ادامه می‌دهد: در ۲۰ تا ۳۰ درصد خشونت‌های خانگی بیش فعالی کودکان عامل تحریک خانواده است که لازم بوده درمان پذیرد.
جعفری با بیان اینکه خشونت خانگی به طور کلی به چهار دسته روانی، اجتماعی، اقتصادی و فیزیکی تقسیم بندی می‌شود، اظهار کرد: بر طبق پژوهش‌ها ۵۵ تا ۶۰ درصد زنان در دوران تاهل درگیر خشونت خانگی هستند.
این دکتری جامعه شناسی با اشاره به اینکه مردان از قدرت بیشتری (بدنی، اقتصادی، اجتماعی) بر خوردارند، گفت: شرایط اجتماعی نامطلوب مثل زندگی در محیط‌های پر خطر، فقر و بیکاری همسر، انزوای اجتماعی، محرومیت‌ها و فقدان منابع حمایتی و اطلاعاتی و …، تعارض‌ها و اختلافات شدید خانوادگی و نشان دادن فیلم‌ها و تصاویر خشونت بار، ضعیف نشان دادن زنان در نقش اجتماعی‌شان توسط رسانه‌های گروهی و سوء ظن، توهم و بدبینی همسر، تجربه بد رفتاری، جسمی و جنسی در دوران کودکی و اعتیاد همسران شرایط اعمال خشونت آنها را برعلیه زنان فراهم می‌سازند.
جعفری در ادامه به خشونت علیه مردان اشاره کرد و افزود: خشونت‌های فیزیکی در ایران بیشتر شامل کودکان و زنان می‌شود و مرد‌ها بیشتر قربانی خشونت‌های روانی می‌شوند، به این معنی که زن مثلا به آنها اجازه رفت‌وآمد با خانواده‌اش را نمی‌دهد
وی ادامه می‌دهد: انتظار بیش‌تر از درآمد همسر، مالکیت دارایی شوهر به اجبار، کنترل حساب بانکی و حقوقی شوهر بدون اطلاع وی از نمونه بارز خشونت علیه مردان است.
این دکتری جامعه شناسی با تاکید بر اینکه مراجعان همسرآزاری در سال گذشته ۸۱ هزار و ۷۲۹ نفر بوده است که سهم زنان از این نزاع‌ها، ۷۷ هزار و ۵۹ و سهم مردان ۴ هزار و ۶۷۰ نفر بوده که قربانی خشونت و آزارهای روحی و روانی از سوی همسرانشان شده‌اند، افزود: بنا به گفته رئیس سازمان اوژانس کشور، در سال ۹۵، حدود ۳ هزار مرد به این سازمان برای اعلام خشونت توسط همسران خود مراجعه کرده بودند که حالا این تعداد به حدود ۵ هزار نفر رسیده است. به طوری که تا سال ۹۵ فقط ۵ درصد از مدعیان همسرآزاری را مردان تشکیل می‌دادند اما در حال حاضر مدعیان مرد به رقم ۷ درصد افزایش یافته است.
جعفری در خصوص خشونت علیه زنان گفت: زنان هم به شکل مختلف بدنی، روانی، جنسی، اقتصادی و اجتماعی قربانی خشونت واقع می‌شوند؛ به طوری که در خشونت بدنی جسم زن برای یک بار یا مکرر مورد تعرض همسر قرار می‌گیرد که این تعرض گاهی منجر به ناراحتی و پارگی پرده گوش و سنگین شدن گوش، شکستگی بینی، از دست دادن دندان، ورم سر و سایر جراحات در بدن می شود.
این دکتری جامعه شناسی با بیان اینکه در خشونت روانی، وجود روحی و روانی زن مورد تعرض همسر واقع می‌گردد که می‌تواند شامل دشنام دادن، تحقیر و سرزنش، تهدید به حبس کردن در خانه و یا تهدید به قتل زن یا افراد خانواده باشد، اظهارکرد: خشونت اقتصادی به صورت ندادن پول به همسر یا دادن پول کمتر از میزان لازم است.
خشونت اجتماعی جلوگیری از برقراری روابط اجتماعی با دیگران، به ویژه ملاقات زن با خانواده اش و خشونت جنسی تجاوز و سوء استفاده جنسی از قربانی را شامل می‌شود.
جعفری با بیان اینکه خشونت خانگی یک مسئله جهانی است و بر اساس بافت فرهنگی و اجتماعی هر منطقه دلایل مختلفی دارد، اظهار کرد: فرد مهاجم بعد از این پروسه دچار عذاب وجدان می‌شود و از رفتار ناپسند خود با قربانی عذرخواهی می‌کند ولی گاهی ترک عادت به خشونت اصلا امکان پذیر نیست و چرخه خشونت همچنان ادامه می یابد.
این دکتری جامعه شناسی با بیان اینکه ادامه چرخه خشونت خانگی سبب افسردگی و بالا رفتن تنش در قربانی می‌شود، افزود: در این زمان قربانی برای رهایی از این تنش ممکن است اقدام به خودکشی یا برقراری ارتباط خارج از چارچوب خانواده، فرار از خانه و یا حتی قتل همسر کند.
جعفری با بیان اینکه آموزش زوج‌های جوان برای بالا بردن سطح فرهنگ زناشویی در آغاز ازدواج و پس از ازدواج در جهت افزایش آگاهی نسبت به حقوق و تکالیف خود در زندگی خانوادگی امری ضروری است، افزود: گسترش فرهنگ مراجعه به مراکز مشاوره حقوقی و خانوادگی، در مواقع بروز مشکلات ارتباطی و خانوادگی سبب کاهش عواقب بهداشتی خشونت خواهد شد.
این دکتری جامعه شناسی گرایش رفاه اجتماعی با بیان اینکه رسانه‌های جمعی و نظام آموزش و پرورش باید تغییر و اصلاح نگرش جامعه نسبت به خشونت‌های خانگی را در بطن برنامه‌های خود بگنجانند، افزود: آگاه سازی زنان و دختران از حقوق اساسی خود در کنار اقدامات ذکر شده می‌توانند از روند رو به رشد این آسیب جلوگیری کند
جعفری با بیان اینکه مسئولان و نهادها باید با نگاه همه جانبه گرایانه به دنبال افزایش شاخص‌های رفاه و آسایش همه اقشارجامعه باشند، افزود: افراد از انجام مداخلاتی در خصوص قربانیان مانند مراقبت بهداشتی، تامین نیازهای اساسی مثل غذا، لباس و مسکن، ارائه خدمات حمایتی و اجتماعی، درمان تخصصی فردی در صورت نیاز غفلت نورزند.
این دکتری جامعه شناسی گرایش رفاه اجتماعی معتقد است بخشی از این خشونت‌های خانگی از شرایط بد اقتصادی سرچشمه می‌گیرد و افراد در مناطق حاشیه‌نشین بیشتر درگیر خشونت هستند.
جعفری همچنین با اشاره به وضعیت حساس کودکان در خصوص خشونت علیه آنان گفت: حدود ۸۰ درصد کودک آزاری‌ها در کشور درون خانواده و توسط نزدیکان اتفاق می‌افتد و در این زمان، هرچقدر که سن کودک کمتر باشد احتمال بروز خشونت در او بیشتر است.
وی ادامه داد: شاید برایتان جالب باشد که بدانید در جامعه ما پسرها بیشتر تعرض قرار می‌گیرند، چون رهاتر هستند و دختران به خاطر تحت کنترل بودن کم‌تر دچار آسیب می‌شوند.