مدیر آرامگاه فردوسی گفت: «ویل پاراکس» نماینده سازمان جهانی یونیسف در ایران از آرامگاه فردوسی در مشهد بازدید کرد. حشمت الله متین‌فر با بیان این مطلب اظهار کرد: در بازدید از آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی، نماینده سازمان جهانی یونسکو در ایران از حضور در این محل ابراز خرسندی فراوان کرد. وی ادامه داد: پاراکس، سفر […]

مدیر آرامگاه فردوسی گفت: «ویل پاراکس» نماینده سازمان جهانی یونیسف در ایران از آرامگاه فردوسی در مشهد بازدید کرد.
حشمت الله متین‌فر با بیان این مطلب اظهار کرد: در بازدید از آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی، نماینده سازمان جهانی یونسکو در ایران از حضور در این محل ابراز خرسندی فراوان کرد.
وی ادامه داد: پاراکس، سفر به مشهد و بازدید از آرامگاه فردوسی را یکی از علاقمندی‌های شخصی خود اعلام کرده است.
حکیم ابوالقاسم فردوسی در سال ۳۲۹ هجری قمری برابر با ۳۱۹ خورشیدی(۹۴۰ میلادی) در روستای پاژ منطقه توس در خراسان دیده به جهان گشود. وی سال ۴۱۱ هجری قمری چشم از جهان فروبست و در روستای محل سکونتش که امروز در فاصله ۳۰ کیلومتری شمال مشهد واقع است به خاک سپرده شد.

 

 

کشف اسنادِ دریافتِ مالیات از عروس‌ها

 

خراسان شمالی را با اسفراین و قلعه بلقیس آن بشناسند اما خراسان شمالی مملو از آثار تاریخی و محوطه‌های باستانی است که شاید به جرات بتوان گفت، بیشتر آنها در بخش بام و صفی‌آباد قرار دارد.
علی اصغر طاهری صفی آبادی (دانشجوی دکترای تاریخ،‌ نویسنده و پژوهشگر) که به تازگی کتابی تحت عنوان وضعیت فرهنگی بام و صفی آباد در آینه اسناد با مقدمه‌ای از رضا شعبانی (چهره ماندگار تاریخ ایران) نوشته است، با اشاره به کشفیاتی که در این منطقه بدست آمده، گفت: حدود یک سال پیش با سنگ نگاره‌هایی روبه رو شدیم که می‌تواند بخشی از تاریخ نجوم را متحول کند. با وجود آنکه مسئولان میراث فرهنگی را از وجود این سنگ‌ نگاره‌ها مطلع کردیم اما هیچ کار خاصی انجام نشد و اکنون وضعیت این سنگ‌ نگاره‌ها بد است. در ادامه گفتگوی ایلنا را با علی‌اصغر طاهری صفی‌آبادی می‌خوانید:
وی می گوید: یکی از جالب‌ترین نکاتی که به آن دست پیدا کردیم موضوع مالیات بود. چنانکه در این بخش از کلماتی استفاده شده بود که نه تنها در تمام بخش‌های ایران مورد استفاده قرار نمی‌گرفت بلکه جدید بود و تازگی داشت. به طور مثال مالیاتی تحت عنوان «عروس پولی» داشتند به این معنا که اگر کسی می‌خواست عروسی کند باید مالیات آن را پرداخت می‌کرد. یا نمونه دیگری به اسم مالیات «جوجه پولی» وجود داشت، به این معنا که افراد در ازای جوجه‌هایی که داشتند باید مالیات و پول پرداخت می‌کردند. حتا با واژه‌هایی مانند «استخوان پولی» نیز در حوزه مالیات روبه رو شدیم چنانکه در صحبت با پیشکسوتان متوجه شدیم در آن زمان به دلیل زنده بودن و داشتن استخوان نیز از افراد مالیات می‌گرفتند.